Στο κόκκινο η εγκληματικότητα στην Αττική! – 35 διαρρήξεις κάθε νύχτα!

Tweet

Από τις αρχές του χρόνου, κατά μέσο όρο καθημερινά μόνο στην Αττική έχουμε 35 διαρρήξεις σε σπίτια και 2 ληστείες σε διαμερίσματα, νεκρούς, τραυματίες και λεία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Aπό τις αρχές του χρόνου καταγράφηκαν περισσότερες από 13.000 κλοπές σε σπίτια (6.600 το πρώτο εξάμηνο) και 600 ληστείες (299 το πρώτο εξάμηνο). Με απλά λόγια, καθημερινά, μόλις πέσει το σκοτάδι, τουλάχιστον δύο οικογένειες στην Αθήνα ζουν το μαρτύριο της εισβολής των ληστών, ενώ περισσότεροι από 35 ιδιοκτήτες βλέπουν την περιουσία τους να χάνεται καθώς «ποντικοί» τρυπώνουν και κάνουν πλιάτσικο στα υπάρχοντά τους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των πολιτών, το άδειασμα των φυλακών με τον νόμο Παρασκευόπουλου που έβγαλε έξω εκατοντάδες σκληρούς κακοποιούς, αλλά και η αδυναμία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να χαράξει κεντρική αντεγκληματική πολιτική, έχουν ως αποτέλεσμα η βία και ο τρόμος να κυριαρχούν στη χώρα.

Η εξάρθρωση την περασμένη εβδομάδα της μεγαλύτερης γεωργιανής συμμορίας διαρρηκτών, με περισσότερες από 3.000 επιθέσεις στα βόρεια και νότια προάστια, με αρχηγό ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα πανευρωπαϊκά στον κόσμο της μαφίας, δείχνει ότι ο έλεγχος έχει χαθεί και η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια διεθνή κόκκινη ζώνη όπου μαφίες από όλο τον κόσμο έρχονται και δρουν ανενόχλητες.

Το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν συμμορίες αλλοδαπών (κυρίως Γεωργιανών) που έχουν χάσει κάθε έλεγχο και παρά τα καίρια χτυπήματα της Αστυνομίας οι ενέργειές τους αυξάνονται και επεκτείνονται σε ολόκληρη τη χώρα. Οι κακοποιοί, σκληροί και χωρίς καμία προετοιμασία, βασανίζουν μέχρι θανάτου τα θύματά τους για να κάνουν τη χοντρή μπάζα. Σύμφωνα με αναφορές και εκθέσεις της Αστυνομίας, οι συμμορίες παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:

Ο αρχηγός έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί χτυπήματα με διαφορετικές συνθέσεις κάθε φορά. Όμως απαιτούνται τουλάχιστον επτά άτομα. Δύο από αυτά φυλάνε τσίλιες έξω από το σπίτι-στόχο. Άλλα δύο, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων προκειμένου να κόβουν κίνηση και να έχουν έτοιμο δρομολόγιο διαφυγής. Τουλάχιστον τέσσερα άτομα έχουν ρόλο εισβολέων. Προκειμένου δε να ξεγλιστρούν από μπλόκα αστυνομικών, δεν φέρουν μαζί τους οπλισμό. Αρκούνται σε έναν λοστό για να παραβιάζουν το παράθυρο ή την πόρτα του σπιτιού και ένα μαχαίρι για να ακινητοποιούν τα θύματά τους.

Για την επιλογή των στόχων εφαρμόζουν μια τακτική που σε πολλές περιπτώσεις κάνουν συνεργούς τους συμπατριώτες τους, χωρίς καν οι ίδιοι να το αντιληφθούν. Δηλαδή επισκέπτονται κυρίως στέκια ομοεθνών τους, πιάνουν κουβέντα και όταν μάθουν ότι κάποιος εργάζεται στο σπίτι κάποιου ευκατάστατου, αποσπούν πληροφορίες για την καθημερινότητά του ή τον κάνουν συνεργό τους.Με τον τρόπο αυτό μαθαίνουν για την οικονομική επιφάνεια, τις συνήθειες, τα σημεία που κρύβουν χρήματα και κοσμήματα τα υποψήφια θύματά τους, αλλά και ποια είναι τα ευάλωτα σημεία των σπιτιών τους.

Τα χρήματα που αποσπούν τα μοιράζονται ανάλογα με τη συμμετοχή και τον ρόλο του καθενός, ενώ για τα χρυσαφικά και τα κοσμήματα ακολουθούν μια άλλη διαδικασία: μέσω διαύλων τα βγάζουν στο εξωτερικό και τα ρίχνουν στη μαύρη αγορά. Με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί η Αστυνομία να τους εντοπίσει στην εγχώρια αγορά μέσω των γνωστών κλεπταποδόχων ή των «πηγών» κι έτσι κομμάτια μεγάλης αξίας χάνονται στα μαύρα παζάρια του εξωτερικού.

Είναι πολύ σκληροί και ακόμη και αν συλληφθούν δεν μιλάνε και αρνούνται να πουν το παραμικρό. Εχουν συμφωνήσει μεταξύ τους να παρουσιάζουν μια συγκεκριμένη δικαιολογία και στις ερωτήσεις των αστυνομικών απαντούν μονολεκτικά για να μην πέφτουν σε λάθη και αντιφάσεις.

Εμπειροι αξιωματικοί της Ασφάλειας που παρακολουθούν τη μετάλλαξη των συμμοριών είναι προβληματισμένοι και συμβουλεύουν τους πολίτες προκειμένου να προφυλαχθούν και να μην πέφτουν θύματα. Εκτός από τα συνηθισμένα που αφορούν τα κλασικά πλέον μέτρα ασφαλείας στο σπίτι, όπως κλειδαριές ασφαλείας, κλειστά παράθυρα τη νύχτα, συναγερμό, συμβουλεύουν όσους απασχολούν οικιακές βοηθούς ή εργαζομένους στις επιχειρήσεις τους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί μαζί τους και να μην τους λένε πολλά.