Βριλήσσια: Η πρόταση της «Δράσης» για το καλοκαιρινό φεστιβάλ!
Η “Δράση”, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, αξιολόγησε τον πολιτισμό ως ένα αγαθό καίριας σημασίας που δικαιούνται να απολαμβάνουν όλοι οι δημότες. Δεκάδες είναι οι εκδηλώσεις μας με πολιτιστικό περιεχόμενο και αμέριστη η υποστήριξή μας στο “Cine Δράση” που έχει τη δική του σημαντική συμβολή στην προαγωγή του πολιτισμού στην πόλη μας. Δεν είναι περίεργο επομένως, που αποφασίσαμε και αυτή τη χρονιά να προχωρήσουμε σε μια συγκεκριμένη πρόταση για το φεστιβάλ του Δήμου μας.
Λίγα λόγια για το Φεστιβάλ του Δήμου Βριλησσίων
Κάθε χρόνο έχουμε κατά σειρά τις εξής εκδηλώσεις:
Αρχικά, τους μήνες Μάιο και Ιούνιο διοργανώνονται εκδηλώσεις οπού παρουσιάζεται η δουλειά των θεατρικών, χορευτικών, μουσικών εργαστηρίων κλπ του Δήμου, στο θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη». Αντίστοιχα, στους κλειστούς χώρους (ΤΥΠΕΤ, Κισσάβου) παρουσιάζεται -εκτίθεται η δουλειά των εργαστηρίων ζωγραφικής, φωτογραφίας, πλαστικής κλπ. Εκτίμησή μας είναι ότι η διαδικασία αυτή καταλήγει να έχει διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, και να αφορά κυρίως τους δημιουργούς-μαθητές, τους δασκάλους, φίλους και συγγενείς, παραμένοντας εκτός της καθημερινότητας της πόλης.
Όσον αφορά στο υπόλοιπο σκέλος, με τις παραστάσεις επαγγελματικών σχημάτων, υιοθετείται, όπως σε πολλούς άλλους δήμους, η λύση της “παραχώρησης έναντι αντιτίμου”, του θεάτρου «Αλίκη Βουγιουκλάκη» σε επιχειρήσεις – εταιρείες θεάματος. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι επιχειρήσεις αυτές οργανώνουν και σφραγίζουν την καλλιτεχνική πραγματικότητα των περισσοτέρων Δήμων της Αθήνας στη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη κακή ποιότητα. Σαφώς και υπάρχουν καλές παραστάσεις που συνεχίζουν και το καλοκαίρι ή ετοιμάζονται για το καλοκαίρι. Είδαμε όμως και παραστάσεις αμφιλεγόμενες ή τουλάχιστον μέτριες. Είχαμε και πέρυσι δύο παραστάσεις με τις οποίες διαφωνήσαμε και μας έφεραν σε αντιπαράθεση με τη διοίκηση του ΠΑΟΔΗΒ.
Το σύνολο των παραστάσεων και συναυλιών προκύπτει, κατά κάποιο τρόπο, από τυχαιότητα, υπό την έννοια ότι το πρόγραμμα εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα των θιάσων –επιχειρήσεων, ενώ στο Δ.Σ. του ΠΑΟΔΗΒ δεν προηγείται καμία συζήτηση γι’ αυτό! Τι θέλουμε να παρουσιάσουμε, γιατί το επιλέγουμε, πώς το οργανώνουμε ώστε να το επιτύχουμε, είναι θέματα που ποτέ δεν τίθενται. Το γεγονός ότι η πρόεδρος ζητά προτάσεις, δεν αίρει την ανάγκη συζήτησης επί των προτάσεων της διοίκησης.
Τι προτείνουμε:
Ας ξεκινήσουμε με τις εκδηλώσεις των εργαστηρίων. Οι εκθέσεις με τα έργα των μαθητών των εργαστηρίων σε συνεργασία με τους δασκάλους τους, να εκτεθούν και σε ανοιχτούς χώρους όπου συγκεντρώνονται οι δημότες, όπως πχ στο θέατρο “Αλίκη Βουγιουκλάκη”, στις παραστάσεις των θεατρικών, μουσικών, χορευτικών ομάδων, στην πλατεία Αναλήψεως, στο ΤΥΠΕΤ κλπ. Μάλιστα οι εκδηλώσεις αυτές μπορούν να γίνουν με συνδυασμό περισσοτέρων ομάδων, με ταυτόχρονη παρουσίαση και της χορωδίας και της Φιλαρμονικής, των ομάδων χορού κλπ. Να προσκληθούν οι τοπικοί σύλλογοι και φορείς, ο σύλλογος εργαζομένων του Δήμου.
Σε άλλο σημείο του χώρου, να οργανωθεί συζήτηση “στρογγυλής τραπέζης” με τους δασκάλους, άλλους καλλιτέχνες της γειτονιάς, όποιον έχει συμμετοχή και γνώση στα καλλιτεχνικά δρώμενα. Ας φανταστούμε την πλατεία πλημμυρισμένη με πάγκους έργων, τα παιδιά να αλληλοενημερώνονται για τις δημιουργίες τους, και δίπλα, στην εξέδρα, να ακούγονται μουσικές των εργαστηρίων μας, της χορωδίας κλπ. Μια μεγάλη γιορτή της τοπικής κοινωνίας που να διαχέεται παντού στην πόλη. Όπου όλοι θα αντιλαμβάνονται, ότι τώρα έχουμε Φεστιβάλ!
Σε ότι αφορά τις εκδηλώσεις του Αυγούστου – Σεπτεμβρίου
Ας χωρίσουμε νοητά το φεστιβάλ σε τρεις ενότητες:
1η ενότητα 4 παραστάσεις
Ξεκινώντας από τη θέση πως ο Δήμος πρέπει να στραφεί και να προσφέρει περισσότερα σ΄ αυτούς που πλήττονται βαρύτερα από την κρίση, δηλαδή τη νεολαία, μια πρώτη περίοδος εκδηλώσεων θα μπορούσε να έχει πρωταγωνιστές νέους καλλιτέχνες: Σχήματα από τη γειτονιά μας και τις όμορες γειτονιές –Δήμους. Να δώσουμε βήμα σε νέα παιδιά που δεν μπορούν εύκολα να εμφανιστούν και να δείξουν τη δουλειά τους, οποιονδήποτε τομέα τέχνης κι αν υπηρετούν. Παιδιά που πασχίζουν, αγωνίζονται να δημιουργήσουν μέσα στις συμπληγάδες της εποχής μας. Συγκροτήματα που δουλεύουν πάνω σε διαφορετικά είδη μουσικής, από ροκ έως παραδοσιακή ελληνική. Υπάρχουν τέτοια συγκροτήματα στο δήμο μας και έχουμε επικοινωνία μαζί τους. (π.χ. “Circassian”, “Melt mountain”, “Άγνωστος Χειμώνας”). Απευθυνόμενοι και σε γειτονικούς Δήμους μπορούμε να έχουμε δεκάδες συμμετοχές και αυτές να αποτελέσουν πόλο έλξης της νεολαίας της ευρύτερης περιοχής.
2η ενότητα 4 παραστάσεις
Το φεστιβάλ να αποκτήσει θεματικό περιεχόμενο. Υπάρχουν μουσικοί ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας σε ιδιαίτερες θεματικές. Μια τέτοια θεματική ενότητα είναι αυτό που αποκαλείται «Έθνικ» μουσική. Σχήματα που προσεγγίζουν τη μουσική μέσα από τη λαϊκή, παραδοσιακή της διάσταση. Προτάσεις υπάρχουν, από την Ιταλική (Κάτω Ιταλία), Βαλκανική, Ισπανική, Νοτιοαμερικάνικη και φυσικά την πλούσια Ελληνική μουσική παράδοση. Σχήματα όπως της Σαβ. Γιαννάτου, των Mont plagal, του Ν. Τουλιάτου, οι «Ίασις», οι «Encardia», η «Χαονία» του Αλεξ. Λαμπρίδη, “Τα κρουστά του Τάκη”, ο Σόλης Μπαρκής, το Μουσικό Λύκειο Γέρακα κ.α είναι άξιοι εκπρόσωποι του είδους, που έχει φανατικούς φίλους του σε όλη την Αττική.
Ένα τέτοιο τμήμα του φεστιβάλ, χρόνο με το χρόνο, μπορεί να εμπλουτίζεται, να βαθαίνει στο περιεχόμενό του, να μας φέρνει πιο κοντά σε άλλες κουλτούρες και ακούσματα. Ένα δεύτερο αλλά όχι υποδεέστερο πλεονέκτημα, είναι το ότι παραστάσεις αυτού του τύπου δεν θα βρει κανείς εύκολα στο λεκανοπέδιο, επομένως η ανταπόκριση και προσέλευση του κοινού μπορεί να θεωρείται δεδομένη.
3η ενότητα, 4 παραστάσεις
Για να ικανοποιηθούν και όσοι θα ήθελαν μια όμορφη θεατρική εμπειρία, η «τρίτη περίοδος» μπορεί να περιλαμβάνει τέσσερις άρτιες, υψηλού επιπέδου παραστάσεις -ταυτόχρονα καλλιτεχνικές επιτυχίες- από τις μη πολυδιαφημισμένες, που όμως κατάφεραν και κέρδισαν την αγάπη του κοινού. Ενδεικτικά αναφερόμαστε σε παραστάσεις όπως: «Ο Άγριος Σπόρος» (Τσίρου) της Σκότη, «Φιλιώ Χαιδεμένου» (Μπεμπεδέλη), «RELAX… MYNOTIS» του Β. Παπαβασιλείου, «Σιωπή» του Μεν. Τζαβέλλα, «Το κορίτσι του λύκου» ομάδας Terre de Semis, «Μετά τη Βάρκιζα» του Κων. Κωνσταντόπουλου, «Αθηνά Χατζηεσμέρ ετών 17», «Πέντε σιωπές» της Σίλα Στίβενσον, «Λέλα Καραγιάννη» της Μαίρης Βιδάλη, «Ο γείτονάς μου Ναπολέων Λαπαθιώτης» των Bijoux de Kant, «Ο ένατος γάμος της γηραιάς κυρίας» (του Ντίρενματ) της Κυρίμη, «Πίθηκος» (Κάφκα), «Αφέντης και Δούλος» (Τολστόι) του Νανούρη, η “Γιάλα” με τη Μ. Παπαδημητρίου, «Πέτρες στις τσέπες» του Μ. Παπαδημητρίου, «Φαύστα» της Μ. Φριτζήλα κ.α.
Μέσα στον Ιούλιο, ως προθάλαμος του κύριου Φεστιβάλ, μπορεί να ξεκινήσει η οργάνωση ενός Φεστιβάλ Τσέπης όπως πλέον αποκαλείται, επειδή αφορά σε μικρής διάρκειας θεατρικές, μουσικές, χορευτικές παραστάσεις των 45΄. Ενδεικτικά, γνωστοί, (Μ. Παπαδημητρίου, Γ. Φέστα) και λιγότερο γνωστοί καλλιτέχνες αποδίδουν κείμενα (Τσέχωφ, Δήμου). “Μουσικές του κόσμου” από νεανικό συγκρότημα, σχήματα χορού της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, νεανικό σχήμα με έντεχνο ελληνικό τραγούδι, μουσικός αυτοσχεδιασμός πάνω σε κείμενο του Λουί Αραγκόν κ.α. είναι κάποιες από τις διαθέσιμες προτάσεις. Νέο είδος το “φεστιβάλ τσέπης”, ενίοτε πειραματικό, αλλά σε κάθε περίπτωση πολύ ενδιαφέρον. (Προφανώς ο κατάλογος προτάσεων είναι ανοικτός σε όλες τις ενότητες).
Όλες, μα όλες οι παραστάσεις δεν είναι καθόλου αναγκαίο να παρουσιαστούν στο θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη». Χωρίς να αποκλείουμε και αυτή την επιλογή, στο Δήμο υπάρχουν κατάλληλοι χώροι, πάρκα, πλατείες, η ρεματιά, ακόμη και δρόμοι, προκειμένου να παρουσιαστούν αυτές οι δουλειές. Ένας Δήμος, μια χρονική περίοδος, όπου ο πολιτισμός “εισβάλει” στην πόλη, ζει σ’ αυτήν.
Η όλη συλλογιστική της πρότασής μας, δεν γίνεται για να επιδιώκουμε να εμφανιζόμαστε διαφορετικοί. Επιθυμία μας είναι το φεστιβάλ και να τέρπει, και ποιότητα να έχει, αλλά και να τολμά να ανοιχθεί στο νέο, το διαφορετικό, αυτό που δε βρίσκει χώρο να αναπνεύσει. Αυτό είναι εξάλλου το χρέος του Δήμου: Να κάνει επιλογές μακριά από τα ασφυκτικά κριτήρια της εμπορικής επιτυχίας.
Σημαντική συμβολή σε όλα τα παραπάνω μπορεί και πρέπει να έχουν όλοι οι καλλιτέχνες κι οι πνευματικοί άνθρωποι της γειτονιάς μας, συνεισφέροντας ο καθένας όπως μπορεί.
Τέλος, μια επισήμανση που έχει τη δική της σημασία:
Δεν νοείται το Δ.Σ. του ΠΑΟΔΗΒ να συνεδριάζει συχνά με θέματα γραφειοκρατικού και διαδικαστικού χαρακτήρα και το πρόγραμμα του φεστιβάλ, μια από τις σπουδαιότερες δράσεις του, να εμφανίζεται όταν πλέον έχει οριστικοποιηθεί. Πρέπει οι υποψήφιες προτάσεις να παρουσιάζονται έγκαιρα στο Δ.Σ. ώστε να υπάρχει περιθώριο να συζητούνται και να συμφωνούνται.
Η πρόταση αυτή κατατίθεται στον Πολιτιστικό & Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου, αλλά κυρίως στην κοινωνία της πόλης μας, με την προσδοκία να ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος, να κατατεθούν νέες ιδέες και προτάσεις.
Μάρκος Κρητικός,
Εκπρόσωπος της «Δράσης» στο Δ.Σ. του Αθλητικού & Πολιτιστικού Οργανισμού Βριλησσίων