Η πρόταση της Δράσης για το πολιτιστικό φεστιβάλ στα Βριλήσσια

Tweet

Το στοίχημα μιας συνεχούς και επίμονης πολιτιστικής παρέμβασης στην πόλη μας.

Τα τελευταία χρόνια ανέδειξαν τη σαθρή βάση της οικονομικής συγκρότησης της χώρας, τα φτωχά εργαλεία οικονομικής οργάνωσης, τον ασθενή περιφερειακό της ρόλο στο διεθνή καταμερισμό της λεγόμενης ελεύθερης οικονομίας, το δολοφονικό εναγκαλισμό κράτους και μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, την ολοένα αυξανόμενη σήψη και διαφθορά, που σαν καρκίνος κατατρώει τα σωθικά του σώματος της κοινωνίας.

Παράλληλη συνέπεια, η βίαιη ανατροπή των κοινωνικών αξιών προς όφελος της θεοποίησης του χρήματος, της προσωπικής ευμάρειας, της αγωνιώδους προσπάθειας μεγιστοποίησης των κερδών, με κάθε τίμημα και αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ο άκρατος ανταγωνισμός, (μεταμφιεσμένος σε «μεταρρυθμίσεις»), η μετατροπή των ανθρώπινων αναγκών σε εμπόρευμα, επεκτάθηκε παντού. Ο νεοφιλελευθερισμός έγινε φυσικός νόμος, είναι «φυσικό» κάποιοι να δουλεύουν υπέρ άλλων, να ζουν χωρίς πραγματικά δικαιώματα, ελευθερίες, προοπτικές.

Η δημιουργία και ο πολιτισμός δεν εξαιρέθηκαν απ’ αυτή την εξέλιξη. Η κρίση επέτεινε τα όρια στη δημόσια σφαίρα, εγκαθιστώντας κι’ εκεί τη λογική της αυτοχρηματοδότησης, της ανταποδοτικότητας και του κέρδους, αναγκάζοντας, σε ότι μας αφορά, και τους Δήμους να «προσαρμοστούν».

Ο Δήμος Βριλησσίων π.χ., παραχωρεί το θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη» σε επιχειρηματίες, (έναντι συμβολικού ενοικίου), για να εξασφαλίσει, με όρους ζήτησης, ένα καλό «προϊόν», αποφεύγοντας το οικονομικό «ρίσκο» (και συνεπώς, το ενδεχόμενο χρεών), ενώ εμφανίζει και κάποιο έργο. Αποφεύγει όμως έτσι να παίξει τον εποπτικό και παιδευτικό δημόσιο ρόλο του, αρκούμενος στο ρόλο του ατζέντη. Μπορεί λοιπόν τα τελευταία χρόνια να παρακολουθήσαμε στο Φεστιβάλ Βριλησσίων κάποιες καλές παραστάσεις, μεταφερόμενες από Δήμο σε Δήμο, αλλά καμία έξω από τα «καθιερωμένα», ούτε μία πειραματική προσπάθεια, ούτε ένα πρωτοποριακό έργο, οτιδήποτε «τολμηρό», καλλιτεχνικά πιο προκλητικό, που δεν θα εξασφάλιζε «εισιτήρια». Ζέοντα κοινωνικά θέματα (φασισμός, ρατσισμός, καταπίεση, δικαιώματα, σεξισμός, δημοκρατία, ελευθερία, ανεργία κ.α.), μένουν έξω από το ρεπερτόριο την «αγοράς», επομένως και των Δήμων.

Πρόσφατα, η διοίκηση του Δήμου Βριλησσίων άλλαξε. Σε κεντρικό επίπεδο, υπάρχει μια νέα κυβέρνηση. Το αίτημα όμως της κοινωνίας υπερβαίνει τις οικονομικές και διοικητικές αλλαγές, ζητά «να αλλάξουν όλα!». Κάτι σαν καθαρτήρια διαδικασία, σαν μίτος που θα μας συνδέσει πάλι με τις καταβολές και τις αξίες μας. Αυτό, στα καθ΄ ημάς, πώς μεταφράζεται; Να ακολουθήσουμε την πεπατημένη ή να επιχειρήσουμε μια πολιτιστική παρέμβαση ανοιχτή στον κόσμο, χωρίς φραγμούς και περιορισμούς; Σήμερα, που παρά την κρίση, ξεπηδάνε σα σατανάδες που χορεύουν διαβολικούς χορούς, ομάδες, σχήματα που διψούν να δείξουν τη δουλειά τους, θα ακουμπήσουμε και πάλι στις «σίγουρες» πλάτες των επιχειρηματιών ή θα τολμήσουμε κάτι περισσότερο; Θα εμπιστευτούμε τις ερασιτεχνικές προσπάθειες ή θα συνεργαστούμε και πάλι με τις εταιρείες – θιάσους του χώρου;

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ «ΔΡΑΣΗΣ»

Η «Δράση» πρότεινε την περασμένη εβδομάδα στο διοικητικό συμβούλιο του αρμόδιου ΝΠΔΔ του Δήμου «Πολιτιστικός & Αθλητικός Οργανισμός Βριλησσίων» να ακολουθηθεί από αυτή τη χρονιά ένας διαφορετικός δρόμος, ένα νέο ξεκίνημα στα πολιτιστικά πράγματα του Δήμου μας. Που να ενισχύει κάθε δραστηριότητα που διασυνδέει την κοινωνία, την κάνει περισσότερο ανθρώπινη, ανθεκτική.

Η πρόταση που κατατέθηκε είχε δυο βασικούς άξονες, αποβλέποντας στο μεγαλύτερο δυνατό συγχρωτισμό των δημοτών με την τέχνη και τις παρεμβάσεις του Δήμου. Αυτή, δεν αποκλείει οποιαδήποτε άλλη ιδέα ενταγμένη στη λογική αυτή.

1) Τόνωση της τοπικής ερασιτεχνικής δημιουργίας, αξιοποιώντας τη δουλειά που γίνεται στα πολιτιστικά εργαστήρια του Δήμου, τους τοπικούς συλλόγους, στα σχολεία (μουσικές ομάδες) και τις υπάρχουσες δομές (φιλαρμονική).

2) Άπλωμα των εκδηλώσεων στο χώρο και στο χρόνο, αξιοποιώντας περισσότερους χώρους στην πόλη πέραν του Θεάτρου «Αλ. Βουγιουκλάκη», στις πλατείες, τα πάρκα και τα σχολεία του Δήμου μας.

Ειδικότερα, προτείναμε:

Την καθιέρωση «Εναλλακτικού» καλοκαιρινού Φεστιβάλ που θα πραγματοποιείται και στο χώρο του ανοιχτού θεάτρου στα Άνω Βριλήσσια, ανεξάρτητα και παράλληλα από το υπάρχον. Οι εκδηλώσεις του θα καλύπτουν τις ανάγκες όσων θέλουν να δουν μουσικές ή θεατρικές παραστάσεις που παίζονται σε όλη τη χώρα, χωρίς να μετακινηθούν από τα όρια του δήμου. Δεν προϋποτίθεται ιδιαίτερη κινητοποίηση δημοτικών δυνάμεων, αφού το μόνο που καλείται να συνεισφέρει η δημοτική αρχή είναι η διάθεση ή ενοικίαση του χώρου («Νταμάρι»). Με την πρόταση, επιδιώκεται, αφενός η παρουσίαση όσο το δυνατόν περισσότερων ποιοτικών εκδηλώσεων, αφετέρου, καλύτεροι όροι ενοικίασης του χώρου.

Το «Εναλλακτικό» Φεστιβάλ Βριλησσίων θα αξιοποιεί το καλλιτεχνικό, επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό δυναμικό του Δήμου, είτε πρόκειται για άτομα, είτε για ομάδες (π.χ. μουσικά γκρουπ, καλλιτεχνικά εργαστήρια, συλλόγους). Η κινητοποίηση τους προϋποθέτει την καταγραφή όλων από το Δήμο, κυρίως όμως, συζήτηση με τους ενδιαφερόμενους, ώστε καθένας να αναλάβει την υλοποίηση μιας πρότασης που ο ίδιος επιλέγει, αντιμετωπίζοντας παράλληλα και τα πρακτικά ζητήματα της διοργάνωσής της.

Το μεγάλο στοίχημα της προτεινόμενης προσπάθειας είναι να εμπνεύσουμε και να κινητοποιήσουμε τον κόσμο. Με κλειδί την καλή οργάνωση και την εμπιστοσύνη, την ανάθεση δραστηριοτήτων σε αυτούς που τις προτείνουν και τις πιστεύουν, παρέχοντας τους την ελευθερία να τις οργανώσουν όπως οι ίδιοι καταλαβαίνουν καλύτερα. Ακόμη και οι εκδηλώσεις των εργαστηρίων, θα πρέπει να αποφασίζονται από τα μέλη τους. Το πώς, το πότε ή το πού αυτές θα πραγματοποιηθούν, αφορά πρωτίστως τους πρωταγωνιστές της προσπάθειας.

Ένας επιθυμητός τρόπος οργάνωσης θα ήταν να προκαλέσει ο ίδιος ο Δήμος -και ειδικότερα η ομάδα του Πολιτιστικού & Αθλητικού Οργανισμού, επιμέρους συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους, (π.χ. σύσκεψη με τα σχολεία – γονείς, καθηγητές, μαθητές, με καλλιτέχνες, με τα καλλιτεχνικά εργαστήρια κοκ), ώστε να δοθεί αποφασιστικός και όχι μόνο εκτελεστικός ρόλος, σε όσους ανταποκριθούν.
(σημ. Σε μια ανάλογη σύσκεψη που προκάλεσε το «Cine Δράση» με καλλιτέχνες της περιοχής, αποδείχτηκε ότι υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για προσφορά, «κρυμμένες» δυνάμεις, άνθρωποι διατεθειμένοι να προσφέρουν, αναζητώντας διέξοδο από τον απομονωτισμό).

Χρονικά το «Εναλλακτικό Φεστιβάλ Βριλησσίων» μπορεί να πραγματοποιηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, αφού εξαιτίας της κρίσης, ακόμη και τον Αύγουστο, όλο και περισσότεροι δημότες μένουν εντός των τειχών.

Χώροι που μπορούν να φιλοξενήσουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι:

Πλατείες: Αναλήψεως, Ελευθερίας, 25ης Μαρτίου, 28ης Οκτωβρίου, Άνω Βριλησσίων, Τρίτση.
Πάρκα: ΤΥΠΕΤ, Ρεματιά, δάσος Θεοκλήτου, σκεπαστό Αττικής οδού.
Παιδικές χαρές: Κυπρου, 25ης Μαρτίου, Αναλήψεως, Ροδόπης & Ταϋγέτου.
Οι χώροι των σχολείων, όλων των δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων.

Την οργάνωση του «Εναλλακτικού Φεστιβάλ Βριλησσίων» αναλαμβάνουν ομάδες από κάθε χώρο, όπως έχει ήδη εξηγηθεί.

Το Οικονομικό κόστος του «Εναλλακτικού Φεστιβάλ Βριλησσίων» είναι κατά πολύ μικρότερο από όσο στοιχίζουν οι μετακλήσεις μεγάλων σχημάτων, διότι αξιοποιούνται υπάρχουσες δυνατότητες, κυρίως χωρίς αμοιβή. Κάποιες παραστάσεις βέβαια, θα πρέπει να αμειφθούν και κυρίως να αντιμετωπιστούν τα λειτουργικά έξοδα του εγχειρήματος. Αυτό το κόστος θα μπορούσε να καλυφθεί ως εξής: Ένα χρηματικό ποσό να διαθέσει ο Δήμος, ένα άλλο μέρος να καλυφθεί από χορηγούς ως διαφημιστική παροχή και ένα τρίτο, από τους δημότες, με συνεισφορά ενός πολύ χαμηλού εισιτηρίου.

Αν όλα αυτά μοιάζει δύσκολο να υλοποιηθούν από την τρέχουσα χρονιά, τουλάχιστον, ας επιχειρηθεί τουλάχιστον το πρώτο βήμα, για ένα διαφορετικό ξεκίνημα! Ακόμη και τους χειμερινούς μήνες μπορεί να συνεχιστεί η δραστηριότητα. Να συγκροτηθούν ομάδες, π.χ. για να αναλάβουν να οργανώσουν ένα διαφορετικό πρωτοποριακό καρναβάλι, ώστε του χρόνου, όλα να έχουν προετοιμαστεί επαρκώς.

Προτεινόμενες δραστηριότητες:

-Για τα σχολεία:
Παραστάσεις Καραγκιόζη. Λίστα παραστάσεων Καραγκιόζη δίνεται στο τέλος της πρότασης, όπου παρατίθεται λίστα καραγκιοζοπαιχτών που αξιοποίησε ο Δήμος Χαλανδρίου στο πρόσφατο Φεστιβάλ θεάτρου Σκιών που διοργάνωσε. Το Φεστιβάλ Καραγκιόζη θα μπορούσε να συνδυαστεί και με εργαστήρι κατασκευής φιγούρας.

Κουκλοθέατρο – παιδικές θεατρικές παραστάσεις. Το κουκλοθέατρο είναι υποτιμημένο στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει και γίνονται κάποιες παραστάσεις, αλλά κυρίως από ερασιτέχνες, φοιτητές παιδαγωγικών σχολών που συμπληρώνουν με αυτόν τον τρόπο το εισόδημά τους.

Κινηματογραφικές προβολές στα προαύλια των σχολείων ή στις αίθουσες εκδηλώσεων με θέματα που άπτονται των σχολικών. Υπάρχουν πάρα πολύ καλές ταινίες που ασχολούνται με το σχολείο , την ενηλικίωση, την εκπαιδευτική διαδικασία, την παρενόχληση, τις δυσκολίες πρόσβασης στο σχολείο κοκ. Θα μπορούσαν να ξεκινήσουν παρουσιάζοντας ταινίες που έχουν κάνει μαθητές ιδιωτικών και δημόσιων σχολείων του Δήμου ή των γύρω περιοχών. Το κόστος είναι ελάχιστο. Στην ιστοσελίδα: http://olympiafestival.gr/ του «Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους» και της «Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας – Camera Zizanio», μπορεί κανείς να βρει πολλές προτάσεις για προβολές και δραστηριότητες που συνδέονται με τα παιδιά και τον κινηματογράφο.

Αθλητικές δραστηριότητες και μύηση των παιδιών σε παιχνίδια, όπως το σκάκι (π.χ. θα μπορούσε να το αναλάβει ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Άνω Βριλησσίων).

Δημιουργία ομάδων κατασκευής μουσικών οργάνων, επαφή των παιδιών με τη μουσική.

Αφήγηση παραμυθιών.

Άλλη ενδεικτική δραστηριότητα με μαθητές, είναι η οργάνωση μιας διήμερης κατασκήνωσης για παιδιά και γονείς στο δάσος του Αγ. Θεόκλητου, όπου τα παιδιά θα γνωρίσουν το βουνό αλλιώς και θα εξοικειωθούν με την ανάγκη να το προστατεύουν και να το προφυλάσσουν.

Για τους άλλους χώρους:

-Οι παραστάσεις των θεατρικών εργαστηρίων του δήμου, της φιλαρμονικής (που έχει καταδικαστεί σε απραξία), των εργαστηρίων χορού κλπ, βγαίνουν από τα όρια του σημερινού «ρόλου» τους και «λειτουργούν» σε πλατείες και σχολεία του Δήμου. Oι ίδιοι οι συντελεστές των εργαστηρίων θα προτιμούσαν να μην παρουσιάζουν για μια–δυο μέρες μια δουλειά, που για να την προετοιμάσουν έχουν δουλέψει επί ένα χρόνο, αλλά περισσότερες φορές και σε μεγάλους δημόσιους χώρους. Θα μπορούσαν επίσης να προωθηθούν «ανταλλαγές» με αντίστοιχες ομάδες από γειτονικούς δήμους, διοργάνωση διαγωνισμών κοκ.

-Αντίστοιχα το εργαστήριο φωτογραφίας (όχι μόνον του Δήμου, αλλά και του «Βριλησσού» ή και άλλα), εκθέτουν σε ένα πάρκο (πχ τη ρεματιά), οργανώνουν γιορτές, που μπορεί να περιλαμβάνουν υπαίθριες προβολές (πχ το ντοκιμαντέρ «Το αλάτι της γης» των Βιμ Βέντερς-Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγκάδο για το φωτογράφο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο), μέχρι συζητήσεις με γνωστούς φωτογράφους (πχ Πλάτων Ριβέλλης, Οικονομόπουλος Νίκος κ.α.).

-Όλες οι ερασιτεχνικές ομάδες μουσικής (από την ομάδα των γειτόνων μας που τραγουδούν όπερα, μέχρι τη φιλαρμονική και τη χορωδία του ΚΑΠΗ), διοργανώνουν μικρές συναυλίες, όπου μπορούν. Επίσης, προσκαλούνται επαγγελματικές ή ημιεπαγγελματικές ομάδες να συμμετάσχουν με ελάχιστο κόστος. (π.χ. Τα βράδια με πανσέληνο να οργανωθούν μουσικές γιορτές στο ΤΥΠΕΤ, στη ρεματιά, στο δάσος Θεόκλητου, ζητώντας και από τα ωδεία της πόλης να συμβάλουν. Εναλλακτικά, μπορεί να οργανωθεί μια μεγάλη τριήμερη συναυλία – γιορτή με όλους, στο σκεπαστό της Αττικής οδού. Και σίγουρα, ένα
-Νεανικό – Μαθητικό Μουσικό Φεστιβάλ από τις μπάντες των σχολείων μας.

-Φεστιβάλ τοπικών συλλόγων (Κρητών, Ποντίων, Αρκάδων, Μεσσηνίων) αλλά και Πανηπειρωτικής, με χαρακτηριστικές μουσικές, χορούς, δρώμενα, κουζίνα, ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε τόπου.
-Φεστιβάλ Αφρικανικών χωρών της ομάδας TOUR EMMA YA με μουσικές, χορό, τραγούδι της Δυτικής κυρίως Αφρικής.

-Το Cine-Δράση συνεχίζει, βρίσκει άλλο χώρο προβολών για το καλοκαίρι.

– Θεατρικές παραστάσεις:
Ενδεικτικά, οι παρακάτω ομάδες παρουσιάζουν τη δουλειά τους με εθελοντική προσφορά): Ομάδα Beton 5. «Πείνα» του Κνουτ Χάμσον, με τον Πέρη Μιχαηλίδη. Η αγωνιώδης προσπάθεια ενός καλλιτέχνη να μη συμβιβαστεί και να πορευτεί ελεύθερος. Η παράσταση είναι πολύ πιθανό να υποστηριχτεί κι από τη Νορβηγική πρεσβεία. -Ομάδα πείρα(γ)μα. «Ο κύκλος των μάταιων πράξεων», του Σπύρου Τζόκα.

-Μπορεί ακόμη να υπάρξει συνεννόηση με τους Δήμους που τα 7 προηγούμενα χρόνια διοργάνωσαν και προσέφεραν δωρεάν στους δημότες τους το διαδημοτικό φεστιβάλ θεάτρου. Οι Δήμοι αυτοί ήταν: Αγίας Παρασκευής, Διονύσου, Καισαριανής, Ταύρου-Μοσχάτου, Νίκαιας-Ρέντη, Κορυδαλλού, Ιλίου.

Σε μια εποχή, όπου η προσωπική και η συλλογική στάση είναι καθοριστική, ο πολιτισμός είναι το όχημα για να μεταβούμε σε μια «άλλη πόλη». Η «Δράση» είναι διατεθειμένη να συμβάλει, μαζί με τους ενεργούς δημότες, στη δημιουργία ενός τοπικού κινήματος αναγέννησης, που θα υπερβαίνει τις σημερινές νοοτροπίες και πρακτικές και θα συγκροτεί την πόλη ως πραγματική, ζωντανή, κοινότητα.

Ελπίζουμε ότι η διστακτική στάση της (ακόμη απροετοίμαστης;) νέας διοίκησης θα τροποποιηθεί αποφασιστικά στο άμεσο μέλλον, ώστε ο Δήμος να συμβάλει σε θετική κατεύθυνση.

ΚΙΝΗΣΗ ΔΗΜΟΤΩΝ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ «ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ»
(Ομάδα Πολιτισμού)