Ν. Ψαρράς:«Το θέατρο είναι μια τέχνη μαγική»
Συνέντευξη στην Βίβιαν Μαργέλου
Σήμερα συναντάμε τον Nίκο Ψαρρά! Έναν από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς της γενιάς του. Γεννήθηκε στο Σοχό και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Το 1994 αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος κερδίζοντας και την υποτροφία «Μελίνα Μερκούρη».
Ο ίδιος έχει πει σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Έχω απολυτήριο με 19,7. Πήγαινα για γιατρός, αυτό ήθελαν οι γονείς μου. Όταν μπήκα στη δραματική σχολή, ο πατέρας μου δεν μου μίλαγε για έξι μήνες. Από τότε έχω παίξει 11 φορές τον γιατρό, και στο θέατρο και στην τηλεόραση!»
Μετά τις πρώτες επιτυχημένες θεατρικές εμφανίσεις του στο ΚΘΒΕ, το 1995 τον βρίσκει να ζει και να εργάζεται στην Αθήνα. Ήδη στο τηλεοπτικό του ξεκίνημα δημιουργεί άριστες εντυπώσεις και την ίδια χρονιά πρωταγωνιστεί στην «Πρόβα Νυφικού» του Αντ1. Παράλληλα συνεχίζει τη θεατρική του πορεία με σημαντικές συνεργασίες, όπως αυτή με τον Γιώργο Κιμούλη στον «Μάκβεθ». Το 1999 και για τα επόμενα 6 χρόνια μένει, σπουδάζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, έχοντας λάβει υποτροφία στο H.B. Studio και στο Stella Adler Conservatory. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, την τηλεοπτική του καριέρα απογειώνει ο πρωταγωνιστικός ρόλος του στις «Μάγισσες της Σμύρνης». Οι επιτυχίες συνεχίζονται με αγαπημένες σειρές όπως «Είμαστε στον Αέρα», «Εγκλήματα», «Μαύρος Ωκεανός», «10η Εντολή», «Αν μ’αγαπάς», «Ου Φονεύσεις», «Γυναίκα χωρίς Όνομα» μεταξύ πολλών άλλων. Το 2020 τον απολαύσαμε στο ρόλο του Σταμάτη στις «Άγριες Μέλισσες», μία απαιτητική ερμηνεία που αγαπήθηκε από το κοινό! Στις 15 Ιανουαρίου 2021 θα τον δούμε ως Ιάσονα, στην πολυαναμενόμενη είσοδό του στο «Καφέ της Χαράς», σύμπραξη αξιώσεων με την Ρένια Λουιζίδου και το αγαπημένο καστ!
ΒΜ: Γιατί γίνατε ηθοποιός;
ΝΨ: Από παιδί μεγάλη χαρά μου έδινε η συμμετοχή μου σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου. Όταν πια ήρθε η στιγμή να επιλέξω ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσω ήθελα αυτή η χαρά να είναι καθημερινή. Με μεγάλη γλύκα θυμάμαι τα χρόνια της δραματικής σχολής και το πως ξεκίνησα στην Αθήνα τα πρώτα βήματα. Η κόπωση πολλές φορές σε κάνει να ξεχνάς την αρχική χαρά, αλλά το να μπορείς να έχεις κάνει το χόμπυ σου επάγγελμα είναι σίγουρα μια ευλογία.
ΒΜ: Πως θα περιγράφατε την πορεία σας;
ΝΨ: Περιπετειώδη. Από τον Σοχό Θεσσαλονίκης που ξεκίνησα, στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Κρατικού θεάτρου, μετά στην Αθήνα, στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες και πάλι στην Αθήνα.. Όταν ξεκίνησα να δουλεύω θεωρούσα ότι είναι φυσιολογικό να μου δίνουν μεγάλους ρόλους. Μετά από 25 χρόνια συνειδητοποιώ πόσο τυχερός ήμουνα και ποσο σημαντικό είναι ειδικά στην αρχή να κάνεις τις σωστές επιλογές.
ΒΜ: Ποιες συμβουλές σας ζητούν οι νέοι ηθοποιοί;
ΝΨ: Οι νέοι έχουν όνειρα και φόβους. Το να μπεις σε ένα άγνωστο χώρο έχει πάντα άγχος. Οι νέοι θέλουν να αισθανθούν σιγουριά, ότι δεν θα τους εκμεταλλευτούν και ότι θα γίνουν πολύ γρήγορα γνωστοί με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουν είναι ότι αυτά δεν μπορεί να είναι ο σκοπός αλλά το αποτέλεσμα μιας σκληρής δουλειάς, τα εξώφυλλα, τα ακριβά σπίτια και τα αυτοκίνητα δεν είναι η ουσία της δουλειάς μας και δεν μπορούν να αποτελούν αυτοσκοπό. Η τέχνη του θεάτρου η οποία συμπεριλαμβάνει όλες τις άλλες τέχνες είναι μαγική και για να υπάρξεις μέσα σε αυτήν θέλει διάβασμα και σπουδή.
ΒΜ: Αγαπημένος ρόλος;
ΝΨ: Ο διοικητής στο Himmelweg. Όλη η διαδικασία και η έρευνα ενός πραγματικού γεγονότος για το ολοκαύτωμα δοσμένο μέσα από ένα χαρακτήρα που μόνο κακό ναζί δεν θύμιζε. Ευγενής, μορφωμένος, ευαίσθητος, λατρης των τεχνών σχεδίασε ένα φιάσκο που έμοιαζε με την αρτιότερη θεατρική παράσταση. Οι απαιτήσεις και οι αντοχές ήταν πρωτόγνωρες οι οποίες όμως δικαιώθηκαν από την ανταπόκριση του κοινού.
(Σημ: Σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων στήνεται μία κατάσταση «κανονικότητας» με επιλεγμένους κρατούμενους ώστε να δοθεί η εντύπωση μίας αξιοπρεπούς διαβίωσης στους εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού)
ΒΜ: Τι σήμανε η πανδημία για τον κόσμο των ηθοποιών;
ΝΨ: Ολική καταστροφή. Το ότι τα θέατρα ούτε καν αναφέρονται σήμερα και δεν υπάρχει σκέψη για το άνοιγμα τους δεν είναι καλός οιωνός. Υπάρχουν πάρα πολλοί ηθοποιοί οι οποίοι ζουν αποκλειστικά από το θέατρο. Είναι ο μόνος χώρος ο οποίος είναι ελεγχόμενος αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος οι θεατές να περιφέρονται ή να φωνάζουν. Εύχομαι πολύ σύντομα να ξανανοίξουν τα θέατρα γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη από πνευματική τροφή έχει ανάγκη να ταξιδέψει να συγκινηθεί και να φύγει με μια ανάταση ψυχής.
*Η Βίβιαν Μαργέλλου είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ, απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, π.Ειδική Γραμματέας των Απόφοιτων ΕΣΣΔ και στέλεχος Δημόσιας Διοίκησης. Επιμελήθηκε της μετάφρασης της Έκθεσης του ΟΟΣΑ για την Ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Έχει βραβευθεί, μεταξύ άλλων, για το άρθρο της “Ένα πολύ μεγάλο Κράτος”. Έχει λάβει κρατική πιστοποίηση στη συμβουλευτική ανέργων. Συμμετέχει ενεργά σε πλήθος φιλανθρωπικών οργανώσεων.