Απεβίωσε ο Φωκίων Βάλβης

Tweet

Εμβληματική φυσιογνωμία της αριστεράς, σπάνιος γιατρός, ενεργός πολίτης, δημοφιλής και αγαπητός σε όλους, ζωντανός άνθρωπος.

Πέθανε την Πέμπτη ξαφνικά ο Φωκίων Βάλβης.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Παρασκευή 31 Ιουλίου, στις 6:30μμ, στο Δημοτικό Κοιμητήριο Χαλανδρίου.

Τον Φωκίωνα τον γνώρισα πριν από 25 περίπου χρόνια. Δεν ξέρω να σας πω πότε και που γεννήθηκε, τι ακριβώς σπουδές είχε κάνει, ποια ήταν τα ονόματα των παιδιών του. ΄Η δεν τον ρώτησα ποτέ ή τον ρώτησα κάποτε και δεν μου απάντησε ή και αν μου απάντησε δεν το θυμάμαι. Δεν έχει τόση σημασία…

Ξέρω ότι ήταν γύρω στα ογδόντα, με μια νεανικότατη ψυχή. Ξέρω ότι αγαπούσε και φρόντιζε την σύντροφο του: πρόσφατα η περιπέτειά της υγείας της τον στεναχώρησε τόσο, που καταβλήθηκε και ο ίδιος. Μέσα σε 2 βδομάδες έχασε κάμποσα κιλά. Ξέρω ότι είχε τρία παιδιά που τα υπεραγαπούσε και φρόντιζε αυτά και τα παιδιά τους…

Ξέρω ότι ήταν γιατρός καρδιολόγος, με μια ουμανιστική αντίληψη για την ιατρική ως λειτούργημα. Ξέρω από τις ιστορίες που μου διηγούνταν, (συχνά ερχόταν στο μαγαζί και καθόταν με τις ώρες να συζητάμε τις αμαρτίες και τις ευλογίες της μεγάλης κοινής μας οικογένειας, της αριστεράς), ότι σε όλη του τη ζωή σαν φοιτητής στην Ελλάδα και στην Γαλλία, σαν επαγγελματίας αρχικά στο νησί του Αιγαίου που έκανε το αγροτικό του, αργότερα στα νοσοκομείο του ΕΣΥ και το Ιατρικό Κέντρο, ακόμα και στο μικρό νησάκι του Ιονίου που έκανε κάθε καλοκαίρι τις διακοπές του, φρόντιζε πάντα να είναι με το μέρος των μη προνομιούχων και έδινε χωρίς φειδώ και πληρωμή τις επαγγελματικές συμβουλές του.

Ήταν γιατρός πολλών στελεχών της αριστεράς, του Κύρκου συμπεριλαμβανομένου, αλλά και άλλων αρκετά νεότερων, γνώριζε τις καλές και τις άσχημες πλευρές τους, ήξερε τι να περιμένει από τον καθένα. Ήταν ο ίδιος μια ζωντανή, κινητή ιστορία της αριστεράς και των ανθρώπων της. Ήξερε να σου πει πως πάρθηκε μια απόφαση, το παρασκήνιο που κρυβόταν πίσω από μία άλλη. Συχνά ήταν σκληρός στις κριτικές του, σκωπτικός. Δεν χαριζόταν σε κανέναν. Στα αρνητικά έβλεπε πάντα μια θετική πλευρά, στα θετικά μια αρνητική. Καμιά φορά στα δύσκολα δεν ξεκαθάριζε ακριβώς και με ποια πλευρά ήταν. Πρυτάνευε η ανάγκη του να μην τα χαλάσει με συντρόφους που αγαπούσε και είχε καλές σχέσεις μαζί τους, ακόμα και αν διαφωνούσε με κάποιες επιλογές τους.

Ο Φωκίωνας θα μου λείψει. Θα μου λείψει η σοφία του, η τρέλα του (αρχίζω να πιστεύω ότι αυτή ενδημεί στην αριστερά), οι κουβέντες μας και οι πληροφορίες που μου έδινε, οι τσακωμοί μας (βλέπετε αυτός προερχόταν από ΚΚΕεσ., ενώ εγώ από το ΚΚΕ), οι εμμονές του με κάποια πράγματα.

Δεν πιστεύω ότι έφυγε για να του ευχηθώ καλό ταξίδι. Ξέρω ότι αυτό που συνέβη είναι αμετάκλητο και απολύτως οριστικό. Εύχομαι μόνο στους δικούς τους καλό κουράγιο για να ζήσουν με την απώλειά τους και σε εμάς να καταφέρουμε με κάποιον τρόπο να καλύψουμε το κενό που μας άφησε.

Μαρίνα Παπαχριστοδούλου – Στέλεχος της δημοτικής παράταξης Βριλησσίων “ΔΡΑΣΗ”