Το μεγάλο στοίχημα: Ανθρώπινα Δικαιώματα
10 Δεκεμβρίου του 1948. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αφήσει μεγάλες πληγές στην ανθρωπότητα. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, σε μια προσπάθεια να τις επουλώσει, υιοθετεί την Οικουμενική Διακύρηξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Μετά από εβδομήντα τέσσερα χρόνια το στοίχημα δεν έχει κερδηθεί ακόμα αφού θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη, δεν θεωρούνται ακόμα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα Εθνικά Σχέδια Δράσης που περνούν από την θεωρία στην πράξη εξασφαλίζουν δικαιώματα που μέχρι τώρα ακόμα και στην χώρα μας δεν είχαν εξασφαλιστεί. Η φωνή των παιδιών ακούγεται όλο και περισσότερο, το έμφυλο χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών συνεχώς μειώνεται, η προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία βελτιώνεται.
Σε διεθνές επίπεδο όμως οι κρίσεις που βιώνουμε αντί να αποτελέσουν ευκαιρία για αναστοχασμό και ανασυγκρότηση των κυβερνήσεων ώστε να προστατεύσουν τους αδύναμους, διεύρυναν περισσότερο το κοινωνικό χάσμα και αποτέλεσαν αφορμή για συρρίκνωση των ως τώρα κεκτημένων.
Τι δεν πήγε καλά; Με το πέρασμα του χρόνου οι φωνές που υποστήριζαν την κατοχύρωση των δικαιωμάτων σε χώρες που ούτως ή άλλως δεν ήταν προσφιλείς σε αυτά αποδυναμώθηκαν. Ακόμα και η Δύση παρουσίασε ρωγμές. Ο λαϊκισμός και οι ακραίες πολιτικές τάσεις κάθε πλευράς μας έφεραν σε ανοιχτή αμφισβήτηση ήδη κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όσο και σε χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Αν εμείς δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε κάτι που αποτελεί χαρακτηριστικό της ταυτότητας και του πολιτισμού μας, τότε πώς θα το κάνουν οι υπόλοιπες χώρες;
Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα; Ναι, είναι!
Προλαβαίνουμε όμως να γυρίσουμε σελίδα και να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και πολιτικές που θα δυσαρεστήσουν όσους ξεχωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες.
Η περιβαλλοντική κρίση είναι η ευκαιρία που χρειαζόμαστε! Εν μέσω μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης κρίσης όπου συμβάλλει καθοριστικά στην υποβάθμιση των δικαιωμάτων παγκοσμίως, τόσο η χώρα μας όσο και όλες οι υπόλοιπες πρέπει να υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα αναλαμβάνοντας κάθε κόστος, κερδίζοντας το στοίχημα στο όνομα ενός καλύτερου αύριο.
Ράνια Παπαδοπούλου
MA Human Rights & Global Ethics
MA Southeast European Studies