Εμείς εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά ΔΕΝ είχε δίκιο!

Tweet

Σχόλιο για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να μην επανασυσταθεί η δημοτική αστυνομία

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της συζήτησης που διεξήχθη στο δημοτικό συμβούλιο, με αφορμή το ερώτημα για «την επανασύσταση ή μη» της δημοτικής αστυνομίας, δεν ήταν τα διάφορα επιχειρήματα που κατατέθηκαν, αλλά η στάση ορισμένων συμβούλων της πλειοψηφίας και της μείζονος αντιπολίτευσης, που ενώ επιχειρηματολογούσαν υπέρ της αναγκαιότητας του θεσμού, ψήφισαν υπέρ της διάλυσής του, υιοθετώντας το έωλο επιχείρημα της διοίκησης, ότι, έτσι, περισσότεροι υπάλληλοι θα επιφορτιστούν με αυτές τις αρμοδιότητες! (Δεν αναφερόμαστε στη στάση συμβούλων που επέδειξαν, τουλάχιστον, συνέπεια λόγων και ψήφου).

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με την κατάργηση του θεσμού της δημοτικής αστυνομίας επί συγκυβέρνησης Σαμαρά, ο δήμος Βριλησσίων «έχασε» 5 δημοτικούς αστυνόμους. Τότε ήταν που ξέσπασαν διαμαρτυρίες για τις απολύσεις, σε τοπικό επίπεδο, (συγκεντρώσεις και πορεία στη Λ. Πεντέλης), όσο και γενικότερα. Για να έρθει η ρύθμιση της σημερινής κυβέρνησης, κατά την οποία, όσοι πρώην δημοτικοί αστυνόμοι είχαν μεταταχθεί με την «κινητικότητα» σε άλλους φορείς του δημοσίου, θα μπορούσαν να επιστρέψουν στη θέση τους, εάν συμφωνούσαν και τα αντίστοιχα δημοτικά συμβούλια.

Έτσι, και στα Βριλήσσια, το δημοτικό συμβούλιο κλήθηκε να αποφασίσει, είτε υπέρ της επανασύστασης της δημοτικής αστυνομίας, οπότε δύο διαθέσιμοι δημοτικοί αστυνόμοι θα επέστρεφαν στην υπηρεσία τους, (από τους 5 που εργάζονταν πριν τη «διαθεσιμότητα»), είτε υπέρ της «μη επανασύστασής της», οπότε οι ίδιοι αυτοί πρώην δημοτικοί αστυνόμοι, θα εντάσσονταν, ως διοικητικοί υπάλληλοι, σε κάποια άλλη δομή του δήμου. Η δημοτική αρχή έκρινε, ότι οι δημοτικοί αστυνόμοι είναι πιο αναγκαίοι σε άλλες υπηρεσίες όπου υπάρχει έλλειψη προσωπικού και με το πρόσθετο επιχείρημα ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να αναλάβουν, (μαζί με ακόμη δυο πρώην συναδέλφους τους, που είχαν παραμείνει ως διοικητικοί στο δήμο), κάποιες από τις αρμοδιότητες της δημοτικής αστυνομίας, εισηγήθηκε την «μη επανασύσταση» της υπηρεσίας.

Ιδού και η σχετική διάταξη:

«Οι δημοτικοί αστυνομικοί οι οποίοι είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα ή είχαν απολυθεί και επανατοποθετήθηκαν μέσα από το μηχανισμό της κινητικότητας σε άλλες θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα, καθώς και όσοι έχουν τοποθετηθεί λόγω άλλης ρύθμισης (π.χ.εξαίρεσης από τη διαθεσιμότητα, ενδοαυτοδιοικητική κινητικότητα, μετάταξη κ.λπ.) σε θέση άλλου κλάδου μπορούν να παραμείνουν στις θέσεις αυτές εφόσον το επιθυμούν και στην περίπτωση κατά την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίσει θετικά για την επανασύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας. Στην περίπτωση μη επανασύστασης κατά τα προαναφερόμενα της Δημοτικής Αστυνομίας παρέχεται η δυνατότητα στα Δημοτικά Συμβούλια με απόφασή τους να καθορίζουν τις αρμοδιότητες που έχουν σχέση με την εύρυθμη λειτουργία της πόλης τους (κατάληψη πεζοδρομίων, εφαρμογή κανονιστικών αποφάσεων Δημοτικού Συμβουλίου κ.λπ.) και δεν θα ασκούνται από την Ελληνική Αστυνομία, τις Διευθύνσεις και τους επιφορτιζόμενους διοικητικούς υπαλλήλους που θα τις ασκούν, με ταυτόχρονη αποτύπωσή τους στους Εσωτερικούς Οργανισμούς Λειτουργίας των δήμων.»

Για πολλούς λόγους, όμως, είναι κοινά παραδεκτό, πως ένας δήμος έχει ανάγκη κάποιου ελεγκτικού (όχι αστυνομικού) μηχανισμού, αφήνοντας μάλιστα, ανοιχτή τη δυνατότητα μελλοντικής ενίσχυσής του. Αντ’ αυτού στα Βριλήσσια, με την εξαίρεση μόλις τεσσάρων, εκ των παρόντων δημοτικών συμβούλων, (Χρυσοπούλου, Πισιμίσης, Τσούτσιας, Βερροιόπουλος), προτιμήθηκε η «εκ των ενόντων» ανάθεση των αρμοδιοτήτων της δημοτικής αστυνομίας σε διοικητικούς υπαλλήλους και ουσιαστικά η κατάργηση μιας θεσμικής δυνατότητας του δήμου.

Η επιλογή αυτή συνιστά, εκτός των άλλων, ετεροχρονισμένη ομολογία της απαξίωσης που επεφύλαξαν οι εκάστοτε δημοτικές διοικήσεις προς τη δημοτική αστυνομία, η οποία είτε χρησιμοποιήθηκε ως ανειδίκευτο προσωπικό «για όλες τις δουλειές», είτε εμποδίστηκε, για ευνόητους λόγους, από την ανεπηρέαστη άσκηση των καθηκόντων της και τον καταλογισμό παραβάσεων σε τοπικό επίπεδο. Υπ’ αυτή την έννοια, τι χρειάζεται μια υπηρεσία που μόνο «παρεξηγήσεις» προκαλεί;

Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι σε αντίθεση με το Δήμο Βριλησσίων, ο Δήμος Χαλανδρίου θα επανασυστήσει τη δική του δημοτική αστυνομία (με 5-6 δημοτικούς αστυνόμους, από 24 που διέθετε), όπως και ο Δήμος Αιγάλεω (με 10 δημοτικούς αστυνόμους, από τους 40 που διέθετε). Και προφανώς, η πλειοψηφία των δήμων θα πράξει ανάλογα. Άραγε αυτοί οι δήμοι αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα από τα Βριλήσσια;

Η «Δράση» ουδέποτε υπήρξε ζηλωτής αντιλήψεων «αστυνόμευσης». Όμως οφείλει κανείς να μην παρακάμπτει την ανάγκη επιτήρησης κάποιων κανόνων λειτουργίας στην πόλη (προστασία υποδομών, πολεοδομικών παραβάσεων κα), ρίχνοντας «τη μπάλα στην εξέδρα» και παριστάνοντας ότι όλα αυτά μπορούν να αντιμετωπισθούν ως πάρεργο.

Επιμένουμε ότι στο νέο δημοτικό συμβούλιο, αντί μακρόσυρτων συζητήσεων, όπου πρυτανεύουν οι «χειρισμοί», οι ισορροπίες, το να «μιλάμε για να μιλάμε» ή το «άλλα λέμε και άλλα ψηφίζουμε», είναι προτιμότερη η ειλικρινής και ευθεία αντιπαράθεση των απόψεων.

Διαφορετικά, όπως μόλις εχθές, στο τοπικό πανηγύρι της Ανάληψης, θα πρέπει να συνηθίσουμε στην παρουσία άγνωστης προέλευσης ατόμων με στολές εκστρατείας, προφανώς κάποιας ιδιωτικής εταιρείας φύλαξης, να επιβλέπουν -για λογαριασμό και με απόφαση τίνος;- την «τάξη»…

Γιάννης Τσούτσιας, Μιχάλης Βερροιόπουλος
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια άλλη Πόλη»