Γ. Πισιμίσης: Απ’ ευθείας αναθέσεις, «συντροφικές» συναλλαγές και στο βάθος πεζογέφυρα

Tweet

Άρθρο του Δημοτικού Συμβούλου Βριλησσίων Γιάννη Πισιμίση*

Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να αμφιβάλλει για την αναγκαιότητα της κατασκευής πεζογέφυρας στη Λεωφόρο Αναπαύσεως, ενός έργου που από καιρό αποτελεί πάγιο κοινωνικό αίτημα και ανάγκη τόσο των κατοίκων των Άνω Βριλησσίων γενικότερα, όσο και της σχολικής κοινότητας της πόλης μας ειδικότερα. Και πράγματι, η ασφαλής μετακίνηση των μαθητών του 3^ου Γυμνασίου πρέπει να αποτελεί απόλυτη ηθική, κοινωνική και πολιτική προτεραιότητα για όλους.

Ωστόσο, από τη διάγνωση της ανάγκης μέχρι την υλοποίηση του έργου παρεμβάλλεται μια διαδικαστική απόσταση. Και αν η χρησιμότητα του έργου γεννά βεβαιότητες για την ανάγκη υλοποίησής του, η διαδικασία υλοποίησης γεννά μεγάλες αμφιβολίες και ερωτηματικά για την πορεία του έργου και το «πολιτεύεσθαι» της Δημοτικής Αρχής.

Κατά πρώτον, η εκπόνηση της μελέτης γίνεται για άλλη μια φορά (παρά τα προεκλογικώς εξαγγελθέντα) κατά τον προσφιλή τρόπο της Διοίκησης, δηλαδή, με απ’ ευθείας ανάθεση.  Μάλιστα αναφέρεται ρητά στο σκεπτικό της Διοίκησης ότι:«η υπομελέτη για την τοπογραφική αποτύπωση κρίνεται απαραίτητο να δοθεί σε εξωτερικό συνεργάτη λόγω του γεγονότος ότι οι Τοπογράφοι Μηχανικοί του Δήμου είναι απασχολημένοι με πολύ μεγάλο φόρτο εργασίας για τους επόμενους έξι μήνες (!)». Πιο κάτω, βεβαίως, αναφέρεται ότι για την ανάγκη κυκλοφοριακής τεκμηρίωσης θα ασχοληθεί ο Τοπογράφος του Δήμου. Επιπροσθέτως, μπαίνει εκ του παραθύρου στην εισήγηση ως αδήριτη ανάγκη και προϋπόθεση η παράδοση της τοπογραφικής αποτύπωσης σε διάστημα 15 ημερών. Ευλόγως γεννάται το ερώτημα γιατί 15 ημέρες και όχι ας πούμε 2 μήνες; Είναι τόσο γρήγορη και απλή υπόθεση μια τοπογραφική αποτύπωση για μια τόσο σπουδαία μελέτη; Και εάν ναι, τότε πως γίνεται να μην μπορούν οι Τοπογράφοι Μηχανικοί του Δήμου να την υλοποιήσουν και να χρειάζεται εξωτερικός συνεργάτης; Μήπως η Διοίκηση έχει προαποφασίσει το μελετητικό γραφείο στο οποίο θα ανατεθεί η μελέτη; Μήπως τα στενά χρονικά περιθώρια και η επίκληση της αδυναμίας των υπαλλήλων του Δήμου αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις;

Παρακολουθώ, κατά δεύτερον, τη βεβαιότητα με την οποία εκφράζονται στα τοπικά μέσα της πόλης, οι πολιτικά προσκείμενες στην Περιφερειακή Αρχή και στην κυβέρνηση παρατάξεις της πόλης μας (συμπεριλαμβανομένης της Δημοτικής Αρχής), για την τελική χρηματοδότηση της υλοποίησης του έργου από πόρους της Περιφέρειας και αναρωτιέμαι από πού προκύπτει αυτή η σιγουριά. Έχει συμπεριληφθεί στον προϋπολογισμό ή το τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας η κατασκευή της πεζογέφυρας; Έχει ενταχθεί στο ΠΕΠ Αττικής; Αν όχι, προς τι αυτές οι δηλώσεις; Προκύπτουν από σχέσεις πολιτικής συγγένειας ή χειρότερα εξάρτησης; Μήπως προκύπτουν,τελικά, από κάποια εκπεφρασμένη διάθεση της Περιφερειακής Αρχής για σύναψη διαπλεκόμενων σχέσεων με συγκεκριμένες πολιτικές και αυτοδιοικητικές δυνάμεις σε δημοτικό επίπεδο και την μικροπολιτική στρατηγική της πολιτικής εξυπηρέτησης ημετέρων; Αν ναι, νομίζω ότι οι Διοικούντες και «παρά- διοικούντες» της πόλης μας βάζουν σε επικίνδυνη τροχιά τον Δήμο  και το γενικότερο συμφέρον των συμπολιτών μας. Η κομματικοποίηση των συμφερόντων της πόλης και οι «συντροφικές» συναλλαγές  αποτελούν μέγιστο κακό, όχι μόνο για το Δήμο μας αλλά και για την Αυτοδιοίκηση και την ποιότητα της Δημοκρατίας γενικότερα.

*Ο Γιάννης Πισιμίσης είναι πολιτικός επιστήμονας και κοινωνιολόγος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών  ΠΜΣ «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία»