Γ. Πισιμίσης: «Η φαντασία στην εξουσία!»
Άρθρο του Δημοτικού Συμβούλου Γιάννη Πισιμίση
Η χθεσινή ανοιχτή συνάντηση των δημοτών, στο πλαίσιο της προβλεπόμενης από τον νόμο δημόσιας λογοδοσίας και του απολογισμού της Δημοτικής Αρχής Βριλησσίων, καταγράφεται θετικά στην έως τώρα πορεία της Διοίκησης. Διαδικασίες σαν τη χθεσινή τονώνουν την δημοκρατικότητα στη διαδικασία λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων ενώ συμβάλλουν στη δημιουργία των απαραίτητων για τη διαφάνεια μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου.
Δυστυχώς όμως, πέραν της χθεσινής εξαίρεσης, τέτοιου τύπου διαδικασίες δεν έχουμε δει έως τώρα από τη σημερινή Διοίκηση. Αντιθέτως, έχουμε όλο αυτό το διάστημα παρακολουθήσει μια Διοίκηση εσωστρεφή, χωρίς βούληση να εντάξει την κοινωνία στην διαδικασία παραγωγής πολιτικής και έργου. Σημαντικές αποφάσεις για την πόλη μας όπως οι ετήσιοι προϋπολογισμοί και τα τεχνικά προγράμματα έχουν ψηφιστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαδικασία πρωτογενούς κοινωνικής διαβούλευσης. Θεσμικά όργανα με άκρως δημοκρατικό περιεχόμενο όπως ο Συμπαραστάτης του Δημότη και οι Επιτροπές Διαβούλευσης δεν έχουν συσταθεί ακόμα. Θεσμοί που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν όπως αυτός της Μαθητικής Συνδιάσκεψης έχουν απενεργοποιηθεί πλήρως. Ακόμη περισσότερο η δημοκρατική λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου έχει γνωρίσει πρωτοφανή κατάπτωση. Ο χώρος του Συμβουλίου από χώρο έλλογης αντιπαράθεσης επιχειρημάτων, σύνθεσης και δημιουργίας έχει μεταβληθεί σε ένα πεδίο καταγραφής και επικύρωσης προειλημμένων αποφάσεων και επιβολής πλειοψηφικών γραμμών. Καμία συνθετική διάθεση, καμία διαλεκτική προσέγγιση στα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την πόλη μας.
Τα μεγάλα αυτά δημοκρατικά ελλείμματα όμως έχουν αιτία. Ξεκινούν από μια παντελώς παρωχημένη, πλέον, αντίληψη για την πολιτική. Μια αντίληψη που αντί να θέτει στο επίκεντρο της δράσης της την κοινωνία, τις κοινωνικές ανάγκες , αξίες και στόχους θέτει ως αυτοσκοπό της την κατάληψη και συντήρησή της στην εξουσία. Μια πολιτική νοοτροπία δηλαδή που εξαντλείται στο μοτίβο «η εξουσία για την εξουσία». Στην λογική αυτή η Διοίκηση ενός Δήμου δεν αντιμετωπίζεται ως μέσο επίτευξης κοινωνικών στόχων αλλά ως αυτοσκοπός. Από κει ξεκινάει και η διαχειριστική λογική που επικρατεί, η αδιαφορία για την ουσιαστική εμπέδωση δημοκρατικών διεργασιών και η απλή διεκπεραίωση υποθέσεων. Είναι εποχή όμως το μοτίβο αυτό να αλλάξει. Να δημιουργηθεί ένα άλλο πρότυπο δράσης και συμμετοχής. Ένα πρότυπο κοινωνικά και δημοκρατικά προσανατολισμένο, ένα παράδειγμα δημιουργικής, συνθετικής, καινοτόμας πολιτικής. Και το στείρο εξουσιοκεντρικό μοτίβο να δώσει τη θέσει του σε ένα πρόταγμα κοινωνικό, αναπτυξιακό, οραματικό. «Η φαντασία στην εξουσία»! Ένα σύνθημα που γίνεται ξανά επίκαιρο.