Η ασφάλεια στη γειτονιά
Γράφει ο Κωνσταντίνος Λύκος*
«Όταν είσαι ασφαλής στο σπίτι σου, θα ήθελες να ζεις μια περιπέτεια και όταν ζεις μια περιπέτεια, θα ήθελες να είσαι ασφαλής στο σπίτι σου» Thornton Wilder συγγραφέας.
Ο χώρος που θα θέλαμε να νιώθουμε ασφαλής είναι το σπίτι μας, η γειτονιά μας!
Αφορμή για την κατάθεση αυτής της άποψης η μικροεγκληματικότητα (ελεγχόμενη ως προς το εύρος της).
Το ζήτημα έχει να κάνει, σε θεωρητικό πλαίσιο, με την Ασφάλεια στη Γειτονιά, σαν θεσμό και αφετέρου απασχολεί του Πολίτες, την Αστυνομία , Αρμόδιους Φορείς και θεωρητικούς.
Το ερώτημα που προκύπτει και προφανώς είναι σημαντικό είναι τι κάνουμε εμείς σαν πολίτες, σαν άτομα αυτής της κοινωνίας, σαν κάτοικοι της γειτονιάς και του Δήμου μας; Ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί η θωράκιση της περιοχής μας, ποιοι είναι οι φορείς που συμβάλλουν σε αυτό και σε ποιο βαθμό μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο.
«Σε ένα κύκλο, κάθε σημείο είναι αρχή και τέλος» Ηράκλειτος
Στον τομέα της Ασφάλειας αρχή και τέλος είναι η Πρόληψη άρα από αυτό το σημείο θα ξεκινήσουμε.
Σαν πολίτες τι κάνουμε για να προλάβουμε εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του σπιτιού μας και πως θα πετύχουμε να γίνει η γειτονιά μας πιο ασφαλής;
Μοντέλο Συνεργασίας
Στα ερωτήματα αυτά η απάντηση έρχεται από το διεθνές επιτυχημένο μοντέλο συνεργασίας αρμόδιων αρχών – πολιτών – ιδιωτικής ασφάλειας. Η αστυνομία έχει κυρίαρχο ρόλο ως αιχμή του δόρατος για την Πρόληψη και Καταστολή ενώ οι πολίτες θα πρέπει να γίνουμε το κοντάρι και η ιδιωτική ασφάλεια η ασπίδα.
Αγγλία και Κύπρος έχουν το θεσμό του αστυνομικού της γειτονιάς και μέσω αυτού το πρόγραμμα του παρατηρητή της γειτονιάς. Ρόλος που έχει να κάνει με τη συνεργασία Αστυνομίας και Πολίτη με σκοπό την αμφίδρομη συνεργασία μέσω της διαδικασίας Παρατήρησης και Πληροφόρησης. Η σχέση, επικοινωνία – ενημέρωση – πληροφόρηση είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος αντιμετώπισης της ανασφάλειας.
Κλειδί η κοινή εποπτεία
Η κοινωνική απειθαρχία και η μικρομεσαία εγκληματικότητα προκαλεί ανησυχία στους πολίτες νοιώθοντας την απειλή πιθανής θυματοποίησής τους στην περιοχή της κατοικίας τους.
Η ασφάλεια της κοινότητας, αναφέρει σχετικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, είναι η έννοια που προσβλέπει στην Ανθρώπινη Ασφάλεια και Ανάπτυξη. Η έννοια της ασφαλούς γειτονιάς περιλαμβάνει τόσο την προσωπική όσο και την συλλογική ασφάλεια.
Διεθνώς κοινή πρακτική αποτροπής είναι η λειτουργία καλά οργανωμένου δικτύου που στοχεύει στη σύμπραξη αυτών που παρέχουν υπηρεσίες ασφάλειας. Απαιτείται ο σχεδιασμός τοπικού μοντέλου ασφάλειας και όλοι οι ενμπλεκόμενοι να βρεθούν κάτω από μια κοινή εποπτεία.
Γι’ αυτό, προτείνεται η δημιουργία συνεργασιών Αστυνομίας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ιδιωτικής Ασφάλειας. Έχει καταδειχθεί ότι όταν τα προγράμματα προσεγγίζονται: από «κάτω προς τα πάνω» έχουν τοπική στήριξη, γιατί έτσι τονίζεται ο ρόλος των κατοίκων στο πρόγραμμα, εντοπίζονται οι ανάγκες πρόληψης και οι πολίτες νιώθουν ότι η επίτευξη του σκοπού είναι και δική τους υπόθεση.
Οδηγός Επιτυχίας
Στη συνέχεια αναφέρονται μερικές από τις προτάσεις που μπορεί να περιλαμβάνονται σε πρόγραμμα ασφάλειας της γειτονιάς, εναρμονισμένες στις τοπικές ανάγκες.
Ιστοσελίδα με φιλμάκια, εικόνες, συνεντεύξεις, οδηγίες της ΕΛ.ΑΣ κ.α.
Ενεργοποίηση των κατοίκων για την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα της γειτονιάς.
Συναντήσεις με την αστυνομία, δημοτική αστυνομία, ιδιωτική ασφάλεια για ενημέρωση και συμβουλές αποτροπής, συμβάλλοντας στη δημιουργία νοοτροπίας ασφάλειας.
Μέτρα πρόληψης κυρίως σε σχολεία, παιδικές χαρές, πλατείες, αθλητικές εγκαταστάσεις, χώρους επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω μηχανοκίνητης περιπόλου ιδιωτικής ασφάλειας.
Μηχανοκίνητη περιπολία ιδιωτικής ασφάλειας στο προάστιο σε 24ωρη βάση με δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με την τοπική αστυνομία.
Κανονισμός ασφαλείας με την ιδιωτική ασφάλεια όπου θα μνημονεύονται ο σχεδιασμός των μέτρων ασφαλείας και οι υποχρεώσεις.
Είναι γνωστό ότι οι εγκληματίες δε θέλουν να συλληφθούν.
Σκοπός τους είναι να εντοπίσουν το ευάλωτο θύμα, το σπίτι που είναι o πιο εύκολος στόχος.
Άρα είναι και δική μας ευθύνη να προστατεύσουμε το δικό μας χώρο.
Στοιχειώδη μέτρα αντιμετώπισης
Να γνωρίζουμε τους γείτονες.
Να γνωρίζουμε την περιοχή μας.
Να τοποθετούμε σύστημα συναγερμού από αναγνωρισμένους παρόχους και τη σύνδεση του με Κέντρο Λήψης Σημάτων.
Να ενεργοποιούμε το σύστημα ασφαλείας (αν υπάρχει!!).
Να φωτίζουμε το σπίτι μας εξωτερικά.
Να μην είναι ορατό το εσωτερικό του σπιτιού (κουρτίνες, πατζούρια).
Να απαιτούμε το φωτισμό των σκοτεινών περιοχών της περιοχής, της γειτονιάς μας.
Να ελέγχουμε την φερεγγυότητα των ατόμων που παρέχουν υπηρεσίες (οικιακοί βοηθοί κ.α.) είτε σε μόνιμη βάση είτε περιστασιακά.
Να ενημερώνουμε έμπιστους γείτονες όταν λείπουμε σε διακοπές ή για μερικές μέρες από το σπίτι μας.
Είναι σημαντικό:
Να μην μας επηρεάζουν ανεύθυνες προσεγγίσεις και μηνύματα παραπληροφόρησης.
Να αποφεύγουμε την εμπλοκή μας με υπόπτους ή δράστες προστατεύοντας τη ζωή μας και την οικογένειά μας.
Να ενημερώνουμε αμέσως τις αρχές με σαφή τρόπο για τυχόν ύποπτες κινήσεις (προσώπων, οχημάτων).
«Λέμε όχι στη γενίκευση του φόβου, στη σύγχυση και στον πανικό».
Υιοθετούμε τη συνέργεια με την αστυνομία, ακολουθούμε τις οδηγίες τους και εμπιστευόμαστε το έργο τους.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι για την αντιμετώπιση φαινομένων συνιστάται η άμεση σύσταση του Τοπικού Συμβουλίου Πρόληψης της Παραβατικότητας, από τη Δημοτική Αρχή, προκειμένου να επιτευχθεί:
Μείωση των εγκληματικών παραγόντων
Μείωση της υποτροπής
Μείωση των ευκαιριών διάπραξης αδικημάτων
Προϋπόθεση για την επιτυχία του θεσμού, είναι να προηγηθούν συστηματικές δράσεις ευαισθητοποίησης/ ενημέρωσης των πολιτών ώστε να προκληθεί κλίμα εθελοντισμού το οποίο άλλωστε είναι το βασικό συστατικό ορθής λειτουργίας του Τ.Σ.Π.ΠΑ.
*Ο Κωνσταντίνος Λύκος είναι απόστρατος αξιωματικός της ΕΛ. ΑΣ . και στέλεχος του συνδυασμού «Νέα Πνοή για τα Βριλήσσια» του Γ. Πισιμίση