Όλυμπος: Σκαρφαλώνει η επισκεψιμότητα
Γράφει ο Διαμαντής Παπαδόπουλος
Την ώρα που οι περισσότερες παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας και τα νησιά γνωρίζουν μείωση των τουριστών λόγω της πανδημίας , ο Όλυμπος κερδίζει ακόμα περισσότερους φίλους.
Τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο μέρος των επισκεπτών που επισκέπτονται το βουνό των θεών (σχεδόν τα 2/3), προέρχεται από 70 διαφορετικές χώρες του κόσμου.
Φέτος η πανδημία άλλαξε την ανθρωπογεωγραφία των επισκεπτών, όχι όμως και τον αριθμό τους ,που έχει κατακόρυφο άνοδο όπως δηλώνουν και οι διαχειριστές των τεσσάρων μεγάλων καταφυγίων του Ολύμπου.
Αν και υπάρχει σαφής μείωση των επισκεπτών από το εξωτερικό, μεγάλη είναι η αύξηση των Ελλήνων που επισκέπτονται για πρώτη φορά το βουνό, καθώς αρκετοί αποφεύγουν εξαιτίας της πανδημίας, να κατευθυνθούν προς πολυσύχναστες παραλιακές.
Λόγω πανδημίας τα καταφύγια κοιμίζουν λιγότερα άτομα όπως απαιτούν οι συνθήκες, αλλά ο κόσμος βρίσκει «καταφύγιο» στα αντίσκηνα.
Οι μουλαράδες του Ολύμπου που παραδοσιακά τροφοδοτούν τα δίνουν την λύση σε όσους δεν μπορούν να «επωμιστούν» τα βάρος του ορειβατικού σακιδίου με τον εξοπλισμό κατασκήνωσης
Περισσότερα από 100 αντίσκηνα «φιλοξένησε» το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το Οροπέδιο των Μουσών και παράλληλα τα 4 μεγάλα καταφύγια του βουνού ήταν γεμάτα και οι κρατήσεις αρκετά υψηλές έως τις 15 Σεπτεμβρίου.
Αρκετοί είναι οι νέοι επισκέπτες, οι οποίοι γίνονται εύκολα αντιληπτοί από την έλλειψη του ειδικού εξοπλισμού και ιδιαίτερα από τα αντίσκηνα …παραλίας και όχι βουνού, τα οποία δεν είναι τα καλύτερα για τις συνθήκες υψηλού βουνού. Το περασμένο Σαββατοκύριακο αρκετοί επισκέπτες ταλαιπωρήθηκαν με τις θερμοκρασίες στα 2750 μέτρα να πέφτουν και κάτω από του 8 βαθμούς, όταν τις ίδιες ώρες οι παραλίες της Πιερίας φλερτάριζαν με τον καύσωνα.
Η απάτητη κορφή του Ολύμπου, το Πάνθεον, κατακτήθηκε από τους Ελβετούς Frederic Boissonnas και Daniel Baud-Bovy το 1913 με τη βοήθεια ενός κυνηγού αγριόγιδων από το Λιτόχωρο, του Χρήστου Κάκαλου που το όνομα του φέρει το ένα από τα καταφύγια του βουνού.
Το κυνήγι του αγριόγιδου έχει απαγορευθεί από το 1969 και τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός του ενδημικού του Ολύμπου παρουσιάζει αύξηση.
Η δυναμική παρουσία των πεζοπόρων φυσιολατρών αποθαρρύνει τη λαθροθηρία και έτσι μία από τις ομορφότερες εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης του βουνού στον δρόμο για την κορυφή είναι το αγριόγιδο του Ολύμπου(Rupicapra rupicarpra Balcanica), ένα σπάνιο και προστατευόμενο θηλαστικό.
Ενώ όπως θυμούνται οι παλαιότεροι ήταν πολύ δύσκολο να πλησιάσει κάποιος κοντά του, τα τελευταία χρονιά στο το Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο, σε υψόμετρο από 2700 εως 2800 μέτρα, οι λάτρεις του Μυθικού Βουνού έχουν το προνόμιο να το συναντούν σε μικρά κοπάδια.
Ο πληθυσμός του που αυξάνεται σταθερά και όπως δείχνουν οι μελέτες σήμερα ξεπερνά τα 500 άτομα.
Το αγριόγιδο έχει πλέον να αναχθεί σε ισχυρό πόλο έλξης για τους επισκέπτες και να ενισχύσει τον τουρισμό της άγριας ζωής στον Εθνικό Δρυμό του Ολύμπου. Επειδή τα μονοπάτια των επισκεπτών περνούν μέσα από τα ενδιαιτήματα , οι ορειβάτες οφείλουν να τηρούν τους κανόνες της σωστής συμπεριφοράς στην άγρια φύση και να σέβονται τις συνήθειες της άγριας ζωής, ώστε να μη τα ενοχλούν ή τα θέτουν σε κίνδυνο. Ιδιαίτερα όταν με την πολυκοσμία του καλοκαιριού συμπίπτει η ανθρώπινη δράση με την βοσκή τους που είναι για 3-4 ώρες νωρίς το πρωί και πάλι για 3-4 ώρες πριν από το σούρουπο.
Για τους γνώστες του Ολύμπου είναι πλέον must να αφήνουν μια πρέζα αλάτι στα μονοπάτια του αγριόγιδου του Ολύμπου ως αποζημίωση για το πέρασμα από την αυλή τους. Είναι μηρυκαστικά και λατρεύουν το αλάτι της θάλασσας.
Η αστραπιαία και απρόβλεπτη κίνηση του ενδημικού στο ορεινό ανάγλυφο ταυτόχρονα με τους ορειβάτες εγκυμονεί κινδύνους από τις λιθοπτώσεις που δημιουργούνται στις περιοχές που σκαρφαλώνει το ενδημικό αλλά και ταυτόχρονα οι ενθουσιώδεις λάτρεις του βουνού . Ετσι για όσους επιθυμούν να σκαρφαλώσουν στις υψηλές κορυφές η χρήση του ορειβατικού κράνους είναι απαραίτητη.
Πολυάριθμοι είναι πλέον και δρομείς που τακτικά προπονούνται για τον διεθνή ορεινό Μαραθώνιο του Ολύμπου αλλά και οι ορειβάτες – αναρριχητές που σκαρφαλώνουν στις πανέμορφες κλασικές διαδρομές.
Οι φωτογραφίες και τα video είναι από από την πρόσφατη ανάβαση (23εως 26/7)στον Όλυμπο ομάδας 9 αρχηγών αναβάσεων του Βριλησσού ενόψει της έκδοσης του νέου ετήσιου προγράμματος του συλλόγου.
Η πρώτη διανυκτέρευση έγινε στο καταφύγιο Μπουντόλας και με το πρώτο φώς της επομένης οι Βριλησσιώτες ανέβηκαν με δεκάκιλα σακίδια από τα Πριόνια προς οροπέδιο μέσω του 6ωρου απαιτητικού Γομαροσταλου, που είναι ο πιο σύντομος, πιο απότομος αλλά συνάμα ο πιο όμορφος δρόμος που οδηγεί από την θέση Πριόνια(1100) προς το Οροπέδιο των Μουσών(2700).
Μετά από 6ωρη ανάβαση η ομάδα κατασκηνώνει στο πανέμορφο οροπέδιο των Μουσών με πολύ καλό πλην δροσερό καιρό και μαγική θέα στο θρόνο του Δία.
Με το τελευταίο φως ανεβαίνουν στη Μικρή και στη Μεγάλη Τούμπα αλλά και στα 2820 μ στον Προφήτη Ηλία, τον υψηλότερο ναό της Ελλάδος όπου απολαμβάνουν μαγευτική θέα στις αγαπημένες κοντινές κορυφές.
Παρεΐστικη είναι η ατμόσφαιρα και καλό όπως πάντα φαγητό στο Καταφύγιο Κάκαλος και η έκπληξη της βραδιάς για τους ορειβάτες η ζωντανή μουσική με wine testing με μακεδονικά κρασιά !
Με το πρώτο φως το πρωί του Σαββάτου οι Βριλησσιώτες ξεκινούν ανεβαίνουν στον Μύτικα 2918μ απο το κλασσικό λούκι με ιδανικές συνθήκες. Αμέσως μετά συνεχίζουν στην Κακόσκαλα και το Σχολειό για να επιστρέψουν στην κατασκήνωση μετά από 5 περίπου ώρες.
Το απόγευμα η ομάδα αποφασίζει να διανυκτερεύσει χαμηλότερα στο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας στα 2000μ, επιλογή που τελικά απεβη σωτηρία λόγω της ισχυρής αλλά σύντομης απογευματινής καταιγίδας .
Το πρωί απολαμβάνουν την ανατολή από τη Χαλκιδική και κατεβαίνουν και πάλι στην θέση Πριόνια και στη συνέχεια στον Πλαταμώνα όπου απολαμβάνουμε το μπάνιο στη θάλασσα
Φωτογραφίες -Αλέξανδρος Παπαχρήστου, Καρόλος Καραμολέγκος, Μιχάλης Μακάρωφ, Διαμαντής Παπαδόπουλος