Μισθός: Τι πληρώνει ο εργοδότης και πόσα παίρνει ο εργαζόμενος

Tweet

Γράφει ο Οικονομολόγος-Φοροτεχνικός Χρήστος Κούλης

Μια πολλή συχνή παρανόηση που γίνεται τόσο σε κοινωνικές συζητήσεις, όσο και σε διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων είναι το ύψος του μισθού.

– «Παίρνω 850 ευρώ». Καθαρά ή μικτά; Πόσα δηλαδή μπαίνουν στην τράπεζα; Άραγε πόσο κοστίζει ο υπάλληλος στον εργοδότη;

 

Το ποσό που μπαίνει στην τράπεζα είναι αυτό που ενδιαφέρει εν τέλει τον εργαζόμενο, όμως γιατί είναι διαφορετικό το ποσό που έχει συμφωνηθεί; Αυτό που ονομάζουμε μεικτό μισθό και αναφέρεται στην σύμβαση εργασίας κατά την πρόσληψη, περιλαμβάνει τις εισφορές του εργαζόμενου και τους παρακαρατούμενους φόρους. Υπάρχει και ένα κόστος που καταβάλλει επιπλέον ο εργοδότης και ο υπάλληλος συνηθώς το αγνοεί. Ας τα δούμε αναλυτικά παρακάτω.

	Εισφορές Εργοδότη	Εισφορές Εργαζομένου	Παρακρατού-μενοι Φόροι	Πληρωτέο Ποσό
	250,6	160	49,09	790,91
Μεικτός Μισθός		1.000
Καθαρό Φορολογητέο			840
Καθαρό Πληρωτέο				790,91
Κόστος Εργοδότη	1.250,60
	Μη Μισθολογικό Κόστος

 

Έστω ότι ένας υπάλληλος γραφείου παίρνει 1000 ευρώ μεικτό μισθό.  Σε αυτά περιλαμβάνονται εισφορές του εργαζομένου στον ΕΦΚΑ για σύνταξη και υγεία που είναι 16%. Άρα 160 ευρώ. (Άλλα επαγγέλματα, πχ βαρέα και ανθυγιεινά έχουν μεγαλύτερες εισφορές). Αυτό που απομένει είναι το φορολογητέο εισόδημα που εδώ είναι 840. Όταν λέμε καθαρά, συνήθως εννοούμε το καθαρό φορολογητέο.

Ο εργοδότης κανονικά είναι υποχρεωμένος να παρακρατά το φόρο που αντιστοιχεί σε αυτό το εισόδημα και να το αποδίδει στο  κράτος. Άρα στο παράδειγμα μας για μεικτό μισθό 1000 το φορολογητέο ποσό είναι 840 και σε αυτό προκύπτει φόρος περίπου 49 ευρώ. Άρα το ποσό που θα δει ο εργαζόμενος στο λογαριασμό του είναι περίπου 791 ευρώ, δηλαδή το καθαρό πληρωτέο.

 

— Καλό είναι ο εργαζόμενος όταν κάνει διαπραγματεύσεις για το ύψος του μισθού ή του γίνεται μια προσφορά για εργασία να επιμένει στον ορισμό τί εννοεί κάθε πλευρά όταν λέει πχ «καθαρά».—

 

Άρα αν όλα έχουν γίνει κανονικά  και ο μισθωτός δεν έχει άλλα εισοδήματα ή φοροαπαλλαγές, όταν κάνει τη φορολογική του δήλωση δεν θα πληρώσει κάτι επιπλέον. Ο φόρος του θα είναι μηδέν γιατί ο φόρος παρακρατείται και πληρώνεται από τον εργοδότη του κατά τη διάρκεια του έτους.

 

Από την πλευρά του εργοδότη τώρα το  κόστος δεν ο μεικτός μισθός, γιατί ο εργοδότης πληρώνει επιπλέον εισφορές για κάθε εργαζόμενο. Αυτές στο παράδειγμα μας για τον υπάλληλο γραφείου είναι το 25.06 % για κάθε εργαζόμενο, άρα 250,6 ευρώ.  Ο εργοδότης υποχρεούται κάθε μήνα να αποδίδει τις εισφορές του ΕΦΚΑ (εργαζομένου και εργοδότη) όπως και το φόρο.

 

Έτσι λοιπόν έχουμε κόστος για τον εργοδότη 1.250,6 ευρώ, ενώ στην τσέπη του εργαζόμενου φτάνουν  790,91 ευρώ. (ετησίως 17.500, ενώ ο εργαζόμενος εισπράττει 11.350)

 

Τα ποσά διαφέρουν βέβαια ανάλογα την ειδικότητα και το ύψος των αμοιβών.  Πχ Ένας ώριμος Κυβερνήτης της Aegean, κοστίζει 130.000 ευρώ ετησίως, αλλά λαμβάνει καθαρά 45.000 ευρώ

 

Ένα ζητούμενο της επικαιρότητας με εξαιρετικό βάρος σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο είναι πως θα μειωθεί αυτή η διαφορά,  δηλαδή το επονομαζόμενο  μη μισθολογικό κόστος. Οι εισφορές χρηματοδοτούν συντάξεις και παροχές υγείας και ταυτόχρονα επηρεάζουν καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα και διαθέσιμο εισόδημα. Αν περιοριστούν  τα συνολικά έσοδά από τις εισφορές, αναγκαστικά υποχωρούν και οι πόροι για  παροχές του κράτους προνοίας.

 

Άραγε τι αποτέλεσμα λοιπόν θα έχει στα συνολικά έσοδα αν μειωθούν οι αναγκαστικές εισφορές; Θα μειωθούν τα συνολικά έσοδα  επειδή μειώνεται και η εισφορά του κάθε εργαζομένου ή θα αντισταθμιστούν από την επερχόμενη μείωση της ανεργίας καθώς οι επιχειρήσεις θα προχωρήσουν σε περισσότερες προσλήψεις μιας και το κόστος θα είναι μικρότερο;  Τον Ιούλιο του  2014 η Κυβέρνηση της ΝΔ με Σαμαρά- Βενιζέλο είχε προχωρήσει σε μια μικρή μείωση την οποία  η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2015 λίγους μήνες μετά  κατήργησε. Σήμερα η συζήτηση έχει ξανανοίξει.

 

Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει στην παρούσα κατάσταση για την Ελλάδα;  Δεν υπάρχουν ευκολά εφαρμόσιμες και μεμονωμένες απαντήσεις. Εδώ λοιπόν συνδέεται η όλη συζήτηση  με δεκάδες θέματα που ακούμε καθημερινά στα ΜΜΕ όπως μείωση της αδήλωτής εργασίας, ανάπτυξη, ύψος μισθού, μεταρρυθμίσεις, ανταποδοτικότητα εισφορών,  δημογραφικό κλπ.

 

Το θέμα δεν προβληματίζει βέβαια μόνο την Ελλάδα, αλλά όλη την Ευρώπη που παρακολουθεί το κοινωνικό κράτος  να πριονίζεται, καθώς ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις μεταφέρουν την παραγωγή τους σε με χαμηλό εργατικό κόστος ή ανύπαρκτα κοινωνικά κεκτημένα, όπως η Κίνα, και γιατί τα κράτη στη διαδικασία προσέλκυσης επενδύσεων μειώνουν συνεχώς τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων και τις μετακυλούν στους εργαζόμενους.

 

Χρήστος Κούλης

Φοροτεχνικός- Οικονομολόγος

Κιν: 698 1063141

Email: koulischristos@gmail.com