Οι παραλίες της Αττικής που πρέπει να πάτε τώρα που η Αθήνα είναι άδεια
Αδειάζουν ποτέ πραγματικά οι παραλίες της Αττικής; Καλά το καταλάβατε, η σύντομη απάντηση είναι «όχι». Όσοι από εμάς μένουμε πίσω τους Αυγούστους να φυλάμε Θερμοπύλες –και δεν είμαστε τόσο λίγοι όσο μπορεί να νομίζετε– φροντίζουμε να τις γεμίζουμε ανελλιπώς κάθε Σαββατοκύριακο. Ενίοτε και καθημερινές.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη που επικρατεί, ας πούμε, τα τελευταία Σ/Κ του Ιουνίου, και ναι, αν αγωνιάτε γι’ αυτό, αυτές τις μέρες θα βρείτε χώρο να απλώσετε την πετσέτα σας στο ΚΑΠΕ. Στην απίθανη περίπτωση που το βαρεθήκατε, έχουμε οκτώ αττικές παραλίες που θα μπορούσαν να το κοιτάξουν στα μάτια χωρίς να κοκκινίσουν.
Στο Σούνιο (εκτός από το ΚΑΠΕ, είπαμε)…
– Η παραλία Ασημάκη (χάρτης εδώ) έχει αφράτη αμμουδιά, διάφανα νερά και άφθονη φυσική σκιά. Βρίσκεται κάτω από το συγκρότημα Ακτή Ασημάκη, δεν είναι, όμως, ιδιωτική –ακολουθείτε το δρομάκι στο πλάι του συγκροτήματος, και καταλήγετε στην παραλία. Ελάτε νωρίς, για να προλάβετε μια θέση στον ίσκιο.
– Η μικρούλα παραλία με το ασυνήθιστο όνομα Τσίου (χάρτης εδώ) έχει απίθανα, κρυστάλλινα νερά και μια σχετικά στενή λωρίδα άμμου, στην οποία απλώνετε άνετα πετσέτα, ανάμεσα στο νερό και τα ολόλευκα βραχάκια που την κορνιζάρουν. Χρειάζεται λίγο περπάτημα στο μονοπάτι, αξίζει όμως πραγματικά τον κόπο.
– Η παραλία που αναφέρεται στους χάρτες απλώς σαν «παραλία Σουνίου» (χάρτης εδώ) κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα, έχει αφράτη άμμο μέσα κι έξω από το νερό, σούπερ νερά και τέλεια θέα στον φωτισμένο ναό τα βράδια –πράγμα που την καθιστά ιδανική για βραδινό μπάνιο. Στο μεγαλύτερο μέρος της είναι κατειλημμένη από τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες του ξενοδοχείου Αιγαίο, οι δύο άκρες της όμως (η μία βλέπει τον ναό, η άλλη όχι) έχουν άφθονο χώρο για να απλώσετε ψάθες, πετσέτες και κουβαδάκια. Το μονοπάτι που ξεκινά από τη νότια άκρη της σας φέρνει απευθείας στο ναό, για το sightseeing το επιούσιο.
Στα πέριξ του Μαραθώνα…
– Η παραλία κάτω από το ωραιότατο ψαροταβερνάκι που λέγεται Βράχος (χάρτης εδώ) μπορεί να μην είναι μεγάλη, έχει όμως σούπερ αφράτη άμμο μέσα στο νερό, λίγο ψιλό βοτσαλάκι και αμμουδιά έξω, και πράσινες βουνοπλαγιές τριγύρω για να χαζεύετε την ώρα που κάνετε τις απλωτές σας.
– Τα Δικαστικά είναι για τον βορρά ό,τι τα Λιμανάκια για τον νότο: Ό,τι στερούνται σε αμμουδιά το αναπληρώνουν σε φανταστικά, βαθιά και παγωμένα, νερά, στα οποία βουτάμε απευθείας από τα βράχια.
– Το Μικρό Σέσι (χάρτης εδώ) μπορεί να απέχει κάμποσο από τον Μαραθώνα (16 χιλιόμετρα, για την ακρίβεια) θα σας ανταμείψει όμως για την απόσταση με δέντρα που φτάνουν σχεδόν ως το κύμα, για την απαραίτητη φυσική σκιά, ωραία αμμουδιά και καθαρά νερά.
Και αλλού…
– Το Προσήλι (χάρτης εδώ) πολύ κοντά στο Πόρτο Γερμενό έχει απίθανα, γαλαζοπράσινα νερά, ψιλό βοτσαλάκι και μια πράσινη «κορνίζα» από δέντρα σκαρφαλωμένα στα βραχάκια πίσω του. Είναι, επίσης, καλά προστατευμένο από τους βορειάδες που ταλαιπωρούν συχνά την περιοχή, και έχει εύκολη πρόσβαση από τον δρόμο.
(*) Στην ευρύτερη γειτονιά του βρίσκεται και η υπέροχη Ψάθα, για την οποία τα έχουμε πει μεταξύ άλλων εδώ.
– Μια από τις τελευταίες «μυστικές» παραλίες στην αττική ριβιέρα (την παραλιακή ακτογραμμή από τη Βουλιαγμένη ως το Σούνιο, ντε) είναι η Αλθέα (χάρτης εδώ) λίγο μετά το Mojito Bay της Λομπάρδας, όπως πηγαίνετε προς το Σούνιο. Κατεβαίνετε τα σκαλάκια και βρίσκεστε σε έναν γλυκύτατο αμμουδερό κολπίσκο με διάφανα νερά. Φέρτε την ομπρέλα σας, καθότι οι σκιές κάτω από τα βραχάκια της είναι λίγες και δυσεύρετες.
Πηγή: in2life.gr
