178 εκατ. για ψηφιακούς πίνακες και ρομποτική στα σχολεία
Ενας μαθητής μπορεί να μάθει τις αλλαγές στο σώμα του ανθρώπου θεωρητικά, βλέποντας εικόνες στο σχολικό βιβλίο του, αλλά και μέσα από ένα διαδραστικό πίνακα ή μια μηχανή – ένα ρομπότ, το οποίο μάλιστα θα έχει κατασκευάσει ο ίδιος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τις ξένες γλώσσες ή τη γεωγραφία. Ποιος τρόπος διδασκαλίας θεωρείτε ότι θα είναι πιο διασκεδαστικός, και άρα πιο χρήσιμος για τον μαθητή; Η από μνήμης απόκτηση γνώσεων ή βιωματικά; Το υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) προχώρησαν στην εκπόνηση νέων προγραμμάτων σπουδών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, με έμφαση στα μαθησιακά αποτελέσματα και στην παράλληλη ανάπτυξη ψηφιακού περιεχομένου/εργαλείων. Επομένως, η προμήθεια και εγκατάσταση ψηφιακών πινάκων και συστημάτων ρομποτικής, που προγραμματίζει το υπουργείο Παιδείας για το επόμενο διάστημα, όπως παρουσιάζει σήμερα η «Κ», έρχεται να ενισχύσει την εφαρμογή των νέων προγραμμάτων σπουδών και ευρύτερα της νέας φιλοσοφίας που αυτά φέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μιας φιλοσοφίας που δίνει βάρος στη βιωματική μάθηση και στην ενίσχυση των σύγχρονων δεξιοτήτων των μαθητών.
Εργα 365 εκατ. ευρώ
Ειδικότερα, το υπουργείο Παιδείας θα εγκαταστήσει 36.000 διαδραστικά συστήματα σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης της επικράτειας. Το έργο έχει προϋπολογισμό 148 εκατ. ευρώ. «Με στόχο την ουσιαστική ενίσχυση του ψηφιακού μετασχηματισμού της εκπαίδευσης, εισάγεται η χρήση της νέας τεχνολογίας στην καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στην αίθουσα διδασκαλίας. Στα αναμενόμενα αποτελέσματα της ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η δημιουργία περισσότερων ευκαιριών για την ενεργή συμμετοχή των μαθητών, η αύξηση της παραγωγικότητας και απόδοσης των μαθητών και η διευκόλυνση των εκπαιδευτικών στη διεξαγωγή των μαθημάτων», λέει το υπουργείο.
Η δεύτερη δράση αφορά τη ρομποτική. Συγκεκριμένα, τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά και τα γυμνάσια όλης της επικράτειας θα προμηθευτούν σετ ρομποτικής. Κάθε σετ ρομποτικής αποτελείται από δομικά στοιχεία και λογισμικό, που επιτρέπουν την κατασκευή και τον προγραμματισμό, διαμορφώνοντας ένα ολοκληρωμένο project.
Το έργο έχει προϋπολογισμό 30 εκατ. ευρώ. Οπως ορίζουν οι στόχοι του υπουργείου Παιδείας και του ΙΕΠ, η εκπαιδευτική ρομποτική έχει θετική επίδραση τόσο στον γνωστικό τομέα όσο και στον συναισθηματικό (αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση) και στον κοινωνικό (κοινωνικοποίηση, απομυθοποίηση δυσκολίας). Επιπλέον, με την ένταξή της στη διδασκαλία, ο εκπαιδευτικός μπορεί να επικεντρωθεί στην εξοικείωση των μαθητών με τον προγραμματισμό και την τεχνολογία, στη μύηση των μαθητών στην επίλυση προβλημάτων (ανάλυση, σχεδίαση, υλοποίηση, δοκιμή και πειραματισμός, αξιολόγηση), στην προώθηση της εκπαιδευτικής καινοτομίας, στην ενίσχυση της ομαδικής εργασίας.
Νέα προγράμματα σπουδών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια με τη βοήθεια της τεχνολογίας για την ενίσχυση των σύγχρονων δεξιοτήτων των μαθητών.
Εντός του σχολικού έτους 2022-2023 θα ξεκινήσει η σταδιακή παράδοση του εξοπλισμού στις σχολικές μονάδες της επικράτειας.
Για τις ανάγκες των έργων και την ομαλή υλοποίησή τους, σχεδιάζονται παράλληλα η διεξαγωγή δράσεων κατάρτισης των εκπαιδευτικών, η δημιουργία σχετικού εκπαιδευτικού υλικού, καθώς και η λειτουργία γραφείου υποστήριξης (helpdesk), που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των χρηστών κατά τη χρήση τόσο του λειτουργικού συστήματος των διαδραστικών συστημάτων όσο και του εξοπλισμού της ρομποτικής και STEM.
Η συνολική επένδυση για τον ψηφιακό μετασχηματισμό στην εκπαίδευση άγγιξε περίπου τα 365 εκατ. ευρώ και υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0 και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση – NextGenerationEU.
Βεβαίως, και το 2014 είχε δρομολογηθεί η εγκατάσταση ψηφιακών πινάκων στα σχολεία. Το έργο «Ψηφιακές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας», συνολικού προϋπολογισμού 174,4 εκατ. ευρώ, είχε εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2014 και αφορούσε την προμήθεια κινητών εργαστηρίων και διαδραστικών συστημάτων για τις σχολικές μονάδες όλης της χώρας, με στόχο την ψηφιακή αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Το πρόγραμμα ήταν χωρισμένο σε δύο φάσεις υλοποίησης, εκ των οποίων η πρώτη, ύψους 42,8 εκατ. ευρώ, επρόκειτο να ολοκληρωθεί σε ποσοστό 33% έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, ενώ η δεύτερη φάση στα μέσα του 2015 ήταν ακόμη σε διαγωνιστική διαδικασία. Παρ’ όλα αυτά από την τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφασίστηκε η διακοπή του προγράμματος του ψηφιακού σχολείου. Η αγορά διαδραστικών πινάκων είχε ακυρωθεί, επειδή «δεν ήταν δυνατόν να τηρηθούν όλες οι προθεσμίες έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015 για την απορρόφηση των κονδυλίων», και ότι θα επιδιωχθεί οι πιστώσεις του έργου να αξιοποιηθούν για άλλους λόγους, όπως για την κάλυψη των κενών. Ωστόσο, το συγκεκριμένο έργο ήταν συνδεδεμένο με πιστώσεις περίπου 250 εκατ. ευρώ, οι οποίες έχουν δοθεί για την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, αλλά και με τη δημιουργία διαδραστικών μαθημάτων αναγκαίων για τη χρήση των διαδραστικών συστημάτων και Η/Υ.
«Τα παιδιά πρέπει να εκπαιδευθούν στον ψηφιακό κόσμο»
Αγγλικά και γεωγραφία μόνο από το λεξικό και τον χάρτη ή και μέσω ενός διαδραστικού ταξιδιού; Προφανώς και το δεύτερο είναι πιο εντυπωσιακό. Τα παραδείγματα αυτά έφερε η καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Χατζή για να εξηγήσει, μιλώντας χθες στην «Κ», πώς μπορεί να αλλάξει την εκπαιδευτική καθημερινότητα ένας διαδραστικός πίνακας. «Σκεφτείτε ότι μπορώ να σχεδιάσω ένα μάθημα αγγλικών χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες εφαρμογές. Ας πούμε μπορώ να χωρίσω τους μαθητές σε ομάδες και καθεμία να επιλέξει έναν διαφορετικό προορισμό στον κόσμο. Κατόπιν θα πρέπει να φτιάξει μια διαδρομή από την Ελλάδα έως τη χώρα που έχει διαλέξει κάθε ομάδα, να κάνει ένα ταξιδιωτικό έγγραφο στα αγγλικά, να κλείσει δωμάτια, να παρουσιάσει τα αξιοθέατα», λέει η κ. Χατζή. «Ο καθηγητής σχεδιάζει και παίρνει τον ρόλο του καθοδηγητή μέσα στην τάξη, ενώ με τον ψηφιακό πίνακα αλλάζει τελείως η διδακτική μεθοδολογία», παρατηρεί η ίδια.
Το παράδειγμα της κ. Χατζή βοηθά να σκεφτούμε την αξία ενός διαδραστικού πίνακα όχι μόνο στο μάθημά της, τα Αγγλικά, αλλά και στη Γεωγραφία, στην Ιστορία και στα Θρησκευτικά. Οπως έλεγε θεολόγος στην «Κ», «σε έναν ψηφιακό πίνακα οι μαθητές μπορούν να σχεδιάσουν τη διαδρομή του Αποστόλου Παύλου και να διδαχθούν και τα ιστορικά γεγονότα που συνθέτουν το σχετικό κεφάλαιο των Θρησκευτικών». Επίσης, μέσω ενός ψηφιακού πίνακα οι μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν μία διάλεξη, να περιηγηθούν σε μουσεία ή να κάνουν κολάζ στο μάθημα της τέχνης.
«Τα παιδιά μεγαλώνοντας θα περιτριγυρίζονται από έναν ψηφιακό κόσμο. Θα πρέπει να εκπαιδευθούν να τον αξιοποιούν, και άρα τώρα οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες», ανέφερε χθες στην «Κ» η κ. Μαρία Σκιαδελή, η οποία διδάσκει πληροφορική στο 1ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου. «Με τη ρομποτική ένα παιδί μαθαίνει να σχεδιάζει, να προγραμματίζει και να χειρίζεται ένα ρομπότ. “Αλήθεια, τι αξία έχει αυτό”, θα ρωτήσετε. Για να απαντήσουμε σωστά, ας σκεφτούμε τις ψηφιακές εφαρμογές που υπάρχουν σε ένα σύγχρονο σπίτι ή που μας βοηθούν σε όλα τα επαγγέλματα», λέει η κ. Σκιαδελή και δίνει ένα παράδειγμα για τους… ανυποψίαστους γονείς και αναγνώστες. «Θέλουμε να μιλήσουμε στους μαθητές για την εξέλιξη του γυρίνου σε βάτραχο. Μπορούμε να το κάνουμε μέσα από ένα κείμενα. Μπορούμε, επίσης, να τους ζητήσουμε να κατασκευάσουν ένα ρομπότ γυρίνο και μετά, πάνω σε αυτό το ρομπότ, να κάνουν τις μεταβολές που πρέπει ώστε να προκύψει ένας βάτραχος. Φαντάζεστε για ένα παιδί πόσο πιο συναρπαστικός, και προφανώς αποδοτικός, είναι αυτός ο τρόπος μάθησης».
Η καλλιέργεια των ψηφιακών δεξιοτήτων κρίνεται απαραίτητη και επειδή διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά δυσκολεύονται σε αυτό το πεδίο. Οπως παρατηρεί το υπουργείο, «η εκπαιδευτική ρομποτική βοηθά στην απόκτηση της ικανότητας της οργάνωσης και της διαχείρισης έργου (διαχείριση χρόνου, κατανομή έργου και πόρων), και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας και πολύτιμων νοητικών δεξιοτήτων (αναλυτική και συνθετική σκέψη, δημιουργικότητα, κριτική σκέψη)».
Πηγή: www.kathimerini.gr