Βαρύ κατηγορητήριο για το ζεύγος Μαρτίνη
Στοιχεία-φωτιά, τα οποία αναζητούσαν μέσω δικαστικής συνδρομής οι επίκουροι εισαγγελείς Διαφθοράς Γιάννης Δραγάτσης και Αντώνης Ελευθεριάνος, άνοιξαν τον δρόμο για την προχθεσινή σύλληψη του πρώην προέδρου του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» Ανδρέα Μαρτίνη και της συζύγου του Γεωργίας, που απολογούνται την Παρασκευή για απάτη και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα).
Οι ελβετικές δικαστικές αρχές απάντησαν θετικά στα αιτήματα των Ελλήνων εισαγγελέων με στοιχεία που φέρονται να στοιχειοθετούν κατηγορία για μίζα περίπου 3,1 εκατ. γερμανικών μάρκων, ποσό που φέρεται να εισέπραξε ο πρώην πρόεδρος του νοσηλευτικού ιδρύματος από γερμανική εταιρεία, η οποία προμήθευε το νοσοκομείο με νοσοκομειακό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό.
Ο φάκελος με το πολύτιμο υλικό διαβιβάστηκε στον ανακριτή Διαφθοράς Νίκο Τσιρώνη, ο οποίος εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για το ζεύγος Μαρτίνη, αξιοποιώντας πληροφορίες περί ενδεχόμενης φυγής τους στο εξωτερικό.
Στην Ελβετία
Σύμφωνα με τα στοιχεία που απέστειλαν οι ελβετικές Αρχές, μέρος των χρημάτων φέρεται να καταλήγει αρχικά στην Ελβετία και στη συνέχεια σε offshore εταιρείες στη Λιβερία, ώστε να χαθούν τα ίχνη.
Επίσης, μέρος του ποσού που δόθηκε ως μίζα από τη γερμανική εταιρεία, σύμφωνα με τη δικογραφία, φέρεται να καταβλήθηκε για να αγοραστεί το κτίριο που βρίσκεται δίπλα στο «Ερρίκος Ντυνάν» και στο οποίο σήμερα στεγάζεται με ενοίκιο ο τηλεοπτικός σταθμός Mega.
Συγκεκριμένα, το 1998 η Επιτροπή Προμηθειών του «Ερρίκος Ντυνάν» εισηγήθηκε την προμήθεια νοσοκομειακού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού (κλιβάνους, πλυντήρια, κουζίνες κ.λπ.) και ακολούθησε η σύναψη σύμβασης με τη γερμανική εταιρεία Hospitalia International. Το κόστος της σύμβασης ανερχόταν σε 12 δισ. δραχμές (περίπου 36 εκατ. ευρώ).
Ωστόσο, από την εισαγγελική έρευνα προέκυψε ότι ο πρώην πρόεδρος του νοσοκομείου εξαπάτησε τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ώστε να προτιμηθεί η εταιρεία, η οποία μάλιστα υπερκοστολόγησε τη σύμβαση.
Το επιπλέον ποσό, σύμφωνα με την κατηγορία, αποτελούσε μίζα προς τον κ. Μαρτίνη. Πρόκειται για ποσό 3,1 εκατ. μάρκων, το οποίο, αφού εκταμιεύτηκε από τους λογαριασμούς της γερμανικής εταιρείας, φέρεται να έφτασε σε λογαριασμό του ζεύγους σε ελβετική τράπεζα αρχικά σε μάρκα και στη συνέχεια στο ισόποσο 1.873.000 σε δολάρια.
Στη συνέχεια τα χρήματα αλλάζουν συνεχώς λογαριασμούς, ενώ το 2001 ένα μέρος του ποσού ?και συγκεκριμένα 1,1 εκατ. μάρκα? καταλήγει στην offshore εταιρεία State Enterprises με έδρα τη Λιβερία.
Οπως προέκυψε από την εισαγγελική έρευνα, το ποσό με το οποίο ο κ. Μαρτίνης αγόρασε το κτίριο δίπλα στο «Ερρίκος Ντυνάν» θεωρήθηκε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, αδίκημα που, κατά τον νόμο, επιτρέπει ένταλμα σύλληψης, όπως είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ακη Τσοχατζόπουλου.
Ο κ. Μαρτίνης, ο οποίος συνελήφθη μαζί με τη σύζυγό του το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στο σπίτι τους στην Κηφισιά, είχε ήδη ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη, καθώς εις βάρος του εκκρεμούν άλλες δύο υποθέσεις για τις οποίες έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις.
Η πρώτη υπόθεση αφορά κατηγορίες για κακουργηματική απιστία σχετικά με την ιδιαίτερη μεταχείριση σε σειρά πολιτικών ?μεταξύ των οποίων τρεις πρώην πρωθυπουργοί και έξι υπουργοί? κατά τη νοσηλεία τους στο «Ερρίκος Ντυνάν». Η υπόθεση φέρεται ότι μόνο την τριετία 2007-2010 ζημίωσε το ίδρυμα κατά 19,6 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές εκπτώσεις στην ίδια περίοδο φέρονται να ανέρχονται στο ποσό των 34.052.087 ευρώ.
Ο «Ερυθρός Σταυρός»
Παράλληλα, από τους ίδιους εισαγγελείς είχε ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον του κ. Μαρτίνη για υπεξαίρεση περίπου 1,5 εκατ. ευρώ από τον «Ερυθρό Σταυρό».
Σε ερωτήσεις δημοσιογράφων χθες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, ο κ. Μαρτίνης αρνήθηκε τις κατηγορίες και υποστήριξε: «Τα χρήματα είναι από περιουσία της γυναίκας μου, της οποίας η οικογένεια είναι γνωστό ότι είχε δραστηριότητα στο εξωτερικό. Είναι φορολογημένα και, πρώτα ο Θεός, όταν βγει η απόφαση του Εφετείου θα δείτε πώς δικαιολογούνται».
Παράλληλα συμπλήρωσε ότι «τα χρήματα μπήκαν σε λογαριασμό δικηγόρου, ο οποίος έκανε τη σύμβαση με τη συγκεκριμένη εταιρεία. Ηταν η μοναδική εταιρεία που έδινε unblock για να την εξοφλήσει το νοσοκομείο. Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για σύμβαση μεταξύ δύο γερμανικών εταιρειών και ο δικηγόρος είναι εξάδελφος της συζύγου μου» και κατέληξε υποστηρίζοντας ότι «όλα είναι δηλωμένα».
ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ ΤΟ ΚΟΛΠΟ
Η μίζα, το ξέπλυμα και η off shore στη Λιβερία
Το κατηγορητήριο για τον Ανδρέα Μαρτίνη, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «ως πρόεδρος είτε της Επιτροπής Προμηθειών είτε του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ερρίκος Ντυνάν, παρασιώπησες το γεγονός ότι είχες λάβει από την εταιρεία HOSPITA-LIA INTERNATIONAL την υπόσχεση καταβολής υψηλού χρηματικού ποσού, ήτοι 1.873.000.565,04 δολαρίων ΗΠΑ. Αν δε τα λοιπά μέλη της Επιτροπής Προμηθειών και του Διοικητικού Συμβουλίου γνώριζαν την πραγματικότητα, δεν θα συναινούσαν στην ανάθεση της σύμβασης προμήθειας στην εν λόγω εταιρεία, ειδικά μάλιστα με το τίμημα που τελικά επιτεύχθηκε».
Εντός 10 ημερών
Σε άλλο σημείο επισημαίνεται ότι «στο άρθρο 4 της σύμβασης προβλεπόταν ότι το ποσό των 3,5 εκατ. μάρκων που αποτελεί μέρος του ποσοστού 20% του συμβατικού τιμήματος, θα καταβαλλόταν ως προκαταβολή εντός 10 ημερών από την υπογραφή της σύμβασης, η οποία συνέβη στις 16/12/1998, επομένως έως τις 26/12/1998». Στο κατηγορητήριο περιγράφεται η διαδρομή της μίζας μέσω τραπεζικών λογαριασμών offshore εταιρειών: «Το δε άνοιγμα έξι διαφορετικών λογαριασμών στην ελβετική τράπεζα Credit Suisse, οι διαδοχικές μεταφορές του ίδιου ποσού μεταξύ των λογαριασμών αυτών εν μέσω πλείστων άλλων εισροών και εκροών, χρηματικών ποσών, προθεσμιακών καταθέσεων κ.λπ., προκειμένου να συγκαλυφθεί η πραγματική προέλευση και η ροή του ποσού των 3,1 εκατ. γερμανικών μάρκων από τον ένα λογαριασμό στον άλλο και η σύσταση υπεράκτιας εταιρείας με έδρα τη Μονρόβια Λιβερίας, προκειμένου να αποκτήσει αυτή την κυριότητα των επίδικων ακινήτων, συνιστούν αφενός επανειλημμένα τέλεση της πράξης της νομιμοποίησης και αφετέρου κατ’ επάγγελμα τέλεσης της πράξης αυτής επί σκοπώ πορισμού εισοδήματος βάσει σχεδίου και όχι ευκαιριακή με τη διαμόρφωση υποδομής εκ μέρους σου και του συζύγου σου, Γεωργίας Μαρτίνη, δικαιούχων των εν λόγω ελβετικών λογαριασμών».
ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΝΕΑ
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ
Ο ικανός οφθαλμίατρος που έγινε «βασιλιάς»
Οι παλαιότεροι τον θυμούνται τη δεκαετία του 1980 ως νεαρό οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». Το νοσηλευτικό ίδρυμα έφερε τότε το συγκεκριμένο όνομα, καθώς ήταν ιδιοκτησία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΕΕΣ). Με την ένταξή του στο ΕΣΥ (το 1985) μετονομάστηκε σε «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο», αλλά οι περισσότεροι δεν έπαψαν ποτέ να το αποκαλούν «Ερυθρό». Η σχέση του νοσοκομείου με το ίδρυμα «Ερυθρός Σταυρός» ενέπλεξε τον νεαρό οφθαλμίατρο στα διοικητικά του ΕΕΣ. Ο λόγος για τον Ανδρέα Μαρτίνη. Τον εύστροφο, δραστήριο και ικανό επιμελητή του «Κοργιαλένειου»…
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο κ. Μαρτίνης άρχιζε να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια γρήγορα. Το 1983 διορίζεται για πρώτη φορά πρόεδρος στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, θέση την οποία διατήρησε μέχρι πρόσφατα χάρη στη διαδοχική επανεκλογή του στη θέση. Η φιλοδοξία και η αποδοχή του από μεγάλο τμήμα των συνελεύσεων του ΕΕΣ, τον οδήγησαν στο πιο τολμηρό εγχείρημα. Τη δημιουργία ενός νοσοκομείου-προτύπου στην Ελλάδα. Το νοσηλευτικό ίδρυμα θα έφερε το όνομα του ιδρυτή του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, του Ερρίκου Ντυνάν, Ελβετού επιχειρηματία και κοινωνικού ακτιβιστή, ο οποίος έζησε από το 1828 έως το 1910.
Τρία προβλήματα
Ο ΕΕΣ διέθετε πλήθος ακινήτων, όπου θα μπορούσε να ανεγερθεί το νέο νοσηλευτικό ίδρυμα. Υπήρχαν, ωστόσο, τρία προβλήματα. Κανένα από τα ακίνητα αυτά δεν ήταν κατάλληλο για ένα τέτοιο έργο, ο Ερυθρός Σταυρός δεν ήταν νομικά σε θέση να υλοποιήσει το έργο και δεν υπήρχαν τα αναγκαία χρήματα.
Το πρώτο πρόβλημα λύθηκε γρήγορα. Στη συμβολή της λεωφόρου Μεσογείων με την οδό Σλίμαν βρισκόταν ένας σκελετός κτιρίου 20 ορόφων, ο οποίος δεν μπορούσε να χτιστεί λόγω στατικών προβλημάτων. Αποφασίστηκε να γκρεμιστεί (ανατινάχθηκε το 1994) και στη θέση του να ανεγερθεί το «Ερρίκος Ντυνάν».
Πολύ γρήγορα βρέθηκε λύση και στο δεύτερο πρόβλημα. Ο κ. Μαρτίνης εισηγήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ερυθρού Σταυρού τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν», το οποίο θα αναλάμβανε την αποστολή. Η απόφαση έγινε αποδεκτή και πρόεδρος του ιδρύματος ανέλαβε ο κ. Μαρτίνης.
Για το τρίτο πρόβλημα, δηλαδή το οικονομικό, αποφασίστηκε η εκποίηση μίας σειράς ακινήτων, ιδιοκτησίας του Ερυθρού Σταυρού, τα οποία θα είχαν στο μεταξύ «περάσει» στο ίδρυμα «Ερρίκος Ντυνάν». Η πώληση επτά ακινήτων προκάλεσε δικαστική εμπλοκή, καθώς θεωρήθηκε ότι δόθηκαν σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από την αντικειμενική αξία τους.
Το τότε ΔΣ του ΕΕΣ οδηγήθηκε στα δικαστήρια. Επειτα από μία θυελλώδη δίκη, διάρκειας ενός μήνα, αθωώθηκαν το 2002 και ο δρόμος άνοιξε. Οι εργασίες ανέγερσης του νοσοκομείου ολοκληρώθηκαν το 2000. Πρόεδρος (και) στο νοσοκομείο ανέλαβε ο κ. Μαρτίνης. Η λειτουργία του αποτέλεσε μεγάλη είδηση, καθώς ήταν το πρώτο κτίριο που είχε σχεδιαστεί με προδιαγραφές σύγχρονου νοσοκομείου, ενώ προσέλκυσε γρήγορα πολύ δυνατά ονόματα γιατρών. Με απόφαση του κ. Μαρτίνη είχε διατεθεί ένα τμήμα του για νοσηλεία με κρατικό τιμολόγιο, ώστε να δικαιολογηθεί και ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας του ιδρύματος.
Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα αναφέρουν ότι στον προθάλαμο του κ. Μαρτίνη έβλεπαν συχνά πολύ γνωστά πρόσωπα, τα οποία ζητούσαν εκπτώσεις ή άλλες διευκολύνσεις στη νοσηλεία ασθενών. Η καταξίωση του «Ερρίκος Ντυνάν» δυνάμωσε ακόμη περισσότερο τον πρόεδρό του, ο οποίος μπήκε -όπως ήταν φυσικό- στο στόχαστρο.
Το 2007, ο κ. Μαρτίνης αποφάσισε να ανοιχτεί περισσότερο και δημοσιοποίησε ένα σχέδιο πώλησης του ακινήτου όπου στεγάζεται το «Ασκληπιείο» της Βούλας, ιδιοκτησίας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Η αξία του ακινήτου είναι τεράστια και ορισμένοι έκαναν τότε λόγο για ένα από τα ακριβότερα ακίνητα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο! Η πρόταση ήταν να πωληθεί το ακίνητο και ως αντιπαροχή ο ΕΕΣ θα έδινε στο Δημόσιο ένα νεόδμητο νοσοκομείο στο χώρο του ακινήτου. Απορρίφθηκε, όμως, με συνοπτικές διαδικασίες από το υπουργείο Υγείας.
Σε δύσκολη θέση
Στο μεταξύ, η οικονομική κρίση και τα ανοίγματα έφεραν σε δύσκολη θέση το «Ερρίκος Ντυνάν» και ο Ανδρέας Μαρτίνης είχε προστριβές με την τράπεζα Marfin, από την οποία το 2006 είχε λάβει δάνειο 86 εκατ. ευρώ. Από το σημείο εκείνο ο μύθος του προέδρου άρχισε να φθίνει.
Η κατάσταση συνέχισε να δυσκολεύει σε σημείο τέτοιο που το νοσοκομείο αδυνατούσε να πληρώνει το προσωπικό του και αντιμετώπιζε το φάσμα του «λουκέτου». Το δάνειο και η διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος πέρασαν το 2014 στην Τράπεζα Πειραιώς -μέσω της εταιρείας ειδικού σκοπού «Ημιθέα»- και ο κ. Μαρτίνης απομακρύνθηκε. Κάποιοι λένε ότι διώχθηκε κακήν κακώς…
Από τότε, έχει κυλήσει πολύ νερό στην ιστορία του νοσοκομείου. Αποκαλείται πλέον «Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center», είναι απολύτως ιδιωτικό και βρίσκεται σε φάση λειτουργικής ανάκαμψης. Μία πορεία που είναι αντιστρόφως ανάλογη προς εκείνη του δημιουργού του…
Πηγή: Έθνος
Leave a comment