Δράση: Φἀκελος ανακύκλωση στα Βριλήσσια! (Μέρος 1ο)
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τη διαχείριση των απορριμμάτων
Ο Δήμος Βριλησσίων έχει αποσπάσει πολλά βραβεία για τις επιδόσεις του στην ανακύκλωση. Πριν ασχοληθούμε με αυτά, θα εστιάσουμε στη διαδικασία και τους φορείς που εμπλέκονται στη διαχείριση των απορριμμάτων.
Πού καταλήγει και πώς κοστολογείται ένα ανακυκλώσιμο υλικό, όταν φεύγει από τον κάδο της γειτονιάς μας; Και πώς επιμερίζεται το κόστος της όλης διαδικασίας;
Ο ΚΥΚΛΟΣ: Το κόστος και το όφελος
Μέχρι πριν λίγα χρόνια όλα τα απορρίμματα κατέληγαν στη Φυλή. Μεταφέρονταν με τα δημοτικά οχήματα και ζυγίζονταν στον Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ). Κάθε δήμος χρεώνονταν ανάλογα με το βάρος των απορριμμάτων του, ανά τόνο, επί την τιμή που καθόριζε ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ). Έτσι, το συνολικό ετήσιο κόστος της Υπηρεσίας Καθαριότητας ενός δήμου, προκύπτει από το άθροισμα της δαπάνης που προκαλείται προς τον ΧΥΤΑ + το λειτουργικό κόστος της κάθε υπηρεσίας. Αυτό το ποσό εισπράττεται από τους δημότες μέσω των δημοτικών τελών. (ανταποδοτική υπηρεσία).
Σε πρώτη φάση, πριν λίγα χρόνια, τοποθετήθηκαν οι μπλε κάδοι. (ΕΕΑΑ). Το περιεχόμενό τους (σύμμεικτα υλικά – ΑΣΑ) οδηγείται στα κέντρα διαλογής, όπου εκεί ανακτάται ένα μέρος «καθαρών» ανακυκλώσιμων υλικών, και το υπόλοιπο οδηγείται πάλι για ταφή. Επομένως, όσο περισσότερο ανακυκλώσιμα έχει ο μπλε κάδος, τόσο λιγότερα απορρίμματα καταλήγουν στον ΧΥΤΑ και τόσο λιγότερο χρεώνεται ο Δήμος, μειώνοντας την ετήσια δαπάνη του για την καθαριότητα.
Τα τελευταία χρόνια στους μπλε κάδους (όπου έμπαιναν όλα μαζί τα υλικά), προστέθηκαν οι χρωματιστοί κάδοι, ώστε κάθε ανακυκλώσιμο να μπαίνει στον δικό του κάδο (χαρτί, πλαστικό, μέταλλο, γυαλί). Θεωρητικά μάλιστα, Η περιφέρεια Αττικής εξάλλου, τα πέντε ρεύματα συλλογής (4 ρεύματα ανακύκλωσης και ένα για βιοαπόβλητα) είναι πλέον υποχρεωτικά.
ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ;
ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ, ΣΤΟΙΧΕΙΑ 2014
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ 30.741. ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ: 35.000
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠ. ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ 63
ΚΑΤΟΙΚΟΙ / ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ 488
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ, ΚΑΥΣΙΜΑ, ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ, ΕΞΟΔΑ= 1.641.000€
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΝΑ ΤΟΝΟ: 1.641.000 /14770= 111,1€/ tn
Οι 14.779 τόνοι των σύμμεικτων αποβλήτων των Βριλησσίων του 2014 επιμερίστηκαν ως εξής: Πράσινα 3397 τόνοι (23%), οργανικά 5908 (40%), έντυπο χαρτί 1477 τόνοι (10%), χαρτί συσκευασίας 1329 τόνοι (9%), πλαστικά 1625 τόνοι (11%), αλουμίνιο 89 τόνοι (0,6%), σίδηρο 222 τόνοι (1,5%), γυαλί 205 τόνοι (2%), διάφορα 428 τόνοι (2,9%). Από αυτούς τους 14.779 τόνους, ο Δήμος Βριλησσίων ανέκτησε 799 τόνους καθαρών ανακυκλώσιμων που δεν χρεώθηκαν και επομένως στη Φυλή οδηγήθηκαν 14.770 – 799 =13.970 τόνοι που αντιστοιχούσαν σε δαπάνη ύψους 685.943€. Αυτή η δαπάνη προστέθηκε στο λειτουργικό κόστος της Υπηρεσίας Καθαριότητας (1.641.000€), για να προκύψει το συνολικό κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων του δήμου ύψους 1.641.000 + 685.943= 2.326.943€, ήτοι 76€ ετησίως ανά κάτοικο. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα του 2014 εξοικονομήθηκαν 39.241€ από τους 799 τόνους ανακυκλώσιμων που δεν κατέληξαν στη χωματερή.
Για το πώς διαμορφώνεται ΣΗΜΕΡΑ η κατάσταση στον τομέα της ανακύκλωσης στα Βριλήσσια, θα συζητήσουμε σε επόμενο σημείωμα, ωστόσο μπορούμε καταρχήν να παρατηρήσουμε ότι η δαπάνη προς τη Φυλή είναι η μία παράμετρος του Γενικού Κόστους διαχείρισης, η δεύτερη και μεγαλύτερη παράμετρος είναι το Λειτουργικό Κόστος της Υπηρεσίας Καθαριότητας, (1.641.000), που παραμένει περίπου σταθερό μέχρι σήμερα.
ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΛΟΓΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΩΝ ΥΛΙΚΩΝ (ΚΔΑΥ)
Το περιεχόμενο των «μπλε» ή χρωματιστών κάδων οδηγείται από τους δήμους σε κάποιο συνεργαζόμενο ΚΔΑΥ όπου ένα μέρος των ανακυκλώσιμων ανακτάται. Αυτό το «καθαρό» υλικό έχει μια εμπορική αξία που «διαφεύγει» από τους δήμους και την οποία το ΚΔΑΥ εισπράττει πουλώντας το ως πρώτη ύλη σε επιχειρήσεις. Έτσι, στο παράδειγμα των Βριλησσίων, οι 799 τόνοι καθαρώνανακυκλώσιμων υλικών που συλλέχθηκαν to 2014, ανάλογα με το υλικό, (50€ τότε ο τόνος τα πράσινα και τα οργανικά, 80€ ο τόνος το έντυπο χαρτί, 70€ ο τόνος το χαρτί συσκευασίας, 180€ ο τόνος το πλαστικό, 500€ ο τόνος το αλουμίνιο, 150€ ο τόνος ο σίδηρος, 50€ ο τόνος το γυαλί – οι τιμές αυτές δεν είναι σταθερές), αντιστοιχούσε σε μια ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ ύψους 94.570€ την οποία εισέπραξε το ΚΔΑΥ. Τα ΚΔΑΥ θυμίζουμε, κατασκευάστηκαν από ιδιώτες, οι οποίοι, είτε τα λειτουργούν οι ίδιοι, είτε συμβάλλονται με υπεργολάβους, είτε τα ενοικιάζουν σε δημόσιους (ΕΣΔΝΑ) ή ΝΠΙΔ. (ΕΕΑΑ).
ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ;
Κεντρικό ρόλο ανάμεσα στους φορείς διαχείρισης μέχρι το 2016 είχε ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (EOAN), NΠIΔ ελεγχόμενο από το δημόσιο και η Eλληνική Eταιρία Aξιοποίησης Aνακύκλωσης (EEAA), στην οποία μετέχουν βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις και κατά 35% η KEΔE (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας). Η ΕΕΑΑ συγκεντρώνει τα χρήματα που είναι υποχρεωμένες να πληρώνουν οι εταιρείες που παράγουν ή και διακινούν προϊόντα συσκευασιών (βλέπε στη συνέχεια) και με αυτά κατασκευάζει μέρος των ΚΔΑΥ και εφοδιάζει τους Δήμους με εξοπλισμό συλλογής (μπλε κάδοι, οχήματα κλπ.) ώστε αυτοί με ευθύνη τους να μεταφέρουν το περιεχόμενο του μπλε κάδου στα ΚΔΑΥ. Η ΕΕΑΑ έχει 19 ιδιώτες μετόχους που κατέχουν το 65% και την ΚΕΔΕ με το 35% των μετοχών καθώς και 1.800 συμβεβλημένους παραγωγούς συσκευασιών. Τρία μέλη της ΚΕΔΕ συμμετέχουν στο Δ.Σ. της ΕΕΑΑ.
Τα τελευταία χρόνια, με αποφάσεις της νέας περιφερειακής αρχής, κεντρικό ρόλο αναλαμβάνει ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), που έχει συσταθεί για το σύνολο των Δήμων της Περιφέρειας Αττικής. Σκοπός του Συνδέσμου, με τον οποίο συνεργάζεται και ο Δήμος Βριλησσίων, είναι η προσωρινή αποθήκευση, η επεξεργασία, η μεταφόρτωση, η ανακύκλωση και η εν γένει αξιοποίηση και διάθεση των στερεών αποβλήτων, η λειτουργία σχετικών εγκαταστάσεων, η κατασκευή μονάδων επεξεργασίας και αξιοποίησης, καθώς και η αποκατάσταση υφισταμένων χώρων εναπόθεσης (ΧΑΔΑ) εντός της χωρικής αρμοδιότητας της Περιφέρειας Αττικής. Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι στερεών αποβλήτων σε ετήσια βάση, μεταφέρονται με δημοτικά ή ιδιωτικά μέσα μεταφοράς στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών του ΕΔΣΝΑ.
(Πηγή: https://www.fisikolipasma.gr/foreis)
Ο ΕΣΔΝΑ (στοιχεία 2017) έχει ετήσιο κόστος λειτουργίας και διαχείρισης 45,437 εκ. ευρώ, τα οποία καλύπτονται από τους 66 δήμους της Αττικής – μέλη του. Ας δούμε πώς: Οι 1.763.065 τόνοι απορριμμάτων της Αττικής που οδηγήθηκαν στη Φυλή κοστολογήθηκαν (τιμή μονάδας 48,9517 € ανά τόνο), σε 84.907.305 €, από τα οποία τα 45,437 εκ.€ καλύπτουν τις δαπάνες λειτουργίας του ΕΣΔΝΑ και τα 39,470 εκ. € τα «αντισταθμιστικά οφέλη» προς τον δήμο της Φυλής και άλλους δήμους. Με άλλα λόγια, ο ΕΣΔΝΑ απορροφά για τη λειτουργία του το 45% του κόστους αποκομιδής των δήμων της Αττικής, το οποίο επιβαρύνονται οι πολίτες μέσω των ανταποδοτικών δημοτικών τελών.
ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ
Με βάση το κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο, οι επιχειρήσεις – παραγωγοί αποβλήτων συσκευασιών επιβαρύνονται με ένα περιβαλλοντικό τέλος, που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την κάλυψη της δαπάνης των προγραμμάτων ανακύκλωσης. Ενδεικτικά αυτό ανέρχεται στο 0,05-0,1% του τζίρου των υπόχρεων. Αυτό το τέλος ανακύκλωσης μετακυλίεται από τις επιχειρήσεις στον καταναλωτή, που το καταβάλει με την αγορά των συσκευασμένων προϊόντων στην τιμή των οποίων έχει ενσωματωθεί. Επομένως οι πολίτες πληρώνουν και δεύτερη φορά για την ανακύκλωση, αφού ήδη πληρώνουν μέσω των ανταποδοτικών τελών τις δράσεις των δήμων. Το ποσό που συγκεντρώνεται από τις επιχειρήσεις, δίνεται στους φορείς διαχείρισης των απορριμμάτων. Το κέρδος αυτών των φορέων μετασχηματίζεται σε αποθεματικό, το οποίο χρησιμοποιείται υποχρεωτικά για την κάλυψη πιθανών ζημιών επόμενων χρήσεων, ώστε το σύστημα να είναι σε θέση να συνεχίσει να ανακυκλώνει.
Για να έχουμε μια συνολική εικόνα λοιπόν για το πραγματικό κόστος της ανακύκλωσης στα Βριλήσσια, καταφεύγουμε σε μια απλοποιημένη προσέγγιση, ωστόσο αρκετά πραγματική: Αφού τα έσοδα των φορέων ανακύκλωσης στην Ελλάδα είναι περίπου 50 εκ. ευρώ τον χρόνο, (το 2015 ο κύκλος εργασιών των Συστημάτων Ανακύκλωσης ήταν 54,6 εκατ. ευρώ έναντι 54 εκατ. το 2014, μελέτη Αλέξη Νικολαΐδη, Infobank Hellastat, «Ναυτεμπορική, 29-03-2017), τότε το κόστος αυτό μετακυλίεται σε 10 εκ. Ελλήνων καταναλωτών. Άρα, κατά προσέγγιση κάθε καταναλωτής πληρώνει 5 ευρώ το έτος – ως έμμεση εισφορά για την ανακύκλωση. Επομένως οι 35.000 κάτοικοι των Βριλησσίων πληρώνουν, χωρίς να «φαίνεται», 35.000 Χ 5 ευρώ = 175.000€ ανά έτος ως τέλος ανακύκλωσης, πέραν του ποσού που πληρώνουν στο δήμο και το οποίο ενσωματώνεται στα δημοτικά τέλη.
Ας δούμε λοιπόν συμπερασματικά πώς έχει ο κύκλος: Ο δημότης επωφελείται από τη μείωση του όγκου απορριμμάτων, εάν αυτό συνεπάγεται μείωση των δημοτικών τελών. Τα ΚΔΑΥ πωλούν τα ανακυκλώσιμα που οι δήμοι έχουν συλλέξει και εισπράττουν την επιδότηση από την ΕΕAΑ, η οποία με τη σειρά της εισπράττει το περιβαλλοντικό τέλος από τις επιχειρήσεις, που με τη σειρά τους το ενσωματώνουν στην τιμή του προϊόντος προς τον τελικό καταναλωτή.
*Το καθεστώς αυτό αναμένεται να αλλάξει, καθώς το περιβαλλοντικό τέλος που αποτελεί μια μορφή επιδότησης, θα διατηρηθεί μόνο για τα χωριστά ρεύματα συλλογής και όχι για τα «σύμμεικτα» (μπλε κάδοι). «Τα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης δεν θα επιδοτούν καμία εργασία ανάκτησης αποβλήτων συσκευασίας από το ρεύμα των σύμμεικτων αστικών στερεών αποβλήτων, καθώς τέτοιου είδους επιδοτήσεις έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα και την ουσία του νόμου περί εναλλακτικής διαχείρισης (ν.2939/2001, όπως τροποποιήθηκε από το ν.4496/2017) που υπαγορεύει τη χωριστή συλλογή των αποβλήτων συσκευασίας στην πηγή σε τέσσερα (4) χωριστά ρεύματα». (111η συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΟΑΝ 27-2-2018).
**Στο τέλος του 2017 η Κίνα – παγκόσμια δύναμη αποδοχής και επεξεργασίας ανακυκλώσιμων υλικών – (το 87% των πλαστικών της ανακύκλωσης όλης της Ευρώπης διοχετεύεται στην Κίνα), ανακοίνωσε ότι παύει να δέχεται ανακυκλωμένα χαμηλής καθαρότητας, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται τόνοι υλικού στις αποθήκες. Αυτό το πρόβλημα δεν έχει ακόμη επιδράσει στην Ελλάδα, αλλά αν δεν βρεθεί λύση για τα «φτωχά» σύμμεικτα, τότε αυτά θα οδηγηθούν στις χωματερές!
Το ερώτημα είναι, αν θα μπορούσε ένας δήμος να ακολουθήσει ένα διαφορετικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων του, με σκοπό, η διαδικασία ανάκτησης ΚΑΙ αξιοποίησης των ανακυκλώσιμων υλικών να γίνεται ΕΝΤΟΣ του και όχι εκτός σε ιδιωτικά ή δημόσια ΚΔΑΥ. Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα κατά τη γνώμη μας είναι καταφατική, ωστόσο είναι εντυπωσιακό το ότι κανείς δήμος (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν την έχει αναζητήσει. Αλλά αυτά, στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος…
Ανδρέας Βαρώτσος, Αντώνης Θεοφίλης, Κωνσταντίνα Κουντουριώτη, Λάμπης Λαζάνης, Γιάννης Τσούτσιας
———————————————————————-
Αρκτικόλεξο
(ΚΔΑΥ) Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών
(ΦΟΔΣΑ) Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων
(Α.Σ.Α.) ΑΣΤΙΚΑ ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
(ΕΕΑΑ) Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης
(ΧΥΤΑ) Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων
(ΕΔΣΝΑ): Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής
(ΕΜΑΚ): Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης Κομποστοποίησης
———————————————————————
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
Έχει ενδιαφέρον ότι για την «Ανακύκλωση» καμία πολιτική αντιπαράθεση δεν γίνεται μεταξύ των κυρίαρχων ομάδων και κομμάτων. Απλώς υιοθετούνται ως «εξ ουρανού» οι ευρωπαϊκές οδηγίες. Οι διαφωνίες εστιάζονται μόνο σε ποσοστά και χρονοδιαγράμματα ή στο αν οι φορείς που αναλαμβάνουν τις νέες τεχνολογίες θα είναι και ολίγον δημόσιοι. Κανείς π.χ. δεν προβληματίζεται για τη λογική της διαρκούς ανάπτυξης, για το ότι με το σημερινό παραγωγικό μοντέλο, με ή χωρίς ανακύκλωση, τα αδιέξοδα για το περιβάλλον είναι αξεπέραστα.
«Δεν συζητάμε για «Ανακύκλωση». Συζητάμε για “Κυκλική Oικονομία” θα πει στο CNN Greece o Φρανσουά Μισέλ Λαμπέρ, βουλευτής των Οικολόγων στην γαλλική Εθνοσυνέλευση και πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Κυκλικής Οικονομίας. «Ανακυκλώνω σημαίνει ότι βλέπω τα πράγματα σαν μελλοντικά σκουπίδια και όχι σαν μια ευκαιρία για να δημιουργήσω αξία. Θα πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πάντα γύρω μας σαν μια ευκαιρία για τη δημιουργία αξίας, όχι στο τέλος του κύκλου της ζωής τους αλλά σε κάθε φάση της χρήσης του κάθε προϊόντος.
Σε ένα κόσμο που σύντομα ο πληθυσμός του θα φτάσει τα δέκα δισεκατομμύρια, το σημερινό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο δεν θα αντέξει για πολύ. Η μείωση του κόστους παραγωγής δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρο χωρίς συνέπειες, πρώτα οικονομικές και στη συνέχεια πολιτικές και κοινωνικές. Το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας που δίνει τη δυνατότητα τα προϊόντα να μετατρέπονται σε σκουπίδια αφού έχουν κάνει έναν πολύ μεγαλύτερο κύκλο ζωής, δίνει, σύμφωνα με μελέτες, μια διέξοδο.»
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Ιούλιο του 2014, παρουσίασε για πρώτη φορά το «Πακέτο Κυκλικής Οικονομίας» ύψους 6,1 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μεταξύ των στόχων ήταν η μείωση της απόρριψης τροφίμων κατά 50% μέχρι το 2030, η εισαγωγή προτύπων ποιότητας για δευτερεύουσες πρώτες ύλες, μέτρα για την ενίσχυση της ανακυκλωσιμότητα των προϊόντων, μέτρα για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, για τα αγροτικά λιπάσματα κ.α. Επίσης έθεσε στόχο την ανακύκλωση των σκουπιδιών των Δήμων σε ποσοστό 65% μέχρι το 2030 και την ανακύκλωση των συσκευασιών σε ποσοστό 75% επίσης μέχρι το 2030.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της ΕΕ η κυκλική οικονομία μπορεί να δημιουργήσει στην Ευρώπη δύο εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Κατόπιν πολλών πιέσεων από επιχειρηματικά λόμπι που δήλωναν «όχι έτοιμα» για τη μετάβαση στη νέα εποχή, το 2015 η Κομισιόν απέσυρε την πρόταση με τη δέσμευση να την επαναφέρει εντός του 2017. Στη νέα πρόταση προβλέπεται ότι η ανακύκλωση των οικιακών σκουπιδιών θα πρέπει να φτάσει το 50% μέχρι το 2010 και το 65% μέχρι το 2030.
Ειδικά σε μια χρονική στιγμή που το κόστος των πρώτων υλών όχι μόνο δεν μπορεί να μειωθεί άλλο, αλλά αντίθετα αυξάνει, είναι φθηνότερο να δημιουργήσει κανείς υποδομές για την μεταποίηση παλαιότερων προϊόντων όπως πχ κάνει πλέον σε καινούργια της μοντέλα βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία που χρησιμοποιεί σε ποσοστό 50% ανακυκλωμένο αλουμίνιο.
Πηγή: «Κυκλική οικονομία»: Το οικονομικό μοντέλο του μέλλοντος
Κώστας Πλιάκος, CNN Greece, 19 Ιανουαρίου 2017
ΕΝΑΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ…
Το «πλυντήριο» της ανακύκλωσης
«Οι υπάλληλοι στον ΕΔΣΝΑ έχουν εντοπίσει περιπτώσεις εισόδου φορτίων σκουπιδιών που εμφανίστηκαν σαν υπολείμματα των μπλε κάδων ενώ δεν ήταν. Η Φυλή δέχεται και υπολείμματα των ΚΔΑΥ από την Αττική. Όπως επεσήμαναν στο «Βήμα» από τον ΕΔΣΝΑ, τα οχήματα των ΚΔΑΥ μπαίνουν στον ΧΥΤΑ Φυλής και εφόσον μεταφέρουν υπόλειμμα ανακύκλωσης, δεν χρεώνονται για την είσοδο. Οι ποσότητες καταγράφονται συνολικά από την ΕΕΑΑ (Ελληνική Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης) και χρεώνονται σε όλους τους δήμους της Αττικής. Από τον ΕΔΣΝΑ καταγράφονται απλώς οι ποσότητες που φέρνει το αυτοκίνητο του συστήματος ανακύκλωσης, κατά δήλωση του ΚΔΑΥ.
Ο όγκος και οι έλεγχοι
Ένα κρίσιμο στοιχείο είναι ότι δεν έχει γίνει ως τώρα έλεγχος από τον ΕΟΑΝ για τις πραγματικές ποσότητες υλικών που είχαν ανακτηθεί και πουλήθηκαν στην αγορά – δεν έχουν γίνει διασταυρώσεις στοιχείων. Υπάρχουν καταγγελίες ότι έφερναν από την περιφέρεια σύμμεικτα απορρίμματα και ΚΔΑΥ στην Αττική, τα κατέγραφαν ωσάν να ήταν ανακυκλούμενα υλικά μπλε κάδου και τα εμφάνιζαν σε υψηλές ποσότητες με βάση το δήθεν ζύγισμά τους. Επειδή όμως αυτά ήταν άχρηστα σκουπίδια, αναζητούσαν ανακυκλώσιμα υλικά από τη «μαύρη» αγορά που έχει τον δικό της κύκλο – φτωχοδιάβολοι κλέβουν τα πιο «καθαρά» υλικά των μπλε κάδων, τα δίνουν για να βγάλουν μεροκάματο σε μικρές παράνομες μάντρες και αυτές σε μεγαλύτερες από όπου τα προμηθεύονται ΚΔΑΥ εμφανίζοντάς τα ως προϊόν διαλογής. Παράλληλα έπρεπε να «εξαφανισθεί» το σύμμεικτο που είχαν μεταφέρει. Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, το πετούσαν σε γούρνες-χωματερές της Δυτικής Αττικής ή σε λατομεία της Ανατολικής Αττικής και αλλού. Άλλα κατέληγαν σε χωματερές της Κορινθίας και πάει λέγοντας και άλλα στη Φυλή, εμφανιζόμενα σαν υπολείμματα ανακύκλωσης. Στη Δυτική Αττική υπολογίζεται ότι υπάρχουν 20 νόμιμες και 200 παράνομες μάντρες – σκραπατζίδικα.
(Πηγή: Τράτσα Μάχη, Μπίτσικα Παναγιώτα, «ΤΟ ΒΗΜΑ» 21-06-2015
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=715156)