Έφυγε από τη ζωή ο δάσκαλος Γιάννης Τσουρουνάκης
Έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο επί χρόνια δάσκαλος στα Βριλήσσια Γιάννης Τσουρουνάκης.
Η πολιτική κηδεία του πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 2/8 στο νεκροταφείο Χαλανδρίου.
Ο Γιάννης Τσουρουνάκης ήταν μέλος του συλλόγου εκπαιδευτικών Περικλής και υποψήφιος Δημ. Σύμβουλος με την παράταξη «Δράση Για Μια Άλλη Πόλη»
Ακολουθεί το κείμενο της Δράσης για την απώλεια του Γιάννη Τσουρουνάκη:
Μόλις πληροφορηθήκαμε, ξαφνικά, ότι ο καλός φίλος, συνδημότης, επί χρόνια δάσκαλος στα Βριλήσσια και υποψήφιος της «ΔΡΑΣΗΣ» στις δημοτικές εκλογές του 2010, «έφυγε» πρόωρα και ξαφνικά από κοντά μας.
Ο Γιάννης ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, λεπτού χιούμορ και ιδιαίτερης ευαισθησίας.
Θα τον θυμόμαστε με αγάπη.
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ
Η ανακοίνωση του συλλόγου εκπαιδευτικών «Ο Περικλής»
Πρόωρα και ξαφνικά έφυγε σήμερα από κοντά μας ο αγαπημένος συνάδελφος, φίλος και σύντροφος, συνταξιούχος δάσκαλος, Γιάννης Τσουρουνάκης.
Ο Γιάννης Τσουρουνάκης, μέλος του συλλόγου μας «Ο Περικλής» και μέλος του Δ.Σ. σε αρκετές χρονικές περιόδους, εκλεγμένος με την Εκπαιδευτική Συσπείρωση και από τα ιδρυτικά της μέλη, μάχιμος εκπαιδευτικός της τάξης , ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών του.
Προσωπικότητα ευαίσθητη και φύση καλλιτεχνική, ο Γιάννης μπορούσε πάντα, με την ιδιαίτερα εμνευσμένη πένα του, με χιούμορ πηγαίο, συχνά καυστικό, εύστοχο και πάντα απολαυστικό, ένα είδος εκπροσώπου των «λίμερικ» ποιημάτων για την εκπαίδευση, την κοινωνία και τη ζωή, να αποτυπώνει με λέξεις τις αγωνίες , τα όνειρα, τα πάθη και τα λάθη, με γλυκόπικρο (αυτο)σαρκασμό και πηγαία ευαισθησία.
Το ήθος, η εντιμότητα και η αγνότητα του χαρακτήρα του, η καλοσύνη και η γλυκύτητα των τρόπων του, αφήνουν δυσαναπλήρωτο κενό αλλά και πολύτιμη παρακαταθήκη.
Σύντροφε και φίλε Γιάννη, καλό σου ταξίδι. Μας αφήνεις σε εποχές δύσκολες. Για όλους εμάς, που σε αγαπήσαμε και σε εκτιμήσαμε σαν ένα ακριβό μας σύντροφο είναι βαθιά οδυνηρό να πιστέψουμε ότι δεν θα σε ξανακούσουμε να σκαρώνεις τα σκωπτικά στιχάκια σου και να μας κάνεις να χαμογελάμε. Ξέρουμε όμως ότι στο δρόμο που χαράξαμε όλοι μαζί, δεν θα λείπεις. Θα μας συντροφεύει το όραμά σου για τη ζωή που επιθυμούμε. Αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε τιμώντας τη μνήμη σου και την προσφορά σου στον κοινό μας αγώνα…