Φ. Αδαμίδη για ΟΚΠΑ Βριλησσίων: Μη βιώσιμη λύση η εξάρτηση από την ΜΚΟ
Για το θέμα της καταψήφισης, από σύσσωμη την αντιπολίτευση, της συνεργασίας του Οργανισμού Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης του Δήμου Βριλησσίων (ΟΚΠΑ) με την ΜΚΟ “Φάρος” γράφει η Δημοτική Σύμβουλος της “Νέας Πνοής” και δρ. Φιλολογίας, Φένια Αδαμίδη:
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι «μια κάποια λύσις»…
Η τοπική αυτοδιοίκηση, όπως εξάλλου προκύπτει και από την ετυμολογία του όρου, σημαίνει τη διοίκηση της τοπικής κοινωνίας με εκπροσώπους και μέσα που η ίδια αναδεικνύει και διαχειρίζεται. Ο ρόλος της συνίσταται όχι μόνο στην αντιμετώπιση των καθ’ ημέραν αναγκών των πολιτών και των προβλημάτων που ανακύπτουν αλλά στον σχεδιασμό, προγραμματισμό και μέριμνα για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που θα προκύψουν και στον μέλλον. Η Δημοτική Αρχή οφείλει, εφόσον τιμά την ψήφο των πολιτών που την εμπιστεύονται, να έχει ένα επαρκές και ποσοτικά και ποιοτικά ανθρώπινο δυναμικό με το οποίο να στελεχώνει τις υπηρεσίες και τα όργανά της, έτσι που και τα τρέχοντα θέματα να αντιμετωπίζει έγκαιρα και για τα μελλοντικά να προνοεί.
Η προνοητικότητα και η μέριμνα αποτελούν βασικές συνισταμένες μιας επιτυχημένης Δημοτικής Αρχής ιδιαίτερα στην εποχή μας, εποχή πολλαπλής κρίσης, ενεργειακής, υγειονομικής, κλιματικής κ.λπ. που θέτει ως πρώτη προτεραιότητα τον αναξιοπαθούντα άνθρωπο.
Σε αυτό το πλαίσιο, προφανώς, είναι θεμιτό να συνεργάζεται με άλλους φορείς και οργανισμούς κοινωνικής μέριμνας αλλά αυτή η συνεργασία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαθιστά την ευθύνη της ίδιας της Δημοτικής Αρχής να στελεχώνει επαρκώς τις υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας και να διασφαλίζει την απρόσκοπτη και μακροπρόθεσμη λειτουργία θεσμών με σημαντική ανθρωπιστική συνεισφορά, όπως το κοινωνικό παντοπωλείο και το κοινωνικό φαρμακείο.
Η σημερινή υπονόμευση της λειτουργίας τους στον Δήμο μας είναι προϊόν της απρονοησίας και της αδιαφορίας της Δημοτικής Αρχής που εδώ και δύο χρόνια δεν φρόντισε να διασφαλίσει το απαραίτητο προσωπικό και επαναπαύθηκε στην ευκαιριακή και μη βιώσιμη λύση της εξάρτησής της γι’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα από μια ΜΚΟ. Έτσι, όμως, αναιρεί εν τοις πράγμασι την αυτοδιοικητική της δυναμική, εν ολίγοις μετατρέπεται η ιδία η Δημοτική Αρχή σε έναν αναξιοπαθούντα οργανισμό που δεν μπορεί να καλύψει από μόνος του τις ανάγκες του Δήμου ως όφειλε και ιδιαιτέρως των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας, εν όψει μάλιστα των εορτών που κάνουν τις δυσχέρειες γι’ αυτούς ακόμη πιο επώδυνες συναισθηματικά.
Και το χειρότερο είναι πώς η υποστελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών χρησίμευσε ως πρόσχημα για να αξιοποιηθεί το προσωπικό που παρασχέθηκε από τη ΜΚΟ για να καλυφθούν κενά σε άλλες υπηρεσίες του Δήμου Βριλησσίων. Υπηρεσίες που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τις αρμοδιότητες των εργαζόμενων στη ΜΚΟ, όπως αυτές περιγράφονταν στη σύμβασή τους. Εκτός αν η Διοίκηση του ΟΚΠΑ θεωρεί λογικό και θεμιτό μια κοινωνική λειτουργός, εργαζόμενη μέσω της σύμβασής της με την ΜΚΟ, να απασχολείται ως υπάλληλος στην υπηρεσία πρωτοκόλλου του Δήμου, προκειμένου να συλλέγει αιτήσεις για τα αδήλωτα τετραγωνικά…
Είναι καιρός η Δημοτική Αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της και να προνοήσει, σεβόμενη τον εαυτό της ως αυτοδιοικητική και ανεξάρτητη εξουσία, για την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία θεσμών με ανθρωπιστικό και κοινωνικό αντίκτυπο, όπως το κοινωνικό παντοπωλείο και το κοινωνικό φαρμακείο. Και να μην μένει άπραγη σαν τους καβαφικούς Συγκλητικούς που δεν νομοθετούν εν αναμονή των βαρβάρων… Οι δημότες δεν θέλουν ένα ευκαιριακό προσωπικό «ως μια κάποια λύση» αλλά μια σοβαρή και βιώσιμη στελέχωση των δημοτικών θεσμών και υπηρεσιών.