Η Δράση αποχαιρετά τον Σάμη Γαβριηλίδη
Πριν ακόμα σβήσει από τα αυτιά μας ο ήχος της είδησης, όλοι εμείς στη ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη έχουμε ήδη συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη απώλεια. Ο πρόωρος θάνατος του Σάμη Γαβριηλίδη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό που αφορά όλους μας και όλη τη σφαίρα των δραστηριοτήτων μας. Αφορά ολόκληρη μια παρέα που διαμορφώθηκε με μακρόχρονη συμπόρευση γύρω από όμορφους στόχους που πάντα μας υπερβαίνουν.
Όπως αναφέρει το βιογραφικό, που ο ίδιος έγραψε το 2006 για τις πρώτες κιόλας δημοτικές εκλογές στις οποίες συμμετείχε με το ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΗΣ, ο Σάμης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Η μητέρα του, Καρολίνα Γαβριηλίδου, ήταν η υπ΄αριθμόν 40382 κρατούμενη και επιζήσασα των στρατοπέδων εξόντωσης Εβραίων Άουσβιτς, Νταχάου και Μπέργκεν Μπέλσεν.
Ο Σάμης σπούδασε ναυπηγός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αλλά γρήγορα τον κέρδισε η αγάπη του για το βιβλίο. Το 1975, από ναυπηγός έγινε βιβλιοπώλης και μετά εκδότης. Το «πανέμορφο», όπως έλεγε, ταξίδι του στο χώρο των βιβλίων ξεκίνησε το 1977 με τις Εκδόσεις Πλέθρον. Το 1988 ίδρυσε και διηύθυνε τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης.
Πολυπράγμων, δραστήριος και διαρκώς σε αναζήτηση, δημιούργησε, το 1985, μαζί με άλλους το εντευκτήριο οίνου «Στροφιλιά» το οποίο και διηύθυνε μέχρι το 1992.
Είχε την τύχη να ζήσει μια ζωή αφιερωμένη στο βιβλίο. Στο γεγονός ότι ήταν ένας από τους λίγους εκδότες που κατείχε την τέχνη της τυπογραφίας και στην επιμονή του να διαβάζει όλα τα υπό έκδοση βιβλία, οφείλεται η καταξίωση του στο χώρο των εκδόσεων.
Ο Σάμης υπήρξε εχθρός κάθε είδους συντηρητισμού, φανατικός οπαδός της δημοκρατίας, απέναντι σε κάθε αυταρχισμό, αδικία ή διάκριση. Στη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε ενεργά, στα γεγονότα της Νομικής, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και σε κάθε αντιστασιακή δράση του λαού και της νεολαίας.
Αυτή η πολιτική και κοινωνική του δραστηριότητα συνεχίστηκε σε όλη του τη ζωή. Μια ζωή γεμάτη, στη διάρκεια της οποίας απολάμβανε τη δουλειά και μαζί κάθε ομορφιά.
Αγαπούσε το καλό φαγητό, το καλό ποτό, την καλή παρέα. Ήταν άνθρωπος και τίποτα το ανθρώπινο δεν του ήταν ξένο!
Ο Σάμης έφυγε νωρίς και θα μας λείψει.
Θα μας λείψει το ζωηρό ενδιαφέρον του για την πορεία της ΔΡΑΣΗΣ. Μέχρι και την τελευταία εβδομάδα, με αφορμή μια συζήτηση για ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων, δήλωνε χαρούμενος που μετά τις εκλογές «ξαναβρήκαμε τον βηματισμό μας»!
Οπαδός της συλλογικότητας, ακούραστος και επίμονος, έκανε πάντα προτάσεις ιδιαίτερες, ενίοτε πρωτοποριακές, συχνά ρηξικέλευθες, πάντα για τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων μας. Να κάνουμε βιβλιοθήκες, να ανοίξουμε τα σχολεία στην κοινωνία, να οργανώσουμε θεατρικές παραστάσεις, φεστιβάλ μουσικής.
Θα μας λείψουν οι προτάσεις του, οι κουβέντες του επί παντός επιστητού, η εμμονή του για ένταση της παρουσίας μας στο προάστειο. Ο Σάμης ήταν μια «συνιστώσα» της ΔΡΑΣΗΣ μόνος του. «Δεν χρειάζεται να πάρουμε τον Δήμο. Το σημαντικό είναι να τον επηρεάζουμε».
Θα μας λείψει η γενναιοδωρία του, η χωρίς όριο και όρους χρηματοδότηση της εφημερίδας μας, του προγράμματος του Cine-Δράση ή για να ξεφύγουμε από τα δικά μας, η δωρεάν εκτύπωση, κάθε χρόνο των συλλογών ποιημάτων των μαθητών του Β΄ Γυμνασίου Βριλησσίων.
Θα μας λείψει η σχεδόν εμμονική του απαίτηση του να είμαστε αντικειμενικοί, δίκαιοι, αυστηροί, αλλά όχι εμπαθείς απέναντι σε φίλους και αντίπαλους, αρχή που ο ίδιος υπηρετούσε αδιάλειπτα. Πάντα συναινετικός και διαλλακτικός. Και έτοιμος να τα ξανασυζητήσει όλα.
Θα μας λείψει το σπάνιο και πολύτιμο χαρακτηριστικό του, να στηρίζει ακόμη και όταν διαφωνεί.
Αν και Εβραίος της διασποράς, δεν δίσταζε ποτέ να κριτικάρει αποφάσεις του Ισραηλινού κράτους που αντικρούονταν με τις αξίες του. Σε τέτοια πρόσφατη περίπτωση δήλωνε ότι νοιώθει «περισσότερο αλληλέγγυος με τους Άραβες, Χριστιανούς και Μωαμεθανούς Ισραηλινούς, που πλέον δεν δικαιούνται να αυτοπροσδιορίζονται έτσι, παρά με τους ομόθρησκούς του Ισραηλινούς, που επιτρέπουν σε ένα κράτος που δημιουργήθηκε από καταδιωκόμενους ανθρώπους, ακριβώς για να τους προστατεύσει, να γίνεται το ίδιο διώκτης της διαφορετικότητας και να επαναφέρει ιδεολογίες φυλετικών διακρίσεων».
Θα μας λείψει ο Σάμης των Poems ‘n’ Crimes, μιας κυψέλης γεμάτης από ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και της πολιτικής. Γεμάτης με κάθε είδους εκδηλώσεις πολιτιστικές ή μνήμης, που ακριβώς επειδή «πολλές φορές παρερμηνεύεται» ήθελε πάντα να την «θυμόμαστε» αλλά να μην την «χρησιμοποιούμε». Θα μας λείψει η φιλοξενία του για όποιον από εμάς περνούσε την πόρτα του νεοκλασικού της Αγίας Ειρήνης 17, όπου χρόνια τώρα στεγάζονται οι εκδόσεις Γαβριηλίδης, το καφέ – ρεστοράν, η μουσική σκηνή, εικαστική και θεατρική. Συχνά γύρω από ένα μικρό τραπέζι, με ένα βιβλίο, ρακή, παξιμάδια, και ελιές στο κέντρο πιάναμε τη συζήτηση. Τον ακούγαμε και μας άκουγε, επί ώρες, ακόμα και όταν ξέραμε ότι δεν θα συμφωνήσουμε!
Για εμάς αυτός ο Σάμης θα είναι πάντα εδώ.
Ο δικός μας Σάμης.
Ο πρόσχαρος, ο πολύπλευρος, ο πολυτάλαντος, ο εκρηκτικός, ο χαρισματικός.
Στη σύζυγό του Βάσω Κυριαζάκου και τον γιο του Φοίβο Βλάχο εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη