Η Δράση για το ΣΒΑΚ: Ενα πραξικόπημα πάνω από την πόλη!
Ίσως όχι πολύ μακριά από σήμερα, κατασκευαστικές και μελετητικές Εταιρείες να μετέχουν οι ίδιες στις εκλογές. Θα διεκδικούν την ψήφο των πολιτών και την τοπική δημαρχία χωρίς να απαιτείται διαμεσολάβηση με αιρετούς. Αφού «η επιστήμη ξέρει», οι πολίτες θα επιλέγουν από διαφάνειες και φυλλάδια πώς θα βαδίζουν, πώς θα κινούνται, πώς θα οδηγούν, πώς θα είναι ο δόμος μπροστά στο σπίτι τους. Όταν ένα δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει με τόση ελαφρότητα την εφαρμογή μιας μελέτης που θα αλλάξει εκ βάθρων τα Βριλήσσια και μετατρέπει ένα σχέδιο σε οδηγό καθημερινής επιβίωσης, τότε αυτοκαταργείται. Όσοι λοιπόν, όπως οι διοικούντες, θεωρούν ότι η «γειτονιά» είναι ευθύνη των πολεοδόμων, ας τους αφήσουν και να διοικήσουν…
Το δημοτικό συμβούλιο
Υπερψηφίστηκε από τη διοίκηση στο δημοτικό συμβούλιο της 13ης Δεκεμβρίου, μεταμεσονύκτιες ώρες, το Σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης & Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), μια παρέμβαση τεράστιας έκτασης στο οδικό δίκτυο των Βριλησσίων, με ψήφους 13 υπέρ – 8 κατά, σε μια συνεδρίαση με πολλές απουσίες. Μόνο μία από τις 5 παρατάξεις της αντιπολίτευσης συμφώνησε. («Ανοιχτή Πόλη»). Παρών και ο Εμπορικός Σύλλογος να καταθέτει τις ενστάσεις του.
Παρά το ότι τέτοιας έκτασης σχεδιασμοί προϋποθέτουν καλή προετοιμασία και ευρύτατες συναινέσεις, οι διοικούντες προσήλθαν και πάλι με «αυτοκρατορική» διάθεση, αδιάφοροι και ανίκανοι να συνθέσουν, επιβάλλοντας προ των εκλογών και εν αγνοία της τοπικής κοινωνίας ένα μακρόπνοο σχέδιο, κατά παράβαση κάθε «κοινοβουλευτικής» πρακτικής.
Ο κ. Μανιατογιάννης φαίνεται να έχει επιλέξει την μετατροπή μιας αναγκαίας παρέμβασης στην πόλη, σε προσωπικό – εκλογικό στοίχημα. Γι’ αυτό ο προεκλογικός χρόνος καθιστά το ούτως ή άλλως προβληματικό ΣΒΑΚ των Βριλησσίων σε επιχείρηση επηρεασμού των ψηφοφόρων…
ΣΒΑΚ: Τα βασικά σημεία (τα οποία πάλι κυρίως από την “Δράση” θα πληροφορηθούν οι πολίτες!)
Οι βασικές παρεμβάσεις του σχεδίου, που για να εφαρμοστούν απαιτούν πρόσθετες ξεχωριστές μελέτες εφαρμογής, είναι η εξής:
–Πεζοδρόμηση των τμημάτων της οδού Εθνικής Αντιστάσεως πριν και μετά την Πλατεία Αναλήψεως. Μονοδρόμηση των 4 βασικών οδικών αξόνων 25ης Μαρτίου, 28ης Οκτωβρίου, Κύπρου και Αναλήψεως. -Αντιδρόμηση της οδού Τροίας με κατεύθυνση προς την οδό Πηλέως και της οδού Πηλέως με κατεύθυνση προς την Λ. Πεντέλης.
–Εφαρμογή συχνών εναλλαγών στη φορά κίνησης ΣΕ ΟΛΕΣ τις οδούς που διασχίζουν τα «κεντρικά» Βριλήσσια στην κατεύθυνση βορράς – νότος και διαμόρφωσή τους σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας: Μαραθώνος, Πλαταιών, Εθνικής Αντιστάσεως, Γράμμου, μεταξύ των οδών 28ης Οκτωβρίου-Κύπρου, Ταϋγέτου, Πιερίων μεταξύ των οδών Ολύμπου και Κισσάβου, Δ. Βερνάρδου, Δίρφης μεταξύ των οδών Ταϋγέτου και Κισσάβου, Σοφοκλέους μεταξύ των οδών Ταϋγέτου και Κισσάβου, Αχελώου μεταξύ των οδών Μπακογιάννη και Ταϋγέτου, Διομήδους, Αργοναυτών, Πλάτωνος, Δημαρχείου, Καλλιανίου, Ι. Κολεβέντη, Ν. Πασχαλίδη, Κονίτσης. Σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα θα διαμορφωθούν και οι παρακάτω βασικοί άξονες σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας: Δωδεκανήσου, Φλωρίνης, Πίνδου, Πάρνηθος, Υμηττού.
–Διαμόρφωση πεζόδρομων: Εθνικής Αντιστάσεως μεταξύ 28ης Οκτωβρίου- Κύπρου, Αναλήψεως από Λ. Πεντέλης έως Πλατεία Αναλήψεως, Λυκαβηττού – Ξάνθης για να αποτελέσει συνέχεια της περιπατητικής- ποδηλατικής διαδρομής της οδού Μαραθώνος, Βριλησσού (παραρεμάτια διαδρομή).
–Διεύρυνση – ανακατασκευή των πεζοδρομίων και γεωμετρικές διαμορφώσεις ΣΕ ΟΛΕΣ τις διασταυρώσεις των βασικών συλλεκτήριων οδών.
–Εφαρμογή συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης και επαναλειτουργία γραμμών δημοτικής συγκοινωνίας για να λειτουργήσει το σύστημα.
Καθένας καταλαβαίνει (εκτός ίσως από τους διοικούντες) ότι εδώ πρόκειται για μια παρέμβαση τεράστιου κόστους, για το οποίο δεν έχει γίνει ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ούτε από τους μελετητές, ούτε από τη δημοτική αρχή!
ΤΟ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟ ΈΛΛΕΙΜΜΑ
Όταν η «θεωρία» δεν αντιστοιχεί με την πράξη, τόσο το χειρότερο για την πράξη.
Τα ΣΒΑΚ που εκπονούνται στους περισσότερους δήμους της χώρας υλοποιούν ευρωπαϊκές οδηγίες, μια (καθυστερημένη) απάντηση της Ε.Ε. στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, που θέτει ως στόχο την βιώσιμη ανάπτυξη, επιδιώκοντας να συσχετίσει την πράσινη ενέργεια και την εναλλακτική μετακίνηση με νέες επενδύσεις στους κλάδους των μεταφορών, τηλεπικοινωνιών και ενέργειας. Μπορεί βέβαια κάποιοι να νομίζουν ότι στην Ε.Ε. αγωνιούν για το αν οι εργαζόμενοι στα Βριλήσσια περπατούν επαρκώς…
Αυτός ο στόχος αφορά κυρίως σε «μητροπολιτικές περιοχές», δηλαδή σε μεγαλουπόλεις που εμφανίζουν χωρική διαφοροποίηση (βιοτεχνικών – βιομηχανικών – εμπορικών δραστηριοτήτων), «κέντρο» και «περιφέρεια», με συνέπεια αυξημένες μετακινήσεις ενεργειακά κοστοβόρες που πρέπει να ελεγχθούν. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποθαρρυνθεί η επέκταση των πόλεων, (περισσότεροι δρόμοι – περισσότερα αυτοκίνητα, αλλού η κατοικία, αλλού το εμπόριο κλπ) και να συγκρατηθεί το εργατικό δυναμικό κοντά στο χώρο εργασίας του, «μέσα» στην πόλη. Έτσι, το κέντρο των μεγαλουπόλεων πρέπει να καταστεί ελκυστικό και λειτουργικό για περισσότερους κατοίκους.
Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι αυτό το «πρότυπο» δεν έχει καμιά σχέση με τα Βριλήσσια. Τα Βριλήσσια δεν είναι πόλη μεγάλου πληθυσμού, δεν διαθέτουν «κέντρο» και «περιφέρεια», δεν έχουν βιοτεχνικές ή βιομηχανικές ζώνες, δεν έχουν αυτοτελή εσωτερικά συγκοινωνιακά δίκτυα, δεν έχουν υποβαθμισμένες περιοχές, δεν έχουν σημαντικές αποστάσεις μεταξύ κατοικίας και αγοράς, δεν έχουν σημαντικά πολεοδομικά κέντρα ούτε διαχωρίζονται από τους γειτονικούς δήμους, με τους οποίους μοιράζονται από κοινού βασικούς οδικούς άξονες. Εμφανίζουν μεγάλη ομοιογένεια, ενιαίο κοινωνικό ιστό, παρόμοιες χρήσεις γης και ανάλογα προβλήματα σε όλη την έκταση του προαστίου. Τότε, γιατί όλα αυτά; Διότι είναι ωραίο να «προγραμματίζουμε μια πόλη με ήπιους δρόμους, ποδηλατοδρόμους και ωραία – φαρδιά πεζοδρόμια» μας απαντούν οι μελετητές.
Πράγματι, είναι ωραίο να μπορείς να περπατάς με ασφάλεια, να κερδίζει χώρο ο πεζός και το ποδήλατο έναντι του αυτοκινήτου. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει να φέρουμε τα πάντα στην πόλη μας άνω – κάτω; «ΤΙΝΑ – There is no alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική» ούτε στην πολεοδομία; Πρέπει να γίνουν τα Βριλήσσια μια δυσλειτουργική, κλειστή πόλη – λαβύρινθος; Και πόσο πολιτικά ηθικό είναι να εφαρμοστεί μια παρέμβαση τέτοιας έκτασης για την «αποτροπή των διαμπερών κινήσεων μέσα από τους τοπικούς δρόμους», όταν οι ίδιοι οι μελετητές υπολόγισαν αυτήν την κίνηση μόλις στο 17% της συνολικής κυκλοφορίας; (!)
Με το ΣΒΑΚ οι κινήσεις στο προάστιο θα καταστούν δαιδαλώδεις για να «δουλέψει το σενάριο αποτροπής της διαμπερούς κυκλοφορίας. Η τοπική αγορά θα δεχθεί πλήγμα και θα δημιουργηθούν πολίτες δυο κατηγοριών, αυτοί που θα μένουν στους νέους δρόμους ήπιας κυκλοφορίας και οι «άλλοι», που θα υποστούν τις συνέπειες. (π.χ. Ολύμπου, Μακεδονίας κα, όπου προβλέπονται παρεμβάσεις ακριβώς επειδή προβλέπεται αύξηση της κυκλοφοριακής ροής). Σε κάθε περίπτωση, σ’ ένα «ολιστικό σύστημα» ροών κάποιοι δρόμοι «κερδίζουν», κάποιοι «χάνουν». Αλλά ούτε η διοίκηση, ούτε οι μελετητές προχώρησαν σε οποιαδήποτε αναφορά για τους χαμένους του ΣΒΑΚ! Ποιες θα είναι οι «παρενέργειες» του ΣΒΑΚ; Και γιατί αυτές αποσιωπώνται;
ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΈΛΛΕΙΜΜΑ: Ένα πραξικόπημα πάνω από την πόλη
Το ΣΒΑΚ των Βριλησσίων, δηλαδή η εφαρμογή στην πράξη, της «γενικής» εντολής της διοίκησης Μανιατογιάννη προς τους μελετητές, «να περιορισθεί η διαμπερής κυκλοφορία και να ισοκατανεμηθούν (!) τα κυκλοφοριακά φορτία εντός του οδικού δικτύου των Βριλησσίων», είναι αποτέλεσμα μιας ψευδεπίγραφης διαδικασίας. Όχι μόνο γιατί το βασικό σενάριο της μελέτης δεν συζητήθηκε επαρκώς αλλά κυρίως γιατί δεν συζητήθηκε κανένα άλλο σενάριο ΠΡΙΝ το συγκεκριμένο καταστεί η βάση της συζήτησης, ούτε αξιολογήθηκε συγκριτικά με άλλα όπως θα έπρεπε και όπως προβλέπεται!
Οργανωμένη θεσμική συζήτηση με τους τοπικούς φορείς δεν έγινε. (Οργανωμένη συζήτηση δεν νοείται η κατ’ ιδίαν συνάντηση, ούτε στο γραφείο του δημάρχου). Ούτε οι κρατικοί φορείς δεν μετείχαν στον σχεδιασμό. (π.χ. η τοπική αστυνομία). Οι παρατάξεις τους δήμου δεν είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν τη γνώμη τους στα πρώτα στάδια της μελέτης. Η λεγόμενη Α’ Φάση και Β’ Φάση του σχεδιασμού ταυτίστηκαν. Το Δ. Σ. πήρε θέση εκ των υστέρων, τελευταίο, ανίκανο να παρέμβει, ένα χρόνο αφότου ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός! Οι πέντε ανοικτές συγκεντρώσεις το καλοκαίρι του 2017 στα δημοτικά σχολεία των Βριλησσίων, το άλλοθι δημοκρατικής «νομιμοποίησης» της μελέτης, γνώρισαν παταγώδη αποτυχία. Από τις τρεις προβλεπόμενες – ανά στάδια, διαβουλεύσεις, δεν έγινε καμία. Συγκλήθηκε μια φορά χωρίς απαρτία η Επιτροπή Διαβούλευσης απουσία των μελετητών (!), αναβλήθηκε και ουδέποτε επαναλήφθηκε. Αντ’ αυτής, έγιναν δυο παρουσιάσεις στην αίθουσα της Κισσάβου, ΑΦΟΥ είχε διαμορφωθεί η πρόταση, για να εντυπωσιασθούν οι παρευρισκόμενοι από τις διαφάνειες των ευρωπαϊκών «ήσυχων γειτονιών» που θα υλοποιηθούν και στα Βριλήσσια. Αν δεν ήταν η «Δράση» να «ανεβάσει» δημόσια τους τόνους στο ζήτημα και να ενημερώσει τους φορείς, ελάχιστοι στην πόλη θα είχαν αντιληφθεί την ύπαρξη ΣΒΑΚ και τι συζητείται!
ΈΛΛΕΙΜΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ: «Ένας κανονικός δήμος…»
Ένας «κανονικός» δήμος πριν φθάσει στη δημιουργία λαβύρινθου για να αντιμετωπίσει το κυκλοφοριακό του, θα ξεκινούσε από τα στοιχειώδη, έστω από τα προαπαιτούμενα τέτοιων σχεδιασμών, όπως είναι πχ η ανάπτυξη ενός τακτικού εσωτερικού δακτυλίου δημοτικής συγκοινωνίας για τον περιορισμό της χρήσης του ΙΧ στο κέντρο της πόλης ή από την επανασύσταση της δημοτικής αστυνομίας (που η σημερινή διοίκηση κατάργησε), για τον έλεγχο της παράνομης στάθμευσης στην Λ. Πεντέλης, (κλειδί για να λειτουργήσει το ΣΒΑΚ), της οποίας μάλιστα ο κυκλοφοριακός φόρτος θα αυξηθεί μετά την εφαρμογή του Σχεδίου.
Επίσης, ένας «κανονικός» δήμος θα έβαζε από καιρό κάποια φανάρια όπου γίνονται συχνά ατυχήματα, θα έλυνε το ζήτημα της Αργυροκάστρου, θα απελευθέρωνε από τις επικίνδυνες διασταυρώσεις τα παρκαρισμένα οχήματα που κλείνουν το οπτικό πεδίο των οδηγών, θα αποκαθιστούσε τα πεζοδρόμια εκεί που δεν υπάρχουν, (Ταϋγέτου, Σπάρτης), και πολλά – πολλά άλλα που θα έδειχναν ότι αυτός ο δήμος παρακολουθεί τα προβλήματα της πόλης και αξίζει να τον εμπιστευθείς.
Ένας «κανονικός» δήμος δεν χρειάζεται 4-5 χρόνια για να αποκαταστήσει τις φθορές στον Υδατόπυργο στο κέντρο της πόλης, ούτε 4 χρόνια για να αντικαταστήσει έναν χαλασμένο προβολέα οθόνης στο ΤΥΠΕΤ και 50 καρέκλες, ούτε θα άφηνε αναξιοποίητο επί μήνες τον δαπανηρό εξοπλισμό που ο ίδιος αγόρασε για την αναμετάδοση των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου.
Ένας «κανονικός» δήμος δεν ξεχνά στα συρτάρια των υπουργείων ανάλογες και πολύ πιο απαιτητικές και αναλυτικές μελέτες που έχει εκπονήσει προ δεκαετίας, οι οποίες κόστισαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, (ΓΠΣ, Ρυμοτομικό), απασχόλησαν τα συμβούλια και πολλούς εμπλεκόμενους δημότες επί χρόνια, αλλά τώρα λιμνάζουν αναξιοποίητες και ανεπίκαιρες.
ΈΛΛΕΙΜΜΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ: Πόσο κοστίζει το έργο;
Σύμφωνα με το Σχέδιο, σε ορίζοντα 5-ετίας, 18 δρόμοι θα διαμορφωθούν σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας και άλλοι 4 σε πεζόδρομους. Δεν έχει ειπωθεί τίποτα για το κόστος τους αυτών των δρόμων; Συνολικά, οι 24 δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας που θα κατασκευαστούν, πόσο κοστίζουν; Εμείς υπολογίσαμε το μήκος τους, καταλήγοντας (κατά προσέγγιση) στα 19.201 μέτρα. 20χλμ. δρόμων ήπιας κυκλοφορίας υπολογίζουμε ότι θα κοστίσουν 15 εκ.€, ανάλογα με τη διαμόρφωσή τους, η οποία δεν έχει αποφασιστεί! (Σε 5 εκατομμύρια ευρώ τους κοστολόγησε ο δήμαρχος όταν ρωτήθηκε στο Δ.Σ.!)
Αντίστοιχα, προβλέπονται 7,6 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων! Υπολογίσαμε και πάλι το κόστος τους, χρησιμοποιώντας ως μέτρο το κόστος των 4,5 χλμ. του υπάρχοντος ποδηλατοδρόμου που κόστισε 2,2 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα να προκύπτει ότι μόνο για τους ποδηλατοδρόμους ο δήμος Βριλησσίων θα χρειαστεί ένα ποσό της τάξης των 7εκ.€! Για όλα αυτά απαιτούνται και πρόσθετες μελέτες εφαρμογής όπως και για κάθε υποέργο, για κάθε πεζόδρομο, για κάθε νέα διασταύρωση. Οι τεράστιοι για τα δεδομένα του προαστίου πόροι που θα απαιτηθούν, όχι μόνον δεν έχουν διασφαλισθεί, αλλά δεν έχει καν γίνει προσέγγιση του κόστους του έργου! Ένας «κανονικός» δήμος αυτό θα έκανε;
Το χειρότερο; Μακροπρόθεσμα, όπως διαχρονικά έχει αποδειχθεί με τις συγκεκριμένες διοικήσεις, ο δήμος θα αδυνατεί να συντηρεί τις νέες υποδομές και σιγά – σιγά οι δημότες θα ζουν σε μια κλειστή – νευρωτική πόλη μεμονωμένων ιδιοκτησιών που θα ολοένα και θα υποβαθμίζονται.
ΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Στην Ελλάδα της κρίσης, σ’ ένα προάστιο με περιορισμένα -για να μην κοροϊδευόμαστε- κυκλοφοριακά προβλήματα (συγκρινόμενο με οποιοδήποτε άλλο της Αττικής), η τοπική εξουσία αποφασίζει λίγο πριν τις εκλογές παρεμβάσεις τεράστιας κλίμακας, για να κάνει την πόλη… βιώσιμη. Οι τοπικές παράγοντες αρέσκονται να επενδύουν στο κυκλοφοριακό, παράγοντας αντιδικίες μεταξύ ομάδων κατοίκων για να τις διαχειρίζονται στη συνέχεια. Έτσι το ΣΒΑΚ εκφυλίζεται σε μηχανισμό παραγωγής προεκλογικών οραμάτων.
Η δημοτική αρχή υπόσχεται σήμερα «δρόμους ήπιας κυκλοφορίας και ήσυχες γειτονιές». Και κρύβει το τι θα συμβεί στους άλλους δρόμους, που θα δεχθούν την κίνηση των δρόμων ήπιας κυκλοφορίας. Κρύβει το γεγονός ότι η είσοδος – έξοδος στους βασικούς άξονες της πόλης θα έχει μεγάλες καθυστερήσεις. Κρύβει το ότι το ασθενοφόρο δεν θα μπορεί να φθάσει στο Σισμανόγλειο. Ότι θα επικρατεί κομφούζιο στα όρια του δήμου μας. Κρύβει τις επιπτώσεις για τη διάσπαρτη μικρή τοπική αγορά όπου εργάζονται χιλιάδες συμπολίτες μας. Κρύβει την πιθανότητα να αυξηθούν αντί να μειωθούν τα ατυχήματα, από τους οδηγούς που θα κινούνται παράνομα για να αποφύγουν τον λαβύρινθο που κατασκευάζεται. (όπως γίνεται σήμερα στην αριστερή στροφή της Σπάρτης προς Σισμανογλείου, για την οποία κανείς δεν μιλά, ούτε την «διορθώνει»). Κρύβει τον χωρίς λόγο δραστικό περιορισμό των θέσεων στάθμευσης. Κρύβει συνολικά την αδυναμία εφαρμογής του σχεδίου, χωρίς δημοτική αστυνομία, συγκοινωνία και θέσεις στάθμευσης που θα εξισορροπήσουν τις εκτεταμένες πεζοδρομήσεις στο κέντρο. Κρύβει το τεράστιο και μη διασφαλισμένο κόστος του έργου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Για τα δεδομένα της πόλης μας, (οικονομικά και κοινωνικά), η επιδιωκόμενη παρέμβαση είναι τόσο εκτεταμένη, υπερβολική και δαπανηρή, που κινδυνεύει είτε να μην ολοκληρωθεί ποτέ, είτε να καθυστερεί, αφήνοντας πίσω της χαοτικές καταστάσεις, αφού ο σχεδιασμός είτε λειτουργεί ως σύνολο, είτε δεν λειτουργεί. Μέχρι τότε, θα κλείνουμε ένα δρόμο, μεταφέροντας τα κυκλοφοριακά φορτία στον επόμενο.
Θα έπρεπε το δημοτικό συμβούλιο, επισκοπώντας την εμπειρία χρόνων, να ζητήσει από τους μελετητές προτάσεις για λύσεις σε προβλήματα διαπιστωμένα που και οι κάτοικοι έχουν επισημάνει, αντί να επιλεγεί η τακτική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι». Το σχέδιο θα πρέπει να τροποποιηθεί σε μια μελέτη για την εφαρμογή των επειγόντων παρεμβάσεων που θα έπρεπε από καιρό να έχουν γίνει στο προάστιο. Τα πραγματικά προβλήματα της πόλης μπορούν να αντιμετωπισθούν χωρίς ΣΒΑΚ και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τον δημοτικό προϋπολογισμό.
Η κατάσταση προεκλογικά δεν εξελίσσεται καλά στην πόλη μας. Δεν είναι καλό δείγμα, πρώτη η διοίκηση και στη συνέχεια και άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι, να υπόσχονται έργα, έργα, έργα σε ιθαγενείς. Και είναι πολιτικά μεμπτό μια διοίκηση στον πέμπτο και τελευταίο χρόνο της θητείας της, να επιμένει ακατανόητα να δεσμεύσει την πόλη με αποφάσεις που υπερβαίνουν σε χρονικό ορίζοντα, όχι απλά τη δική της θητεία αλλά και την επόμενη.
Η πόλη δεν υπάρχει εν κενώ. Πρέπει να είναι ζωντανή και λειτουργική. Οι γειτονιές δεν φτιάχνονται με ΣΒΑΚ αλλά με δημοκρατία και συνεννόηση. Και αυτό, δεν είναι ένας στόχος που συμβαδίζει με το ατομικιστικό «όραμα» του «να μην περνάει κανείς έξω από το σπίτι μου» που ψιθυρίζει στα αυτιά των δημοτών προεκλογικά η σημερινή διοίκηση.
Από μια άποψη, καλύτερα που οι εκλογές είναι τόσο κοντά…
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ
