Στις δυο λίμνες (άλλοθι): Το νέο μυθιστόρημα του Βριλησσιώτη Νίκου Καραδήμα
Από τις εκδόσεις Αγγελάκη κυκλοφορεί το νέο μυθιστόρημα του Βριλησσιώτη συγγραφέα και απόστρατου της Ελληνικής Αστυνομίας Νίκου Καραδήμα, “Στις δύο λίμνες (άλλοθι)”.
Ο Νίκος Καραδήμας γεννήθηκε στην Άρτα και είναι απόστρατος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, αποστρατευθείς στις αρχές του 2020. Αρκετά χρόνια της θητείας του, υπηρέτησε σε Διευθύνσεις και Υποδιευθύνσεις Ασφαλείας στην Αττική και άσκησε καθήκοντα Διοικητή σε Τμήματα Ασφαλείας.
Διετέλεσε μέλος συντακτικών ομάδων, σε αρκετά αστυνομικά έντυπα ποικίλης ύλης, αρχισυντάκτης και εκδότης για μια πενταετία μηνιαίας συνδικαλιστικής έκδοσης.
Πραγματεύτηκε και εξέδωσε μελέτες, για εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα των ενστόλων. Διατέλεσε μέλος Δ.Σ. καθώς αντιπρόεδρος και γραμματέας σε πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις.
Ζει με την οικογένειά του στα Βριλήσσια εδώ και πολλά χρόνια.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η γραφή του Νίκου Καραδήμα που σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, διανθισμένα με στοιχεία μυθοπλασίας. Ο ίδιος δηλώνει ότι: “Στα 37 χρόνια στο Σώμα, ως βαθμοφόρος έχω γράψει άπειρα βιβλία συμβάντων. Τα περισσότερα χρόνια και πριν εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό σύστημα, η γραφή γίνονταν με το χέρι. Συνεπώς αρκετά από αυτά σου έμεναν, γιατί ένα αδίκημα το έγραφες τέσσερις φορές“, τις εμπειρίες του ο Νίκος Καραδήμας τις μεταφέρει στα βιβλία του με έναν μοναδικό τρόπο που συναρπάζει τον αναγνώστη.
Το μυθιστόρημά του “Ενδείξεις“ ήταν άλλωστε υποψήφιο στα «Βραβεία Public 2021» στην κατηγορία «Ελληνικό μυθιστόρημα».
Στις δύο λίμνες (άλλοθι)
Περιγραφή:
Η μακρόσυρτη ιαχή απίθωνε μελωδικές νότες στα μύχια του. Αντιστεκόταν νιτερέσο στις ντοπιολαλιές. Αντιμαχόταν το όνειδος των γενεών. Ήθελε αλλά δεν τολμούσε να αποβάλει την εχθρότητα για το επονείδιστο μισητό σινάφι. Μέρωνε τα γάγγλιά του η απαράμιλλη γοητεία της ετεροθαλούς αδελφής του φίλου του. Ο κτήτοράς του γευόταν αισθαντικά, τα ανομήματα για την υστεροφημία του και τη λαγνεία της εξουσίας. Η ατίμωση της μάνας σκιαγράφησε το μοτίβο της ντροπής. Στα ριζά του βουνού των Κενταύρων ένα μοναδικό ερωτικό παραλήρημα τράνωσε την οργή του. Το μίσος θέριεψε για τον πολιτικό γόνο του, που δεν πρόβαλε αντίσταση στην επιπόλαιη μέθεξη της τροτέζας. Ήταν για την ίδια καύχημα και για τον τόπο οργή. Θα καθόριζε την ανοίκεια μοίρα όλων; Η κακότροπη νύχτα και η μαφιόζικη δράση των συμμοριών φάνταζε ως μοναδική διέξοδος. Η μικρή σκακίστρια βίωνε το δικό της δράμα στη λίμνη των διχασμένων παγετώνων. Μόνο ένας ανυπότακτος αίγαγρος θα τη συντρόφευε στις θύμησες. Οι μοιραίοι θάνατοι, ο αναπόφευκτος εγκλεισμός, οι προγραφές, η επαπειλούμενη ποινή για μια δολοφονία και η ανέλπιστη δωρεά ζωτικού οργάνου, πού θα οδηγούσε τελικά το ριζικό όλων; Θύτη ή θύμα θα έδειχνε το ορφανό βιολογικό υλικό; Το μοναδικό εύρημα στον βαμβακοφόρο στειλεό θα ταυτοποιούταν;