Βριλήσσια: Περί εφήμερων καλοκαιρινών αναθέσεων
Παρέμβαση της Δράσης Για Μια Άλλη Πόλη, Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων σχετικά με την Προμήθεια και φύτευση φυτών.
Από το θέρος ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειές (παλιά ελληνική παροιμία)
Αναρτήθηκε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ σύμβαση* (11/7/2023), σύμφωνα με την οποία, ο δήμαρχος Βριλησσίων προχωρά με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που εδρεύει στην Μάνδρα Αττικής, του έργου «Προμήθεια και φύτευση φυτών», με κόστος 29.915,50€, πλέον Φ.Π.Α., σύνολο 34.463,20€. Σύμφωνα με αυτήν, θα φυτευτούν στα Βριλήσσια 113 οπωροφόρα και καλλωπιστικά δέντρα (νεραντζιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές, ροδιές, κουτσουπιές, σφένδαμοι, κλπ), 570 θάμνοι (λαντάνες, πικροδάφνες, λεβάντες, φτέρες, γεράνια), 407τ.μ. χλοοτάπητας και θα γίνει φύτευση σε φυτοδοχεία σε ύψος. Παρατηρήσεις και ερωτήματα Πρώτο: Η βιασύνη της δημοτικής αρχής να προχωρήσει στη φύτευση δέντρων και φυτών κατακαλόκαιρο και μάλιστα στις ακραίες καιρικές συνθήκες του φετινού καλοκαιριού, μόνο ως ακραία «προεκλογική» δραστηριότητα μπορεί να χαρακτηριστεί. Δέντρα και φυτά πάντα λείπουν από το προάστιο μας και αναγκαίο είναι να φυτεύονται, αλλά γιατί και αυτό να αφήνεται για το παραπέντε των δημοτικών εκλογών; Ποια ανάγκη επιβάλλει να γίνει αυτή τη στιγμή με κίνδυνο να ξεραθούν τα περισσότερα εκτός από το να χρησιμοποιηθεί και αυτή η δραστηριότητα ως ένα ακόμα ατού στην προεκλογική εκστρατεία του συνδυασμού της απερχόμενης διοίκησης. (Τα μισά από αυτά θα ξεραθούν, μας ενημέρωσαν…). Εν ολίγοις μιλάμε μόνο για έργα βιτρίνας προς δημιουργία θετικών εντυπώσεων. Δεύτερο: Ως «απευθείας ανάθεση» νοείται μια διαδικασία προμήθειας ή έργου, χωρίς δημοσίευση, στο πλαίσιο της οποίας οι διοικήσεις αναθέτουν στον οικονομικό φορέα της επιλογής τους την υλοποίηση κάποιου έργου, υποτίθεται κατόπιν έρευνας αγοράς και διαβούλευσης. Αυτονοήτως έχουμε επανειλημμένα τονίσει την αντίθεσή μας στις απευθείας αναθέσεις για πολλούς λόγους. Κυρίως γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εξασφαλίζεται διαφάνεια, δεν γίνεται πραγματική έρευνα αγοράς, ενώ υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για αυθαιρεσίες και ατασθαλίες. Δεν ισχυριζόμαστε ότι συντρέχει κάτι τέτοιο σ’ αυτή την περίπτωση. Ωστόσο, εάν το ζήτημα ήταν τόσο επείγον και έπρεπε ο δήμαρχος να προχωρήσει σε απευθείας ανάθεση, γιατί δεν κατάφευγε σε κάποια από τις επιχειρήσεις της περιοχής; (Υπάρχουν πολλές, αξιόλογες και με έμπειρους επαγγελματίες). Ώστε και να ενισχύσει την τοπική αγορά αλλά και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα παρακολούθησης της ανάπτυξης των φυτών από την πλευρά της τοπικής επιχείρησης; Και βρέθηκε σε φυτώριο στην Μάνδρα, επειδή βρήκε καλύτερες τιμές αγοράς των δενδρυλλίων; Τρίτο: Μια σύντομη έρευνα αγοράς στα καταστήματα της γειτονιάς και στο διαδίκτυο, έδειξε ότι οι τιμές με τις οποίες αγοράστηκαν τα δέντρα και τα φυτά, δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. Για παράδειγμα, η τιμή της ροδιάς που βρήκαμε (δέντρο 4-5 ετών σε γλάστρα 15 λίτρων) είναι περίπου 50 ευρώ. Στη σύμβαση η τιμή είναι 140,40 ευρώ. Αντίστοιχα η κουτσουπιά (δέντρο ύψους 2,5 μέτρων σε γλάστρα 15 λίτρων) κοστίζει 45 ευρώ και δέντρο ύψους 3-3,5 μέτρων σε γλάστρα 30 λίτρων, 80 ευρώ. Στη σύμβαση η τιμή αγοράς είναι 330ευρώ ανά τεμάχιο. Οι τιμές που αναφέρονται αφορούν την αγορά ενός μοναδικού φυτού. Προφανώς, σε «μαζικές αγορές» θα έπρεπε κανείς να πετυχαίνει και ακόμη καλύτερες τιμές. Τέταρτο: Είναι μικρό το κόστος, αλλά η επιλογή «φύτευσης φυτών σε φυτοδοχεία σε ύψος» είναι ενδεικτική της σπατάλης και της περί καλαισθησίας άποψης των τοπικών αρχών,. Πρόκειται για κατασκευές που έχουν και παλαιότερα τοποθετηθεί στην πλ. Αναλήψεως, όπου φυτεύονται φυτά σε επιμέρους μικρές γλάστρες και όλες μαζί τοποθετούνται σε μια ανθοστήλη, ύψους περίπου όσο ένα δέντρο. Είναι όμορφο να το βλέπεις για λίγες ημέρες, μετά όμως τα φυτά μένουν απότιστα, ξεραίνονται και ο δημότης έχει να «θαυμάζει» την ασχήμια της μικρής μαύρης πλαστικής γλάστρας. Είναι σαν τα σιντριβάνια. Τα χαιρόμαστε λίγο χρόνο και μετά, πάντα όμως, δεν δουλεύουν. Πεταμένα λεφτά. Γιατί να μην φυτεύονται εποχιακά φυτά (πανσέδες, πετούνιες κλπ) απευθείας στο έδαφος; Τα καταστρέφουν τα παιδιά με το παιχνίδι τους; Ας βρούμε τρόπους να τα προστατεύσουμε. Στην ανάγκη ας ρωτήσουμε και άλλους δήμους πώς αυτοί το πετυχαίνουν. Τελευταίο αλλά σημαντικό. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η τάση σε πολλούς δήμους της χώρας μας και όλης της Ευρώπης να φυτεύονται καρποφόρα δέντρα στους δρόμους και στα πάρκα. Δέντρα ενδημικά της κάθε περιοχής. Η πρακτική αυτή συνδέεται με την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και δευτερευόντως, με τη διαφαινόμενη επισιτιστική κρίση. Μήπως θα ήταν αναγκαίο και εμείς να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση; Αλλά τι ζητάμε τώρα; Αυτά προϋποθέτουν δημοκρατική λειτουργία, ενημέρωση των παρατάξεων, των δημοτών, ενεργοποίηση της επιτροπής ποιότητας ζωής και όχι απευθείας αναθέσεις. Μια συζήτηση στα σχολεία θα είχε και αυτή την αξία της. Θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία σχολικών φυτωρίων από όπου ο δήμος θα μπορούσε να προμηθεύεται μέρος των φυτών. Ας γίνουμε ένα «άλλο» παράδειγμα! Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη *Ολόκληρη η σύμβαση: