Βριλήσσια: Τα μηνύματα των Δημοτικών Παρατάξεων για το Πολυτεχνείο
Mηνύματα των Δημοτικών Παρατάξεων στα Βριλήσσια για την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973 κατά της Δικτατορίας.
Δήμος Δημιουργίας – Ξ. Μανιατογιάννης:
Για εκείνους που πάλεψαν τότε, για να εκφραζόμαστε εμείς ελεύθερα σήμερα.
Πολυτεχνείο 48 χρόνια μετά, η μνήμη της ιστορίας παραμένει ζωντανή και φωτίζει το σήμερα και το αύριο της νέας γενιάς.
Αποτίουμε φόρο τιμής στους φοιτητές, μαθητές και εργάτες – σύμβολα της αντίστασης κατά του φασισμού και του αγώνα για τη διεκδίκηση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Τιμούμε τους εξεγερθέντες που αγωνίστηκαν για τα δικά τους ιδανικά, θυσιάζοντας το δικό τους μέλλον, για να διασφαλίσουν ένα πιο δίκαιο αύριο για τις επόμενες γενιές.
Τιμούμε και κρατάμε ζωντανή τη μνήμη όσων ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη Χούντα με κόστος ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Παραμένουμε δίπλα σε κάθε προσπάθεια για μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία που τη χαρακτηρίζει η ισονομία, η ισότητα, και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Νέα Πνοή για τα Βριλήσσια – Γιάννης Πισιμίσης:
Η σημερινή μέρα – ο αγώνας των φοιτητών το Νοέμβρη του ’73 ενάντια στον αυταρχισμό – μας θυμίζει ότι η Δημοκρατία, η Ελευθερία η Κοινωνική Δικαιοσύνη δεν είναι ποτέ έννοιες αυτονόητες.
Είναι κοινωνικές κατακτήσεις που έρχονται με την συμμετοχή, την διεκδίκηση, τον διαρκή αγώνα.
Στις μέρες μας, που στην Ευρώπη πλανάται και πάλι το φάντασμα του αυταρχισμού και του ολοκληρωτισμού, το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
Είναι το ίδιο μήνυμα που έδωσε ο Αριστόβουλος Μάνεσης στους φοιτητές του το 1968 λίγο πριν συλληφθεί από το δικτατορικό καθεστώς:
“Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»· είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν» … Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να σιωπήσω, αφού σωπαίνοντας θα εμφανιζόμουν ως αποδεχόμενος ή ανεχόμενος τα όσα γίνονται. Υπάρχουν στη ζωή, την ατομική και την κοινωνική, στιγμές που πρέπει κανείς να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι»… Και αν η Εξουσία, που την συμφέρει να έχει παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πει ότι, έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης. Και θυμίστε της ότι ο Περικλής είχε πει στον «Επιτάφιο»: όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα του τόπου του είναι, όχι Φιλήσυχος, αλλ’ άχρηστος, «αχρείος» πολίτης. Και μη ξεχνάτε, στις σημερινές δύσκολες για την Πατρίδα μας και το Λαό μας περιστάσεις, τα λόγια του ποιητή – και θέλω μ’ αυτά να σας αποχαιρετήσω:«Όσοι το χάλκεον χέρι // βαρύ του φόβου αισθάνονται, // ζυγόν δουλείας ας έχωσι· // Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία”.
ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη – Γ. Τσούτσιας:
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ
* ( Σε πείσμα των καιρών του σκότους
σε πείσμα των λογιστικών απολογισμών σας…
– Άννα Κοντονίκα )
Είμαστε με ό,τι ανεβάζει τους ανθρώπους.
Είμαστε με τους καημούς τους
Είμαστε με τα όνειρά τους
Και τούτο
Καθώς ο πιο μεγάλος ήλιος του καλοκαιριού
Είναι η ερημική τιμή μας.
Νίκος Καρούζος