H πορεία προς τη θεραπεία του COVID-19
Γράφει ο Στέφανος Γρ. Φούσας*
Μέχρι τώρα, από την έναρξη της πανδημίας, πήραμε τα κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή της μετάδοσης του ιού Covid-19. Αυτό αναγνωρίστηκε από όλες τις χώρες του κόσμου
Ένα εθνικό σύστημα υγείας, που είχε πολλά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας, αναδιοργανώθηκε τους τελευταίους δύο μήνες και μεταξύ των άλλων, σχεδόν διπλασιάστηκαν τα κρεβάτια στις ΜΕΘ με δυνατότητα διασωλήνωσης με αναπνευστήρα και χορήγηση οξυγόνου, που είναι μέρος της θεραπείας για τους βαριά πάσχοντες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη κορύφωση της πανδημίας, που θα έρθει σε λίγες μέρες.
Απαιτείται η ενδεδειγμένη ασπίδα προφύλαξης (γάντια, μάσκες, γυαλιά, στολές) στο υγειονομικό προσωπικό των Νοσοκομείων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, των Κέντρων Υγείας καθώς και στα ιδιωτικά ιατρεία.
Τα βήματα της επόμενης ημέρας μετά την κορύφωση της πανδημίας στη χώρα μας :
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες συνανθρώπων μας :
i. οι ασθενείς, που νόσησαν κι έχουν αντισώματα
ii. οι χαμηλού κινδύνου ασθενείς, που θα νοσήσουν, ηλικίας έως 60 ετών χωρίς συννοσηρότητες
ii.
οι υψηλού κινδύνου ασθενείς, δηλ. ασθενείς με συννοσηρότητες και
εκείνοι μεγαλύτερης ηλικίας. Η συγκεκριμένη κατηγορία πρέπει να είναι η
τελευταία, που θα επανέλθει στην καθημερινότητά της κι ευελπιστούμε έως
τότε να έχει βρεθεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση
του κορονοϊού και πιθανόν και το εμβόλιο, το οποίο και απαιτεί
περισσότερο χρόνο.
Η πρώτη κατηγορία, που έχει αντισώματα και αυτό πρέπει να ελεγχθεί, πρέπει να επανενταχθεί στην επαγγελματική της δραστηριότητα.
Η δεύτερη κατηγορία, που περιλαμβάνει τους συμπολίτες μας χαμηλού κινδύνου για βαριά νόσηση (που δε θα χρειαστούν ΜΕΘ και αναπνευστήρα), σταδιακά και με πρόγραμμα πρέπει να επαναδραστηριοποιηθούν στην καθημερινότητά τους.
Τεράστια προσπάθεια γίνεται από επιστημονικά
κέντρα διεθνώς για την εύρεση της κατάλληλης θεραπείας ως προς την
αντιμετώπιση του COVID-19 :
– θεραπεία για τους βαριά ασθενείς, που είναι στις μονάδες,
– θεραπεία για τους ασθενείς, που νοσούν και βρίσκονται στα νοσοκομεία εκτός ΜΕΘ,
– θεραπεία για τους ελαφρύτερα ασθενείς, που βρίσκονται στα σπίτια τους και
– θεραπεία προφυλακτική για τους εργαζόμενους στο υγειονομικό σύστημα.
Η βασική φαρμακευτική αγωγή σήμερα είναι συνδυασμός χλωροκίνης και αζιθρομικίνης είτε με ή χωρίς αντιβιοτική θεραπεία. Επιπλέον, συζητείται η χορήγηση κολχικίνης σε ασθενείς, που έχουν συνυπάρχουσες καρδιοπάθειες (περικαρδίτιδες, μυοκαρδίτιδες, οξέα στεφανιαία σύνδρομα και καρδιακή ανεπάρκεια).
Συζητείται θετικά η χορήγηση θεραπείας σε ασθενείς, που βρίσκονται στο σπίτι, οι οποίοι μεν νοσούν ελαφρά δεν έχουν δε συννοσηρότητες και πρέπει να έχουν τακτική ιατρική παρακολούθηση. Ο σκοπός αυτού είναι η αποφυγή συνωστισμού στα Νοσοκομεία.
Σχετικά με το εμβόλιο υπάρχουν πολυάριθμες προσπάθειες σε προκλινικό στάδιο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, στην εταιρεία Johnson & Johnson, η προκλινική ΒΝΤ162, CUREVAC, η ισραηλινή έρευνα, η κινεζική CANSINO, που προέρχεται από τη Γουχάν. Επιπρόσθετα, υπάρχει συνεργασία ΗΠΑ – Ν.Κορέας – Κίνας όσον αφορά στα εμβόλιο INO – 4800, από το οποίο είναι έτοιμες 3.000 δόσεις εμβολίου έτοιμες προς χορήγηση. Στις 16.03.2020 έγινε κλινική δοκιμή της αμερικανικής φαρμακευτικής εταιρείας MODERNA του εμβολίου MRNA – 1273 καθώς και πολλές ακόμα επιστημονικές προσπάθειες σε όλο τον κόσμο. Για την τελική δημιουργία του εμβολίου απαιτείται αρκετός χρόνος.
Στο νοσοκομείο Circolo, στην πόλη Βαρέζε της Λομβαρδίας, όπου είναι το επίκεντρο της πανδημίας στην Ιταλία, χρησιμοποιούν το robot “TOMI”, που δεν απαιτεί μάσκες, γυαλιά, γάντια και μπλούζες, ως βοήθεια στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Το robot μπορεί να αντικαταστήσει εν μέρει τους γιατρούς και τους νοσηλευτές κυρίως στους ελαφρύτερα ασθενείς.
Επισημαίνεται ο μεγάλος κίνδυνος αμέλειας συνανθρώπων μας με συμπτώματα οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, ανεξάρτητα εάν νοσούν ή όχι από τον COVID-19, που ενώ θα έπρεπε άμεσα να μεταβούν στο νοσοκομείο, παραμένουν στο σπίτι. Έχει παρατηρηθεί διεθνώς αύξηση των εμφραγμάτων και των θανάτων εξαιτίας του γεγονότος ότι δε μεταβαίνουν εγκαίρως στο νοσοκομείο για να υποβληθούν στη δέουσα αντιμετώπιση, που είναι η πρωτογενής αγγειοπλαστική, δηλαδή η διάνοιξη του υπεύθυνου για το έμφραγμα αγγείου εντός των πρώτων δύο-τριών ωρών από την έναρξη του πόνου.
*Στέφανος Γρ. Φούσας MD, FESC, FACC
Συντονιστής Τομέα Καρδιάς
Metropolitan General
Ε. Καθηγητής Καρδιολογίας
Τ. Πρόεδρος Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας
Πηγή: dikaiologitika.gr