Τέλογλου: “Το Σισμανόγλειο μοιάζει σαν ένα εργοστάσιο αντιμετώπισης της COVID-19”
Αναδημοσίευση άρθρου από την kathimerini.gr
Γράφει ο Τάσος Τέλογλου:
Covid-19: Οι γιατροί με τα «φύλλα πορείας»
Τα 45 ασθενοφόρα που είδε όλη η Ελλάδα στην εφημερία του Ευαγγελισμού το βράδυ της περασμένης Κυριακής, κατευθύνθηκαν τελικά στη βόρεια Αθήνα, στα νοσοκομεία Σισμανόγλειο και Αμαλία Φλέμινγκ, καθώς κρεβάτια στον Ευαγγελισμό δεν υπήρχαν. Στο Σισμανόγλειο πολλά πράγματα έχουν αλλάξει μετά το ξέσπασμα του τρίτου κύματος της πανδημίας. Το μεγάλο ακίνητο δίνει τη δυνατότητα να δημιουργούνται δύο διαφορετικά «ρεύματα», το ένα νότια – νοτιοδυτικά και το άλλο βόρεια – βορειοανατολικά, διαχωρίζοντας στην είσοδο τους κατοίκους των βορείων προαστίων που μπαίνουν για να εμβολιασθούν, από το ρεύμα όσων κατευθύνονται στα ΤΕΠ για να κάνουν εισαγωγή.
Το νοσοκομειακό συγκρότημα στα Βριλήσσια μοιάζει σαν ένα εργοστάσιο αντιμετώπισης της COVID-19, έχοντας διατηρήσει ελάχιστα τμήματα (κυστική ίνωση, ψυχιατρικό). Ο διοικητής του κ. Ηλίας Δαλαΐνας έχει με την ομάδα του «σφραγίσει» τους χώρους όπου αντιμετωπίζεται η ασθένεια σε σχέση με τους «καθαρούς χώρους». «Δεν ήταν πάντα έτσι», λέει στην «Κ» η διευθύντρια της ιατρικής υπηρεσίας του νοσοκομείου, πνευμονολόγος Ξανθή Τσιαφάκη, «η διαχείριση ήταν πιο δύσκολη όταν είχαμε τα λεγόμενα ύποπτα περιστατικά πριν ακόμα θετικοποιηθούν, αλλά τώρα όποιος φτάνει εδώ από άλλο νοσοκομείο έχει διεγνωσμένη COVID-19».
«Το πρόβλημα είναι ο όγκος των ασθενών, η μαζικότητα των 300 ατόμων μέσα σε 10 μέρες» –την περασμένη Δευτέρα οι εισαγωγές ήταν 45 σε μια μέρα!–, «πρέπει να αποφασίσεις αν θα εφαρμόσεις το μακρύ ή το κοντό πρωτόκολλο (ανάλογα με τη βαρύτητα της ασθένειας του καθενός), αλλά δεν μπορείς να διαθέσεις πάνω από 10 λεπτά στον καθένα». Με έναν υπολογισμό επί των εισαγωγών (5%) που θα καταλήξουν στις ΜΕΘ και έναν μέσο όρο ημερών νοσηλείας στις 7-8 μέρες στις απλές κλίνες COVID-19, η προϊσταμένη περιγράφει το βάρος της διάρκειας της νοσηλείας στο μόνιμο προσωπικό του νοσοκομείου.
Εντατικοποίηση
Οσο πιο πολλές κλίνες γεμίζουν τόσο εντατικοποιείται η δουλειά γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Η διαφορά με το δεύτερο κύμα είναι ότι τώρα περισσότεροι γιατροί είναι εμβολιασμένοι, ενώ και όσοι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες δεν είχαν εμβολιασθεί έσπευσαν να εμβολιασθούν μόλις το νοσοκομείο έγινε COVID-19. Για ορισμένους, λίγους, από τους ιδιώτες γιατρούς που είχαν επιστρατευθεί την Τρίτη 23 Μαρτίου αυτό δυστυχώς δεν ισχύει – μέχρι εκείνη την ημέρα είχαν εμφανιστεί 17 από τους 23. Από το σύνολο των 23 που είχαν κληθεί με φύλλο πορείας, 12 είναι πνευμονολόγοι και οι άλλοι γενικοί γιατροί και παθολόγοι. Οι περισσότεροι έμαθαν ότι επιστρατεύονται από τον αστυνομικό που έφερε το φύλλο πορείας στο ιατρείο τους.
Η Ελένη Περράκη με την οποία μιλήσαμε εκτός νοσοκομείου, αναρωτιέται «αν υπήρχε λόγος για αυτήν την κατάσταση, οι συνάδελφοι είναι πολύ καλοί αλλά μέχρι να μάθεις να κινείσαι έχει φύγεις σε ένα μήνα». Το αν θα μπορέσει να εξυπηρετεί ταυτόχρονα και τους ασθενείς στο ιδιωτικό της ιατρείο θα εξαρτηθεί από τις εφημερίες. «Φοβάμαι μην κολλήσω παρότι έχω εμβολιασθεί». Η πνευμονολόγος κλήθηκε τις πρώτες ώρες στο νοσοκομείο να εξοικειωθείμε τα μέτρα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ). Η προϊσταμένη της ιατρικής υπηρεσίας, κ. Τσιαφάκη, λέει ότι δεν είναι όλοι οι επιστρατευθέντες εκπαιδευμένοι στα ΜΑΠ και το πρώτο διήμερο θα χρειασθεί να εκπαιδευθούν σε αυτά «κυρίως στο πώς θα ξεντύνονται – αν ντύνεσαι και ξεντύνεσαι σωστά, δεν κινδυνεύεις».
Τα προβλήματα
Η Λ.Σ. είναι διαβητική και δεν έχει εμβολιασθεί, «ανάμεσα σε αυτούς που κλήθηκαν είναι άνθρωποι 59 ετών με στεντ στην καρδιά. Προσπαθούν να κλείσουν μια τρύπα και ανοίγουν μια μεγαλύτερη. Βλέπω 200 ασθενείς στο ιατρείο μου, τι θα γίνουν αυτοί; Ηρθα γιατί είχα κατατρομοκρατηθεί, εμφανίσθηκε ένας αστυνομικός στο ιατρείο μου στις 8 το βράδυ την παραμονή και μου εδωσε ένα φύλλο πορείας». Για τον Κώστα Φράγκο, πνευμονολόγο από το Μαρούσι, το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να εκτελεί καθήκοντα που εκτελούσε πριν από 25 χρόνια ως ειδικευόμενος. «Βοήθεια θέλουν, το καταλαβαίνω, να εξυπηρετήσουμε μέχρι εκεί που δεν θα κάνουμε ζημιά στα προσωπικά μας ιατρεία. Εχω δύο, ένα στην Αθήνα και ένα στην επαρχία. Πώς θα τα κουμαντάρω;». Το πρόβλημα με τη δουλειά του κ. Φράγκου είναι πως κάνει πρωί – απόγευμα ιατρείο και είναι δύσκολο να ανταποκριθεί στις ανάγκες του νοσοκομείου που απαιτεί πλήρη βάρδια σε σχέση με τη δουλειά του ως ιδιώτη γιατρού.
Η πνευμονολόγος Ανδρη Λουμίνιτσα Βασιλέσκου (τοποθετήθηκε τελικά στον Ευαγγελισμό) έχει ιατρείο στο Γαλάτσι και είναι ιατρός εργασίας. «Προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Εχω τρία παιδιά. Θα ήθελα να με στείλουν στο “Σωτηρία” επειδή ξέρω το νοσοκομείο. Χάνω και χρήματα και την πρωινή δουλειά, αλλά ένας μήνας είναι. Λέω στον σύζυγό μου ότι θα κάνουμε το καλοκαίρι μία εβδομάδα διακοπές αντί για τρεις, θα ξεβολευτούμε όπως όλοι, δεν φοβάμαι τη νόσο. Αυτό που σκέφτομαι είναι τι θα κάνουν οι ασθενείς μου που βγαίνουν από το νοσοκομείο και χρειάζονται γιατρό».
Ολοι οι γιατροί με τους οποίους μίλησε η «Κ» δήλωσαν ευχαριστημένοι από τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί τους τις πρώτες μέρες μετά την εμφάνισή τους στα δημόσια νοσοκομεία. Η κ. Τσιαφάκου σκέφτεται να τους/τις τοποθετήσει για την ώρα «στις απλές κλινικές για να “τραβήξουμε” προσωπικό του νοσοκομείου στις ΜΕΘ».