Δράση: Σοβαρές καταγγελίες για τη διαχείριση των απορριμμάτων στα Βριλήσσια!

Tweet

Σε σοβαρές καταγγελίες και υπαινιγμούς για τους χειρισμούς της δημοτικής αρχής στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στα Βριλήσσια προχώρησε η δημοτική παράταξη «Δράση για μια άλλη πόλη».  Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Λάμπη Λαζάνη, όπως αυτό δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Δράσης:

 

Παρουσιάζουμε σήμερα ένα απόσπασμα από το Πρακτικό της υπ’ αριθ. 27/ 23.10.2015 τακτικής συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής Βριλησσίων, με θέμα την απ’ ευθείας ανάθεση «μελέτης βελτιστοποίησης αποκομιδής απορριμμάτων». Όχι γιατί υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα μ’ αυτή την μελέτη αλλά γιατί αυτή είναι ενδεικτική για το πώς αντιλαμβάνεται το ζήτημα η δημοτική αρχή.

Σύμφωνα με την απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής που αναρτήθηκε στη «Διαύγεια» …«Ο Δήμος προτίθεται να προβεί στην ανάθεση μελέτης: «Μελέτη βελτιστοποίησης αποκομιδής απορριμμάτων», συνολικής δαπάνης 14.673,28€.

Κατά την εισήγηση: Τα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ) συμβάλλουν στην κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού διαχείρισης ΑΣΑ σε επίπεδο Δήμου / ομάδας Δήμων, με στόχο να:

-Συμβάλουν στην αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ Αττικής και να ενσωματωθούν σε αυτόν ώστε να αποτελέσουν ένα θεσμικό εργαλείο υλοποίησης του.
-Ενσωματώσουν τις νέες απαιτήσεις και στόχους της νομοθεσίας για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων με έμφαση στις αρχές της πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης.
-Αναδείξουν τα απαιτούμενα τοπικά έργα υποδομής και δράσεις καθώς και τις αναγκαίες συμπληρωματικές κεντρικές υποδομές διαχείρισης αποβλήτων.
-Προτείνουν δράσεις για τη μείωση των αποβλήτων που οδηγούνται για ταφή και κατ’ επέκταση του κόστους διαχείρισης για το Δήμο, για την αύξηση των ποσοστών διαλογής στην πηγή (ΔσΠ) και ανακύκλωσης προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 50% το 2020, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, διαμορφώσουν τον απαιτούμενο προϋπολογισμό για την υλοποίηση των τοπικών σχεδίων προκειμένου να κατατεθεί αίτημα χρηματοδότησης στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020.

Mε βάση τα ανωτέρω, μπλα, μπλα, μπλα, το… «Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων πρέπει να εξειδικευθεί περαιτέρω τεχνικά, χρηματοοικονομικά, χωροταξικά, περιβαλλοντικά, με τεχνικοοικονομική μελέτη, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Οδηγού του ΕΔΣΝΑ για να μπορεί να αποτελέσει μια πλήρη, εφαρμόσιμη, κοστολογημένη πρόταση χρηματοδότησης, η οποία… να συμβάλει στην αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ Αττικής και να ενσωματωθεί σε αυτό, ώστε να αποτελέσει ένα θεσμικό εργαλείο υλοποίησης του, να ενσωματώσει τις νέες απαιτήσεις και στόχους της νομοθεσίας για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων με έμφαση στις αρχές της πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης, να αναδείξει τα απαιτούμενα τοπικά έργα υποδομής και δράσεις καθώς και τις αναγκαίες συμπληρωματικές κεντρικές υποδομές διαχείρισης αποβλήτων, να προτείνει δράσεις:

α) για τη μείωση των αποβλήτων που οδηγούνται για ταφή,
β) για την αύξηση των ποσοστών διαλογής στην πηγή (ΔσΠ) και ανακύκλωσης προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 50% το 2020,
γ) για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών,
δ) για να διαμορφώσει τον απαιτούμενο προϋπολογισμό για την υλοποίηση των τοπικών σχεδίων προκειμένου να κατατεθεί αίτημα χρηματοδότησης στο πλαίσιο της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020.

Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα σκοπεύει να αντιμετωπίσει η υπό ανάθεση μελέτη του Δήμου μας, η οποία τελικά…

“θα εκτελεσθεί με ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ, διότι στην Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας, καθώς και στην Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, οι Μηχανικοί που υπηρετούν δεν δύνανται να αναλάβουν την εκπόνηση της εν λόγω μελέτης, τόσο λόγω φόρτου εργασίας, όσο και λόγω μη ύπαρξης εμπειρίας στην εκπόνηση Περιβαλλοντικών μελετών αυτού του είδους”.

Μάλιστα…

Στο πλαίσιο της διαδικασίας απευθείας ανάδειξης του αναδόχου κατατέθηκαν στο Δήμο Βριλησσίων δύο προσφορές, η πρώτη 11.700€ πλέον ΦΠΑ και η δεύτερη 11.450€, (σύνολο 14.083,35€). Στην τελευταία ανατέθηκε και η σύνταξη της μελέτης.

Από τον τίτλο και μόνο της μελέτης, (βελτιστοποίησης αποκομιδής απορριμμάτων), γίνεται φανερό πως ο Δήμος στην πράξη παραμένει καθηλωμένος στον παραδοσιακό ρόλο του, δηλαδή σε αυτόν του κουβαλητή σύμμεικτων απορριμμάτων.

Αυτή η εμμονή στην αποκομιδή, μας πάει πίσω σε προηγούμενες περιόδους και στους …πρωταπριλιάτικους οραματισμούς που είχαν εκπονηθεί το 2013 (1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ), του τύπου «Σχέδιο Δράσης για την Αειφόρο Ενέργεια» όπου προβλεπόταν (σελ. 128) η ανανέωση του στόλου απορριμματοφόρων με νέα οικολογικά οχήματα και η πρόβλεψη χωροθέτησης σταθμού συμπίεσης και μεταφόρτωσης των απορριμμάτων σε ελκυόμενη κιβωτάμαξα 56μ3 με συμπιεστή για δραστική μείωση των οχηματοχιλιομέτρων προς τους ΧΥΤΑ (σελ. 121).

Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν έγινε. Σχεδιασμοί σχολιασμένοι από τη «Δράση» και τότε ως εκτός (δημοτικού) τόπου και χρόνου, και σήμερα…

Όμως, επειδή σιγά-σιγά… μαθαίνουμε και δεν ωφελεί κανείς να μασάει τα λόγια του, η όλη ιστορία μάλλον «μυρίζει» κάποια προσφορά εισαγωγέα οχημάτων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, η οποία θα «υποστηριχθεί» από την περιβαλλοντική μελέτη, για να αποσβέσουν κάποιοι εισαγωγείς μέρος των τα εξόδων τους, σε βάρος πάντα των «ωφελούμενων» ΔΗΜΟΤΩΝ-ΟΜΗΡΩΝ.

Τίποτα το ουσιαστικό δεν προμηνύει αυτή η κίνηση της διοίκησης, πέραν μιας ντυμένης με σύγχρονη ορολογία, κενότητας: Η εισήγηση γίνεται κατ’ εφαρμογή του Στρατηγικού Τοπικού Σχέδιου Διαχείρισης Αποβλήτων Δήμου Βριλησσίων (Απρίλιος 2015), ενώ στην ουσία πρόκειται για την ίδια διαχειριστική ρουτίνα της συλλογής και αποκομιδής των απορριμμάτων όπως γίνεται εδώ και χρόνια, φέρνοντάς μας εγγύτερα στο τέρμα του αδιεξόδου.

Ενδιαφέρον έχει και η επίκληση «φόρτου εργασίας» από την πλευρά των δημοτικών υπηρεσιών, να μην ασχοληθούν με το ζήτημα και να το παραπέμψουν σε «εξωτερικούς συνεργάτες». Όχι γιατί αμφισβητούμε τον φόρτο εργασίας των υπηρεσιών, αλλά γιατί είναι χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων που θέτει η διοίκηση: Πράγματι. Τα περί απορριμμάτων, θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο της δημοτικής δουλειάς και να ενθαρρύνεται η απόκτηση κάθε σχετικής εμπειρίας, αφού στην πραγματικότητα αυτή είναι –εκτός των άλλων- η μόνη οδός «παραγωγής» και εξοικονόμησης εντός του προαστίου.

Το πρόβλημά μας λοιπόν, δεν είναι η αποκομιδή, αλλά η μείωση του όγκου των παραγόμενων απορριμμάτων. Στόχος που προϋποθέτει την καθολική συμμετοχή όχι μόνο των υπηρεσιών αλλά και των δημοτών, επέμβαση στην καθημερινότητά μας. Παρατείνεται έτσι σταθερά, ο αποπροσανατολισμός σε σχέση με επιλογές που υπάρχουν και παραμένουν αναξιοποίητες, μαζί και η ομηρία της κοινότητας.

Δεν έχει νόημα να ξαναθέσουμε την πρόταση που επανειλημμένως έχουμε καταθέσει δημόσια π.χ. για την οικιακή κομποστοποίηση. Και δεν πρόκειται εδώ περί κάποιας καταγγελίας, ούτε για εκδήλωση απελπισίας, αλλά για ζήτημα κατάδειξης μιας διαφορετικής προοπτικής:

Η Συνοικιακή Κομποστοποίηση που εξακολουθεί να αγνοείται, είναι μια απλή διαδικασία, πρωταρχική, αβλαβής και πολλαπλά ωφέλιμη. Χρειάζεται ωστόσο θέληση έμπρακτης αμφισβήτησης των δομών ομηρίας: Υπάρχουμε ελάχιστοι εδώ στα Βριλήσσια που το δηλώνουμε ρητά αυτό, κι ακόμα χειρότερα, δεν υπάρχει κανένας στη Δημοτική Αρχή! Αλλά κι αν πάλι υπάρχει, ας μας το δείξει, θα χαρούμε πολύ!

Η «Συνοικιακή» είναι ταυτόχρονα μια αγωνιστική δράση χωρίς ημερομηνία λήξης, όπως π.χ. οι καταλήψεις του δημαρχείου. Αν αυτές οι καταλήψεις είχαν διάρκεια, ήταν λειτουργικές και δεν ήταν θνησιγενείς, θα κατέληγαν σε θέματα σαν αυτά που συζητάμε, ανάλογα δηλαδή της «διαχείρισης των απορριμμάτων» στη συνοικία!

Τέλος, ο Δήμος, πέρα και από το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, της διαλογής στην πηγή κτλ, θα έπρεπε να ενδιαφέρεται και για τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων από συσκευασίες. Να βρει τρόπους προώθησης των προϊόντων με οικολογική συσκευασία και μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα, ξεκινώντας, για παράδειγμα, από το κοινωνικό παντοπωλείο, για το οποίο η τιμή των προϊόντων δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο. Ας μη ξεχνάμε πως η επιβίωση σε ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον είναι κι’ αυτή δαπανηρή και επομένως συνιστά αιτία βαθέματος των ταξικών διακρίσεων, ενώ η κοινωνική συνοχή και το ισορροπημένο φυσικό περιβάλλον συνιστούν πολύτιμα κεφάλαια για τους πιο αδύναμους δημότες.

“Αλλού” δεν πρέπει επιτέλους να πάμε;