Η «Δράση» για τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου

Tweet

H θέση της «Δράσης» για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές:

Τελικά, τι κρίνεται σ’ αυτές τις εκλογές;

Οι εκλογές – μεθόδευση, της 20ης Σεπτεμβρίου, διεξάγονται σε συνθήκες ρευστοποίησης του πολιτικού σκηνικού και μαζικής διάψευσης ελπίδων. Μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων προσπερνά αδιάφορο και απογοητευμένο τα διλήμματα των επιτελείων. Η εκπροσώπηση δεν λειτουργεί. Ο «Κανένας» των δημοσκοπήσεων επιστρέφει, μαζί με μια νέα προδιαγεγραμμένη μνημονιακή πλειοψηφία, (στο όνομα μάλιστα, της αριστεράς), που εντείνει τη σύγχυση και τα αδιέξοδα, αφήνει την κοινωνία έκθετη, χωρίς προσανατολισμό, και το ηττημένο αντιμνημονιακό κίνημα να πρέπει να συναινέσει στο «ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα τη συμφωνία», αποδεχόμενο όλα εκείνα που αγωνίστηκε να υπερβεί.

Το μνημόνιο είναι εδώ. Μια φυλακή διαρκείας με διαμορφωμένα τείχη και συσχετισμούς, που δεν αναιρούνται με δηλώσεις προθέσεων και «ισοδύναμα». Δεν βρισκόμαστε στο 2010. Πολλά έχουν συμβεί, αλλά ο κομματικός λόγος τα παρακάμπτει. Κατασκευάζει αφηγήματα – σποτάκια μιας χρήσης- και επικεντρώνεται σε ασκήσεις εξουσίας, την ώρα που η κοινωνία διαλύεται και η χώρα καταδικάζεται σε καθολική παρακμή. Σε κάθε κοινωνικό τομέα, η αναζήτηση προϋποθέσεων διεξόδου βοά, αλλά τίποτα δεν κινητοποιεί το πολιτικό σύστημα.

Η αριστερά, στο σύνολό της, απέτυχε να πρωταγωνιστήσει στην αναγέννηση της χώρας και της δημοκρατίας. Εγκλωβίστηκε στους διαδρόμους και τους κώδικες του κυβερνητισμού και αρκέστηκε σε συγκροτήσεις – καταγραφές, αντί να ανοιχτεί και να αναλάβει την ευθύνη. Το αίτημα όμως παραμένει επιτακτικό. Η καταστροφή πρέπει να αποτραπεί. Υπερβαίνοντας τον ατελέσφορο διεκδικητισμό, ζητείται συνάντηση με το ζωογόνο ριζοσπαστισμό σε σύνθετες πρωτοβουλίες ανάταξης, που θα συγκλίνουν σ’ ένα σχέδιο ανατροπής των δεδομένων, κτήμα και αίτημα του λαϊκού κινήματος.

Η συγκλονιστική παρουσία του ριζοσπαστισμού στο «Όχι» του δημοψηφίσματος, όσες ερμηνείες κι αν δοθούν, δείχνει ότι η αντιστασιακή κουλτούρα του ελληνικού λαού δεν έχει κατασταλεί. Η επιβίωση της κοινωνίας προϋποθέτει την πολιτική και εθνική χειραφέτηση της χώρας. Ένας νέος πολιτικός κύκλος θα ανοίξει. Όχι εύκολα, όχι «αυτόματα», όχι κατά δήλωση ή κατά παραγγελία όσων σπεύδουν να «εκπροσωπούν», αλλά επίπονα και μόνο αφού τεθούν οι αναγκαίες κατανοήσεις – αποτιμήσεις.

Η αποδοκιμασία και του νέου μνημονιακού συνασπισμού και η αποστασιοποίηση από τις προτεραιότητές του, αποτελεί αυτονόητη πολιτική στάση και επιλογή, παρά το αδιάφορο της εκλογικής «μάχης». Αντίστοιχα, παρά τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες της αριστεράς, η ενίσχυση όσων ψηφοδελτίων συντηρούν το πνεύμα του δημοψηφίσματος, διατηρεί τη σημασία της…

Το αυτοδιοικητικό κίνημα έχει βαρύνοντα ρόλο στην προσπάθεια αφύπνισης της κοινωνίας. Παρά το ότι η κομματοκρατία εκχερσώνει κάθε απόπειρα τοπικής συγκρότησης, αγνοώντας την ανάγκη του ακηδεμόνευτου και της λαϊκής συμμετοχής, εστίες ανάκαμψης παραμένουν παντού ενεργές. Στα Βριλήσσια, η «Δράση» κράτησε έγκαιρα αποστάσεις από την παραλυτική λογική του αριστερού κυβερνητισμού. Το τοπικό πείραμα συμπόρευσης θα συνεχιστεί…

Στη «Δράση» ποτέ δεν κρυφτήκαμε. Κάθε συλλογικότητα – έκφραση της τοπικής κοινωνίας, με σταθερή παρουσία, (άρα λειτουργική), είναι φυσικό να εμπλέκεται σε όσα συμβαίνουν. Σε όλες τις κομβικές στιγμές της τελευταίας δεκαετίας καταθέσαμε δημόσια τη γνώμη μας, όχι για να υποδείξουμε οτιδήποτε, αλλά γιατί η κατάθεση έστω και μιας επιμέρους οπτικής, αποτελεί συμβολή στην υπό συνεχή διαμόρφωση, «κινηματική συνείδηση». Εξάλλου, παρά τις προτροπές, δεν ασπαζόμαστε τη θέση πως η «υψηλή» πολιτική ασκείται μόνο από τα κόμματα, ενώ οι τοπικές κινήσεις οφείλουν να περιορίζονται στα του οίκου τους…

Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη