Μια πρωτότυπη έκθεση στο Νέο Ψυχικό!

Eνα άνοιγμα σε αυτήν την κοντινή αλλά άγνωστη «Ημιτελή Αθήνα» κάνει μια ομάδα ανερχόμενων Ελλήνων και ξένων αρχιτεκτόνων, απόφοιτοι του Oxford Brooks University, οι οποίοι κατέγραψαν σύγχρονα ημιτελή κτίρια της πρωτεύουσας, με σκοπό να προτείνουν τρόπους αξιοποίησής τους ώστε να αναζωογονηθεί η κυριευμένη από την κρίση Ελλάδα.

Η ιδέα ξεκίνησε από την αρχιτέκτονα-ιστορικό Dr. Igea Troiani και τον Andrew Dawson -οι οποίοι είναι ιδρυτές του Original Field of Architecture Ltd στην Οξφόρδη- και εστιάζει σε ημιτελή κτίσματα από όλο τον κόσμο.

Σχέδια

Η δουλειά των 16 αρχιτεκτόνων που εργάστηκαν για την Ελλάδα, φωτογραφίες, σχέδια και προπλάσματα, παρουσιάζεται στην έκθεση «Ημιτελής Αθήνα» μέχρι αύριο στο Σπυροπούλειο Πνευματικό Κέντρο του Νέου Ψυχικού. Πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας, κτίρια της βιομηχανικής ζώνης του Πειραιά, ξενοδοχεία που έμειναν στα μπετά, έργα γνωστών αρχιτεκτόνων όπως το Πνευματικό Κέντρο του Γ. Λιάπη, κατασκευές από σκυρόδεμα της τελευταίας 30ετίας που έμειναν ανολοκλήρωτες τέθηκαν στο μικροσκόπιο της ομάδας. Πριν λίγες ημέρες στα εγκαίνια της έκθεσης διοργανώθηκε ανοιχτή δημόσια συζήτηση με τους αρχιτέκτονες σχεδιαστές, τους τοπικούς αρχιτέκτονες, τους ερευνητές και τους ακαδημαϊκούς που εργάζονται πάνω στα διάφορα είδη των ημιτελών κτιρίων της Αθήνας.

«Ως προς την Ελλάδα υπάρχει διεθνώς ένα μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς εδώ αναπτύχθηκε ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ρεύμα πριν από 2.500 χρόνια. Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα κτίρια του μοντερνισμού, καθώς το συγκεκριμένο ρεύμα αποτελεί το σπουδαιότερο σύγχρονο σημείο αναφοράς στην αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου υπάρχει μεγάλη παράδοση και πολλοί αρχιτέκτονες που είναι αναγνωρισμένοι τόσο ακαδημαϊκά όσο και πρακτικά σε αυτό το κομμάτι εδώ και χρόνια. Χωρίσαμε τις περιοχές εργασίας του καθενός και, όπως προέκυψε, τα περισσότερα ημιτελή κτίσματα ήταν συγκεντρωμένα στο κέντρο της Αθήνας, και ειδικά γύρω από την Ομόνοια, υπήρχαν πολλά στη Γλυφάδα, στο Μετς και στη βιομηχανική ζώνη του Πειραιά».

Η ομάδα διερωτήθηκε αρχικά τι ακριβώς σημαίνει ημιτελές στην αρχιτεκτονική και στη συνέχεια άρχισε να αναζητά τρόπους για το πώς μπορεί το ημιτελές να ολοκληρωθεί. Δεκαέξι αρχιτεκτονικά μυαλά απάντησαν το καθένα με τον δικό του τρόπο.

«Κάποιοι εστίασαν στο Μεταναστευτικό και στο πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ένα ημιτελές κτίριο σε σχέση με τις μειονότητες, άλλος πήγε πολύ μακριά την έννοια του κοινωνικού παντοπωλείου, μια άλλη εργασία συσχέτισε τα κτίρια με την πολιτική λαγνεία των κομμάτων, άλλος ασχολήθηκε με το θέμα της προσωπικής μεγαλομανίας», εξηγεί ο κ. Παπαδημητρίου και προσθέτει: «Ενα σημαντικό θέμα που προέκυψε ήταν το κατά πόσο οι εργασίες των φοιτητών – αρχιτεκτόνων ήταν άσκηση σε μια πλασματική πραγματικότητα ή πρόταση σε ένα ρεαλιστικό ακροατήριο με συνέπειες και πιθανότητες υλοποίησης.

Διάλογος

Στόχος μας σε κάθε περίπτωση είναι να υπάρξει πραγματική τριβή με το κοινό, να συνδιαλλαγεί το κοινό με τις προτάσεις, να καταμετρηθούν οι αντιδράσεις. Αλλωστε, η αρχιτεκτονική έρευνα στην πληρότητά της δεν διαφέρει καθόλου από μια έρευνα εγκληματολογικού, είναι κάτι που το είχε πει ο Αριστομένης Προβελέγγιος. Η αρχιτεκτονική παρατήρηση έχει ομοιότητες με την παρατήρηση που κάνει κάποιος όταν σχεδιάζει ένα έγκλημα, εξετάζει τον χώρο και υπολογίζει τις παραμέτρους πριν το εκτελέσει. Αυτό είναι, άλλωστε, που μπορεί να κάνει δυνατή μια πρόταση. Η αρχιτεκτονική χωρίς την παρουσία του κοινού είναι ψευδεπιστήμη…».

Πηγή: ethnos.gr