Η στήριξη της οικογένειας στον πυρήνα της πολιτικής των Δήμων
Γράφει η Λαμπρινή Λίλη Τζίμα
Με την χώρα μας να βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της δημογραφικής κατάρρευσης η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να στηρίξει ακόμα περισσότερο την ελληνική οικογένεια. Για πρώτη φορά μεταπολεμικά ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία της πρόσφατης απογραφής. Οι επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης είναι εφιαλτικές για την Κοινωνία, την Οικονομία, το Ασφαλιστικό και την Εθνική Ασφάλεια.
Η αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος συνιστά απόλυτη εθνική προτεραιότητα και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην εθνική προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για την ανατροπή των δυσμενών αυτών δεδομένων.
Η πλήρης στήριξη της οικογένειας είναι ζήτημα που αφορά τον πυρήνα της πολιτικής ενός Δήμου με μια γενναία δέσμη μέτρων που δεν πρέπει να σταματούν σε μια μείωση των δημοτικών τελών για τις πολυμελείς οικογένειες με εισοδηματικά κριτήρια. Και μπορεί στην πόλη μας, τα Βριλήσσια, ο πληθυσμός να αυξάνεται, ο Δήμος όμως, οφείλει να υιοθετήσει ένα συνεκτικό πλαίσιο πολιτικών, προκειμένου να στηρίξει την οικογένεια και την εθνική προσπάθεια.
Δέσμη μέτρων για τη στήριξη της οικογένειας
Η σύσταση μιας δομής σε τοπικό επίπεδο που να συντονίζει τέτοιου είδους παρεμβάσεις είναι αναγκαία. Κατά το πρότυπο άλλων Δήμων, όπως εκείνος του Νέου Ηρακλείου, μπορεί να θεσπιστεί ένα εφάπαξ ποσό ενίσχυσης στις οικογένειες που φέρνουν στον κόσμο το πρώτο τους παιδί με εισοδηματικά κριτήρια. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η χορήγηση από τον Δήμο ειδών πρώτης ανάγκης σε κάθε οικογένεια που αποκτά παιδί για την ανάπτυξή του κατά το πρώτο έτος της ηλικίας του. Ο Δήμος Βριλησσίων θα πρέπει να προχωρήσει στην πλήρη απαλλαγή των πολυμελών οικογενειών από Δημοτικά Τέλη, αμβλύνοντας μάλιστα τα ισχύοντα εισοδηματικά κριτήρια. Αυτήν την πολιτική έχουν υιοθετήσει αρκετοί Δήμοι με χαρακτηριστικά παραδείγματα εκείνους του Π. Φαλήρου και της Γλυφάδας. Επιτακτική είναι η ανάγκη της δημιουργίας νέων σχολικών μονάδων με έμφαση στην προσχολική ηλικία, αλλά και η κατάργηση των τροφείων στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς. Στο ίδιο πλαίσιο ο Δήμος θα πρέπει να δρομολογήσει την δημιουργία ενός Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ). Μια τέτοια δομή μπορεί να απασχολεί παιδιά από 5-12 ετών μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου. Τα ΚΔΑΠ λειτουργούν στην χώρα μας από το 1996 και αρκετοί είναι οι Δήμοι ιδιαίτερα στην περιφέρεια που διαθέτουν δημοτικά ΚΔΑΠ, προσφέροντας αυτήν την επιλογή στους δημότες τους. Στον Δήμο μας λειτουργεί πολύ επιτυχημένα εδώ και χρόνια μια ανάλογη δομή, αλλά απευθύνεται σε παιδιά με αναπηρία, ΚΔΑΠ-ΑμεΑ «Κρίκος». Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η διεύρυνση του αριθμού των παιδιών που φιλοξενούνται στο δημοτικό Summer Camp προκειμένου να μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες όλων των οικογενειών του δήμου που το επιθυμούν.
Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις δεν θα λύσουν το πρόβλημα ολοκληρωτικά είναι όμως, έστω ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.